Ήταν 25 Ιουλίου του 1983, μια Δευτέρα βράδυ με πανσέληνο, όταν ο ευφυής και πρωτοπόρος Λουκιανός Κηλαηδόνης έστησε για το πάντα διψασμένο κοινό κάτι που αυτό δεν είχε ξαναζήσει μέχρι τότε: ένα πάρτι, λαϊκό, μαζικό, παρεΐστικο κάτω από το φυσικό φως του φεγγαριού, εκεί που σκάει το κύμα στην πλαζ… της Βουλιαγμένης.
Κόπηκαν γύρω στα 25.000 εισιτήρια, αλλά μέσα στο αμμώδη χώρο της συναυλίας βρέθηκαν πάνω από 50.000 άνθρωποι. Ο γραπτός τότε Τύπος είχε χαρακτηρίσει το πάρτι της Βουλιαγμένης: το ελληνικό Γούντστοκ. Ένας τίτλος πιασιάρικος κάτι σαν το σημερινό clickbait του ηλεκτρονικού Τύπου.
O Λουκιανός σχεδίαζε και προετοίμαζε το «πάρτι στη Βουλιαγμένη» πάνω από ένα χρόνο. Ήταν εξάλλου ο πρώτος που έβγαλε τις συναυλίες από τα γήπεδα (χαρακτηριστικό των πολιτικών συναυλιών της Μεταπολίτευσης) και τις ενέταξε σε φυσικούς χώρους.
Από τις αρχές του 1983 άρχισε να υλοποιεί την ιδέα του, κλείνοντας την πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη, η οποία έπρεπε να μεταμορφωθεί σε συναυλιακό χώρο.
Πηγαινοερχόμουν έξι μήνες. Μέτρησα τα πάντα. Το μόνο που δεν προέβλεψα ήταν η μεγάλη προσέλευση του κόσμου, είχε πει σε μια κατοπινή συνέντευξή του ο Λουκιανός.
Με κόστος εισιτηρίου στις 300 δραχμές το ένα, το κάλεσμα έγινε ανάρπαστο. Και όπως σημειώνει ο ιστότοπος sansimera.gr: «τότε έκαναν την εμφάνισή τους και οι πρώτοι τσαμπατζήδες, που κατέφθασαν κολυμπώντας. Μέχρι να αρχίσει η συναυλία, κάποιοι από τους συγκεντρωμένους βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν το μπάνιο τους, ενώ κάποιοι άλλοι επιδόθηκαν στα αθλήματα της παραλίας, ρακέτες και βόλεϊ. Η όλη ατμόσφαιρα είχε κάτι το πανηγυριώτικο».
Η σκηνή είχε στηθεί πάνω σε μια πλωτή εξέδρα, χωρίς πλωτούς… σερβιτόρους. Μια τεράστια ουρά από αυτοκίνητα είχε σχηματισθεί στην παραλιακή των νοτίων προαστίων.
Πολλοί έσπευσαν στο χώρο της συναυλίας την τελευταία στιγμή, καθώς το πληροφορήθηκαν από το ραδιόφωνο της ΕΡΤ, που μετέδιδε απευθείας το καλλιτεχνικό γεγονός με παρουσιαστή τον Γιάννη Πετρίδη.
Γύρω στις 10:15 μ.μ. εμφανίσθηκε η Μαργαρίτα Ζορμπαλά, ακολούθησε ο Βαγγέλης Γερμανός με την Κρουαζιέρα και την Μπανιέρα.
Στη συνέχεια το μικρόφωνο πέρασε στον Διονύση Σαββόπουλο, ο οποίος ξαφνιασμένος από το μεγάλο πλήθος, είπε από μικροφώνου «Είναι απίστευτο. Είστε όλοι εδώ. Νομίζαμε ότι ήταν πάρτι-βεγγέρα, αλλά διαπιστώσαμε ότι πρόκειται για υπερπαραγωγή της Φίνος Φιλμ».
Και μία ώρα μετά τα μεσάνυχτα έκανε την εμφάνισή του ο οικοδεσπότης με την Αφροδίτη Μάνου και την μπάντα του Three and the Koukos Band. Η βραδιά έκλεισε λίγο μετά τις 2 το πρωί, όταν στη σκηνή ανέβηκε ο Γιώργος Νταλάρας, που μαζί με τον Κηλαηδόνη τραγούδησαν τα Θερινά σινεμά.
Το γλέντι συνεχίστηκε και όπως έλεγε η Μελίνα Μερκούρη στο «Ποτέ την Κυριακή» μετά: «Όλοι πάνε στην ακρογιαλιά» για βουτιές (34:38 του βίντεο).
Την επομένη, ο Τύπος γκρίνιαξε για την πολυκοσμία και ο Λουκιανός απάντησε: «Τώρα που διαπιστώσαμε πως δεν υπάρχουν χώροι για τόσες χιλιάδες κόσμου, την επόμενη φορά θα μαζευτούμε στον κάμπο της Θεσσαλίας!».
