Ο Άδωνις Γεωργιάδης αποκάλυψε αμέσως μετά τις εκλογές την ατζέντα της σημερινής ΝΔ (ουδεμία σχέση με το κόμμα που ίδρυσε ο Καραμανλής) λέγοντας ότι θέλει 180 έδρες, δηλαδή μια ακόμα μεγαλύτερη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ από αυτή της 21ης Μαΐου, για να αναθεωρήσει το Σύνταγμα.
Το Σύνταγμά μας είναι ένα από τα δημοκρατικότερα στην Ευρώπη. Στο μόνο σημείο που χρειάζεται διόρθωση είναι στα του ουσιαστικού ακαταδίωκτου των Υπουργών για εγκλήματα διαφθοράς.
Αυτό που χρειάζεται κυρίως είναι να τηρείται. Γιατί, αρχής γενομένης από την ψήφιση των Μνημονίων και των Δανειακών (το Μάιο του 2010, με αντίθετη γνώμη της τότε ΝΔ) έχει γίνει κουρελόχαρτο στα χέρια ελληνικών κυβερνήσεων και των ξένων δυνάμεων που ελέγχουν, άλλοτε φανερά και άλλοτε παρασκηνιακά την Ελλάδα.
Αν η ΝΔ θριαμβεύσει και στις εκλογές της 25ης Ιουνίου, πολύ περισσότερο αν διατηρήσει ή και διευρύνει την τωρινή διαφορά της με το επόμενο κόμμα, πρέπει να περιμένουμε την επιβολή ενός νέου «καθεστώτος» στη χώρα, που θα διαφέρει σημαντικά από ότι γνωρίσαμε στη διάρκεια του τελευταίου μισού αιώνα. Άλλωστε όσο κι αν τους συγκρατεί προεκλογικά ο κ. Μητσοτάκης, δεν λείπουν οι φωνές στην παράταξή του που μας προϊδεάζουν για το κλίμα που θα επικρατήσει πιθανότατα κατόπιν ενός πιθανού θριάμβου του. Όπως ο κ. Σιταράς, στέλεχος του υπουργείου Εξωτερικών σε κρίσιμο πόστο, αλλά και μέλος της επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας για την εξωτερική πολιτική που περιμένει πώς και πώς την 25η Ιουνίου για να κλείσει τα «φιλορωσικά» σάιτ ενώ διαπρέπει σε πρωτοφανούς χυδαιότητας αναρτήσεις που ξεπερνάνε ακόμα και το πιο ψυχροπολεμικό «ήθος και ύφος».
Παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος λένε ότι δεν πρέπει να δίνουμε σημασία στις δηλώσεις του επίδοξου λογοκριτή των social media και ότι δεν είναι σοβαρός. Αλλά τότε γιατί τον κρατάνε σε κρίσιμα κρατικά και κομματικά πόστα;
ΥΓ. Χτες ένα ρωσικό πολεμικό πλοίο διέσωσε 68 ναυαγούς έξω από την Κάλυμνο. Οι περισσότερες τηλεοράσεις της χώρας ανέφεραν τη διάσωση όχι όμως και το ποιός την έκανε. Αυτά δεν γίνονταν ούτε επί δικτατορίας. Τότε τουλάχιστο τα νέα, τα γεγονότα δηλαδή, γινόντουσαν γνωστά, έστω και μέσα σε ένα ορυμαγδό προπαγάνδας.
