Τα εγκληματικά αποτελέσματα που επέφερε η οικονομική κρίση στην ελληνική κοινωνία είναι πλέον απολύτως ξεκάθαρα. Ο φασισμός έχει βρομίσει τον τόπο και η ελληνική κυβέρνηση έχει παραδώσει τα κλειδιά της χώρας στην ακροδεξιά. Οι μετανάστες, της γης οι κολασμένοι, αποτελούν για ακόμα μια φορά, τα πρώτα θύματα των ταγμάτων εφόδου, των αυτόκλητων σερίφηδων που βγαίνουν παγανιά στις πόλεις και στα χωριά, στις γειτονιές και στις πλατείες, ακόμα και εν μέσω των φονικών πυρκαγιών, να λιντζάρουν ως νέοι Κου Κλουξ Καν τους φτωχούς και καταφρονημένους που πασχίζουν να βρεθούν στο «ευρωπαϊκό όνειρο».
Το αφήγημα έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια, δειλά-δειλά έκανε τα πρώτα του βήματα από τα πρώτα χρόνια της διακυβέρνησης της ΝΔ. Τις φωτιές τις ξεκινούν εμπρηστές, μετανάστες που θέλουν να μας εκδικηθούν, πράκτορες του Ερντογάν και των ξένων συμφερόντων που θέλουν να υποδουλώσουν την Ελλάδα. Και όσο γελοίο και αν ακούστηκε αυτό στις αρχές, του δόθηκαν αρκετά χρόνια κυβερνητικής ανικανότητας στη διαχείριση της πυρόσβεσης των ετήσιων πυρκαγιών ώστε να υπερυψωθεί ως το κεντρικό αφήγημα.
Και να χτυπήσει διάνα όταν το πρόβλημα εμφανίστηκε στην καρδιά του κακού. Στα σύνορα, στον Έβρο, στην Αλεξανδρούπολη. Στον Έβρο της υποτιθέμενης «υβριδικής απειλής», του κατάπτυστου τείχους, του συσσωρευμένου φασισμού σε κάθε του γωνιά, στον Έβρο των επαναπροωθήσεων, των συμμοριών που δολοφονούν μετανάστες εν ψυχρώ ενώ πρώτα τους έχουν καταληστέψει και βασανίσει ανελέητα σε αγαστή συνεργασία με τις ντόπιες αστυνομικές αρχές. Στον Έβρο που μεσουρανούν ένα σωρό κυκλώματα εμπορίας ανθρώπων, trafficking γυναικών και παιδιών, πορνείας, εμπορίας οργάνων και οποιαδήποτε άλλη μακαβριότητα έχει τα κότσια να φανταστεί κανείς.
Στην Αλεξανδρούπολη, όπου το λιμάνι της έγινε στρατηγικός κόμβος του ΝΑΤΟ, με την πόλη να γεμίζει αμερικανάκια ναυτάκια ζουμπουρλούδικα όπως και στην αμίμητη ταινία «Καλώς ήλθε το δολάριο», για να χτυπηθεί η Τουρκία οικονομικά. Την υλοποίηση έργων ύψους 23 εκατ. ευρώ στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης αποφάσισε η κυβερνητική επιτροπή προκειμένου ο λιμένας, ο οποίος πρόσφατα εντάχθηκε στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών, ώστε να αναδειχθεί σε κορυφαίο εφοδιαστικό-μεταφορικό κρίκο όχι μόνο της ελληνικής, αλλά κυρίως της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Επιπλέον, «ένας πλωτός τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου βρίσκεται εκεί υπό κατασκευή, με στόχο να μειώσει την ενεργειακή εξάρτηση της περιοχής από τη Ρωσία».
Το παραμύθι της ασφάλειας και της οικονομικής αυτοδυναμίας των συνοριακών περιοχών όχι απλά φαγώθηκε αμάσητο, αλλά χωνεύτηκε ήδη, έχει γίνει το κεντρικό πολιτικό αφήγημα της μισής Θράκης η οποία γεννά ολοένα και περισσότερους φασίστες που, έχοντας τον πλήρη έλεγχο της περιοχής, δεν φοβούνται να προβάλλουν τα κατορθώματά τους στο διαδίκτυο, να καλέσουν σε πογκρόμ, σε ένα ανεξέλεγκτο μακελειό που έχει πρόσχημα μια τελείως φαντασιακή αυτοδικία. Οι φασίστες που μακελεύουν μετανάστες από τη στιγμή που ξέσπασε η φωτιά στην Αλεξανδρούπολη έχουν την πλήρη κάλυψη όχι μόνο των ακροδεξιών μορφωμάτων, αλλά και της ίδιας της κυβέρνησης της ΝΔ.
Ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος, εδώ και ημέρες έχει επιδοθεί με αξιοσημείωτη λύσσα εναντίον των μεταναστών, επικροτεί τις δράσεις των απαγωγέων-σφαγέων και καλεί σε σύσταση «Πολιτοφυλακής και Εθνοφυλακής» σαν να βρισκόμαστε στους Βαλκανικούς Πολέμους και όχι στο 2023. Δεν εγκαλεί την κυβέρνηση να φέρει περισσότερα μέσα πυρόσβεσης, αυτό διόλου δεν τον απασχολεί. Εγκαλεί τον κόσμο του για εθνοκάθαρση, για γενοκτονία και για μακελειό.
Αλλά οι φασίστες δεν θα έβρισκαν πάτημα να εξαπολύσουν το δηλητηριώδες μίσος τους εάν αυτή δεν ήταν η ίδια η γραμμή της Νέας Δημοκρατίας. Εάν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν μιλούσαν για τους «κινδύνους της παράτυπης μετανάστευσης», εάν η κυβέρνηση δεν είχε εργαλειοποιήσει πολύ βολικά το αφήγημα των «διακινητών» την ίδια στιγμή που επιδίδεται σε σωρεία επαναπροωθήσεων από στεριά και θάλασσα. Ένας χορός τεράτων πάνω σε καμένες σάρκες, πάνω σε δεκαοχτώ απανθρακωμένα σώματα.
Έτσι, η κυνική δήλωση του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου Δημήτρη Καιρίδη περνάει σχεδόν στα ψιλά:
«Με μεγάλη θλίψη, πληροφορηθήκαμε τον θάνατο 18, τουλάχιστον, μεταναστών από την πυρκαγιά στο δάσος της Δαδιάς. Παρά τις συνεχείς και επίμονες προσπάθειες των ελληνικών αρχών για την προστασία των συνόρων και της ανθρώπινης ζωής, η τραγωδία αυτή επιβεβαιώνει, για άλλη μια φορά, τους κινδύνους της παράτυπης μετανάστευσης. Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνουμε και καταγγέλλουμε, εκ νέου, τη δολοφονική δράση των εγκληματιών διακινητών (και όσους τους διευκολύνουν) και το εμπόριο των παράτυπων ροών, το οποίο είναι αυτό που θέτει καθημερινά σε κίνδυνο τη ζωή πολλών μεταναστών και στη στεριά και στη θάλασσα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο υπουργός.
Ταυτόχρονα, οι φήμες που κυκλοφορούν στους προοδευτικούς κύκλους της Αλεξανδρούπολης, υποστηρίζουν ότι οι 18 απανθρακωμένες σοροί που εντοπίστηκαν στο δάσος της Δαδιάς και ανήκαν σε μετανάστες -μεταξύ των οποίων, δύο παιδιά- πρόκειται για εγκλωβισμένους ανθρώπους που «μαντρώθηκαν» μέσα στον πύρινο εφιάλτη του δάσους της Δαδιάς από φασίστες της περιοχής.
Μαρτυρίες κατοίκων των περιοχών οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν την ανωνυμία τους λόγω υπαρκτών φόβων για τη σωματική τους ακεραιότητα, μιλάνε για ένα πραγματικό πογκρόμ που έχει ξεσπάσει τις τελευταίες ήμερες. Επιθέσεις λαμβάνουν χώρα σε σπίτια μεταναστών μέσα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης όπως και στα χωριά, άνθρωποι οδηγούνται στα βουνά για να δολοφονηθούν εν ψυχρώ.
Αυτά τα «25 κομμάτια» για τα οποία περηφανευόταν ότι απήγαγε ο φασίστας στον Έβρο, που κατά μια ειρωνεία της μοίρας, οι πληροφορίες λένε ότι πρόκειται για μετανάστη αλβανικής καταγωγής, αποτελούν την κορυφή μιας μακάβριας τραγωδίας που διαδραματίζεται τις τελευταίες ημέρες σε αυτές τις περιοχές και απλά έλαχε να βρει το φως της δημοσιότητας επειδή ο επίδοξος μεκαλάρης ένιωσε πολύ σίγουρος για τον εαυτό του από τη στιγμή που οι αρχές της χώρας έχουν αφήσει τους φασίστες ανεξέλεγκτους.
