Δεκάδες χιλιάδες πρόσφυγες Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές απαιτούν να επαναπατριστούν στη Μιανμάρ, ώστε να μπορέσουν να εγκαταλείψουν τα άθλια στρατόπεδα στα οποία έζησαν από τότε που διέφυγαν από τη βάναυση στρατιωτική καταστολή στην πατρίδα τους το 2017.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ροχίνγκια έχουν στριμωχτεί στους καταυλισμούς στο νοτιοανατολικό Μπαγκλαντές, τον μεγαλύτερο οικισμό προσφύγων στον κόσμο. Οι περισσότεροι διέφυγαν από την καταστολή από τον στρατό της Μιανμάρ πριν από σχεδόν έξι χρόνια, αν και κάποιοι ήταν εκεί για περισσότερο.
Την 1η Ιουνίου, το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Επισιτισμού μείωσε τη μηνιαία κατανομή τροφίμων σε 8 δολάρια ανά άτομο από 10 δολάρια που ήταν νωρίτερα. Τον Μάρτιο, η περικοπή του σιτηρεσίου είχε μειωθεί από 12 σε 10 δολάρια λόγω μείωσης της παγκόσμιας βοήθειας για τους πρόσφυγες.
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων της Πέμπτης στους μεγάλους καταυλισμούς, οι κυρίως μουσουλμάνοι πρόσφυγες, μικροί και μεγάλοι, κουνούσαν πλακάτ και φώναζαν συνθήματα.
«Τέρμα η προσφυγική ζωή. Θέλουμε γρήγορο επαναπατρισμό μέσω της κάρτας δεδομένων της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Θέλουμε να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας», έγραφαν τα πλακάτ.
«Ας επιστρέψουμε στη Μιανμάρ. Μην προσπαθήσετε να σταματήσετε τον επαναπατρισμό», είπαν οι άλλοι.
Ο Μοχάμεντ Ρεζουβάν Χαν, ένας διαδηλωτής, είπε στο πρακτορείο Anadolu ότι εάν τα πράγματα συνεχίσουν να κατηφορίζουν, δεν θα τους έμενε άλλη επιλογή από το να «κλέψουν τροφή για επιβίωση».
«Οι ζωές των Ροχίνγκια έχουν κολλήσει σε ένα τέλμα. Μερικές φορές νιώθω ότι θα τρελαθούμε», είπε.
Ο Μοχάμεντ Αγιάζ, 35 ετών, που ζει στον προσφυγικό καταυλισμό Τεκναφ, είπε στο Anadolu: «Είμαστε πολίτες της Μιανμάρ. Προτρέπουμε την παγκόσμια κοινότητα να ακούσει την έκκλησή μας για επιστροφή στην πατρίδα με τα κατάλληλα δικαιώματα ιθαγένειας και προστασία στη Μιανμάρ μετά τον επαναπατρισμό».
Είπε ότι η περικοπή της επισιτιστικής βοήθειας από τον ΟΗΕ τους έχει ωθήσει στην πείνα. Οι γυναίκες και τα παιδιά είναι τα χειρότερα θύματα της περικοπής του σιτηρεσίου, πρόσθεσε, προτρέποντας την παγκόσμια κοινότητα, συμπεριλαμβανομένου του ΟΗΕ, να εξασφαλίσει αμέσως την απαραίτητη επισιτιστική υποστήριξη και άλλες βασικές ανάγκες καθώς οι πρόσφυγες εξαρτώνται πλήρως από τη βοήθεια για επιβίωση.
Κατά τη διάρκεια μιας τετραήμερης επίσκεψης στους προσφυγικούς καταυλισμούς την περασμένη εβδομάδα, η Κέλι Τέμενς, αναπληρώτρια Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, είπε ότι οι πρόσφυγες εξαρτώνται πλήρως από την ανθρωπιστική βοήθεια για τις βασικές τους ανάγκες. Ωστόσο, η ελάχιστη χρηματοδότηση για αυτή τη βοήθεια δεν είναι πλέον διαθέσιμη, πρόσθεσε.
Οι ανθρωπιστικές υπηρεσίες έχουν κάνει έκκληση για περισσότερα από 876 εκατομμύρια δολάρια φέτος για να στηρίξουν τους Ροχίνγκια στο Μπαγκλαντές. Από τον Ιούνιο του 2023, το Κοινό Σχέδιο Ανταπόκρισης για την υποστήριξή τους χρηματοδοτούνταν μόνο κατά 24%.
Ο ηγέτης της κοινότητας των Ροχίνγκια, Μοχάμαντ Τζασίμ, δήλωσε ότι επιθυμεί να επιστρέψει στη Μιανμάρ, αλλά ήθελε να διασφαλιστούν τα δικαιώματα του πολίτη.
«Είμαστε εκ γενετής πολίτες της Μιανμάρ. Θέλουμε να επιστρέψουμε στην πατρίδα μας με όλα τα δικαιώματά μας, συμπεριλαμβανομένης της ιθαγένειας, της ελεύθερης κυκλοφορίας, της διαβίωσης, της ασφάλειας και της ασφάλειας», είπε ο Τζασίμ, τονίζοντας ότι οι πρόσφυγες ελπίζουν στη βοήθεια του ΟΗΕ σε αυτό το θέμα.
Τα στοιχεία του ΟΗΕ δείχνουν ότι 348 Ροχίνγκια πιστεύεται ότι πέθαναν στη θάλασσα πέρυσι.
Οι τοπικές κοινότητες στο Μπαγκλαντές είναι επίσης όλο και πιο εχθρικές προς τους Ροχίνγκια καθώς η χρηματοδότηση των διεθνών οργανισμών βοήθειας για τους πρόσφυγες έχει μειωθεί.
