Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο Workenter.
«Δύο ιπτάμενοι ήρωες, ανάμεσα στους εκατοντάδες άλλους που παλεύουν μέρες τώρα με την πύρινη λαίλαπα». Αυτό ανέφερε μεταξύ άλλων το προχθεσινό, συλλυπητήριο μήνυμα της προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου για τον θάνατο των δύο πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας, που σκοτώθηκαν ενώ έδιναν μάχη για την κατάσβεση της φωτιάς στην περιοχή Πλατανιστός της Καρύστου.
Αν και είθισται ο πρώτος πολίτης της χώρας να θεωρείται ανεύθυνος άρχων η ένοικος του Προεδρικού Μεγάρου το έχει παρακάνει. Οι αδικοχαμένοι αξιωματικοί δεν χάθηκαν στην πύρινη μάχη, γενικώς και αορίστως. έχασαν τη ζωή τους, γιατί η κυβέρνησή του τους έβαλε σε αεροσκάφη που πιλοτάρονται με… συρματόσκοινα.
«Θα μπορούσε να υπερβεί τον ρόλο της, εκφέροντας πολιτική άποψη;», θα ρωτήσουν οι καλοπροαίρετοι. Τυπολατρούν εν τοιαύτη περιπτώσει όσοι αρθρώνουν το επιχείρημα. Οι περιορισμοί του Συντάγματος επιβάλλουν διακριτικότητα χειρισμών, όχι πολιτική αφασία. Με μια της αναφορά συμπληρωματική στην όλη δήλωση – σε στυλ «η κλιματική κρίση απαιτεί αυξημένη επένδυση σε μέσα πρόληψης και προστασίας» – θα μπορούσε να υπογραμμίσει την κρισιμότητα της κατάστασης, κρούοντας κώδωνες, γενικώς και ειδικώς. Να μιλήσει ακόμη για την ανάγκη προστασίας της χλωρίδας και της πανίδας, αν ήθελε να δικαιώσει την ταμπέλα της ζωόφιλης που της έχουν προσδώσει επιμελώς οι μιντιακοί μακιγιέρ.
Δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά, δίνοντας στην κοινή γνώμη την εντύπωση πως λειτουργεί ως προέκταση της κυβέρνησης Μητσοτάκη και θεσμική κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Σε πρόσφατη μάλιστα συνέντευξη σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα και καθ’ υπέρβαση του ρόλου της, πρόσφερε στην κυβέρνηση εμμέσως πλην σαφώς στήριξη για το μεγαλύτερο ίσως αμάρτημα της θητείας της, που διέσυρε η ώρα σε Ευρώπη και υφήλιο: τις υποκλοπές.
«Παρά τις αλλεπάλληλες κρίσεις, η Δημοκρατία στην Ελλάδα έμεινε αλώβητη…» αποφάνθηκε συγκεκριμένα, με αφορμή την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Της διέφυγε αυτό που είναι ξεκάθαρο για την συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών (ανάμεσά τους και όσων ψήφισαν το κυβερνών κόμμα) , μεγάλων ΜΜΕ και μιας μεγάλης μερίδας των ευρωπαϊκών θεσμών. Ότι η κυβέρνηση και ο, απελθών, εισαγγελέας του Αρείου Πάγου συνέπραξαν στη δια της αδράνειας συγκάλυψη ενός σκανδάλου που περιλάμβανε την παρακολούθηση υπουργών, στρατηγών, δημοσιογράφων και πολιτικών της αντιπάλων.
Η ίδια επιφυλάσσει για τον εαυτό της τον ρόλο του αυτοφωράκια. Εμφανίζεται ως σιγαστήρας μετά από κάθε κυβερνητικό έγκλημα για να αναλάβει την ευθύνη ώστε να κλείσει προσωρινά η υπόθεση. Προτεραιοποιεί έτσι την επιδίωξη μιας δεύτερης θητείας έναντι της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών, τραυματίζοντας βάναυσα την πίστη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα, τη Δικαιοσύνη και κατ’ επέκταση στη Δημοκρατία. Έστειλε το μήνυμα άλλωστε όταν μετά την εκλογή της, δείπνησε δημοσίως, μετά συντρόφων, με τον Πρωθυπουργό, διακηρύσσοντας εμμέσως πλην σαφώς: Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα.
