Αναδημοσίευση από τον λογαριασμό ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΑΒΑΘΜΙΑΣ στο Facebook

Είμαι αναπληρώτρια εικαστικός σε δημοτικό σχολείο στη Θεσσαλονίκη (Πολίχνη).

Τους τελευταίους δύο μήνες τα παιδιά των μεγάλων τάξεων ζωγραφίζουν τους τοίχους του σχολείου τους. Ειδικά τα παιδιά της έκτης αποφάσισαν τι θέλουν να ζωγραφίσουν και το έκαναν χωρίς σχεδόν καθόλου βοήθεια από μένα. Ήταν ενθουσιασμένα που θα άφηναν κάτι στο σχολείο τους για να τους θυμούνται.

Τα έργα τελείωσαν μόλις χτες. Σήμερα το πρωί αντίκρισαν το θέαμα που βλέπετε στις φωτογραφίες. Όπου υπήρχε υποψία ουράνιου τόξου, τα έργα βανδαλίστηκαν, σβήστηκαν, γράφτηκαν πάνω τους ρατσιστικά συνθήματα.

Τα παιδιά είναι απαρηγόρητα. Επιπλέον, δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί; Δεν είχαν ιδέα γιατί υπήρχε πρόβλημα ειδικά με τα ουράνια τόξα. Από τον παιδικό σταθμό ζωγραφίζουν ουράνια τόξα! Γιατί το όμορφο, πολύχρωμο δέντρο που έφτιαξαν βάφτηκε μαύρο; Δεν υπάρχει χρόνος να διορθωθούν οι ζωγραφιές. Αύριο έχουν την αποχαιρετιστήρια γιορτή.

Ακόμα όμως κι αν υπήρχε, τι θα έπρεπε να κάνουν; Να ξαναζωγραφιστούν οι τοίχοι με άλλα χρώματα για να μην ερεθίζεται το «κτήνος»; Να μάθουν τα παιδάκια από τα δώδεκα να αυτολογοκρίνονται και να συμβιβάζονται γιατί σε κάποιους δεν αρέσουν τα χρώματα;

Την ίδια μέρα διαβάζω ότι διώκεται καθηγητής μετά από «ανώνυμη» καταγγελία διότι σε κάποιους δεν άρεσε ότι μάθαινε στα παιδιά να διαβάζουν εξωσχολικά βιβλία. Πριν λίγες μέρες μάθαμε για τη δίωξη δασκάλας που έδειξε μία πολυβραβευμένη και εγκεκριμένη 9λεπτη ταινία στην τάξη της για τη φιλία μεταξύ δύο αγοριών.

Το «κτήνος» έχει ξυπνήσει, είναι παντού γύρω μας, είναι στα σχολεία, επιτίθεται στα παιδάκια. Είναι τρομακτικό και πρέπει να αντιδράσουμε πριν να είναι πολύ αργά… αν δεν είναι ήδη αργά.