Οι άνθρωποι που κάηκαν ζωντανοί στο δάσος της Δαδιάς, που μετά βίας εμφανίστηκαν ως είδηση στα κανάλια τα οποία τόνιζαν συνεχώς ότι είναι «παράτυποι μετανάστες», με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να κάνουν πάρτι για τον θάνατο των «λαθρομεταναστών», δεν λογίζονται εδώ και χρόνια ως ανθρώπινο είδος, ούτε καν ως κάτι το ενδιάμεσο. Λογίζονται ως παρασιτικοί οργανισμοί που προσπαθούν να εισβάλλουν στην τέλεια φτιαγμένη ευρωπαϊκή κοινωνία μας και να την καταστρέψουν όπως ένας υπερμεταδοτικός ιός, και για αυτό πρέπει να εξαφανιστούν με κάθε τρόπο.
Ορισμένοι κάτοικοι, μάλιστα, τα έβαλαν μέχρι και με τους δημοσιογράφους που ανέφεραν ως είδηση τους νεκρούς μετανάστες. «Γιατί ασχολείσται με τους λαθρομετανάστες και όχι με εμάς;» φαίνεται να φωνάζουν κάποιοι ντόπιοι μπροστά στις κάμερες την ώρα που μαίνεται η πυρκαγιά πίσω τους. Και όντως, πέντε ημέρες καίγονται και τα κανάλια αναγκάστηκαν να παίξουν τις φωτιές όταν εμφανίστηκαν οι πρώτοι νεκροί. Βέβαια, αυτό δεν δικαιολογεί την απανθρωπιά, ούτε και το χειροκρότημα από «ακροκεντρώους» λογαριασμούς στο X που αντιλαμβάνονται ως κάτι το αυτονόητο ότι οι ζωές των μεταναστών δεν μετράνε.
Πόσο γρήγορα έσπασε ολοκληρωτικά η φούσκα μας, τελικά. Αρκούσε μια πυρκαγιά στο «σωστό» μέρος για να έρθουμε αντιμέτωποι με όλη τη βρωμιά και τη δυσωδία της κοινωνίας, με εκείνους που την ώρα που καίγονται το πρώτο μέλημά τους είναι να μακελέψουν τους «λαθρομετανάστες», που έχουν καταπιεί αμάσητο το οποιοδήποτε αφήγημα τους πλασάρουν οι δηλητηριώδεις φασιστοσελίδες τους, μέχρι και το ότι οι μετανάστες πετάνε πέτρες στα πυροσβεστικά εναέρια μέσα για να μη ρίξουν νερό, λες και τα ελικόπτερα είναι μπαλόνια που απλά ίπτανται στον ουρανό.
Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα, και η δουλειά που έχει ο κόσμος του αγώνα είναι μεγάλη, σχεδόν τιτάνια. Τα SS του 21ου αιώνα έχουν ήδη βγει από τα σπλάχνα της «κοινοτοπίας του κακού» , της αδυσώπητης ηθικής πτώσης που προκαλεί η τρομακτική ανέχεια και η φτώχια, η συστηματική εξαθλίωση κάθε είδους που μαστίζει την Ελλάδα εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Έχουν βγει και επελαύνουν ανεξέλεγκτα, οι παρεμβάσεις του Αρείου Πάγου για μεμονωμένα περιστατικά φαντάζουν σχεδόν αλλοπρόσαλλες μπροστά σε αυτά που λαμβάνουν χώρα στην πραγματικότητα, μέσα στα σκοτάδια, μέσα σε αυτοσχέδια κελιά για δεκάδες ανθρώπους, καταστάσεις που δεν γίνονται viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Και αυτουργοί της τραγωδίας δεν είναι άλλοι από τους γείτονές μας, τους συντοπίτες μας, τους συνανθρώπους μας που μετατράπηκαν πολύ εύκολα για ακόμα μια φορά σε στυγνούς «ανθρωποφύλακες». Και ακριβώς δίπλα στους φονιάδες βρίσκονται οι λεγόμενοι «ισαποστάκηδες», εκείνου που με τελείως αυθαίρετο τρόπο προσπαθούν να «εξορθολογίσουν» το ρατσιστικό έγκλημα, να φορτώσουν πολλά «ναι μεν, αλλά» το δημόσιο λόγο συγκαλύπτοντας και ταυτόχρονα, δίνοντας προβάδισμα στον φασισμό.
Το 1961 η Γερμανοεβραία φιλόσοφος Χάνα Άρεντ κάλυψε για το περιοδικό «New Yorker» τη δίκη του θεωρητικού του Ολοκαυτώματος Άντολφ Άιχμαν που διεξάχθηκε στην Ιερουσαλήμ. Αντικρύζοντας αυτό το μικρό φοβισμένο ανθρωπάκι, ο οποίος άλλοτε υπήρξε ο συνταγματάρχης των SS, επικεφαλής του Γραφείου Εβραϊκών Υποθέσεων της Γκεστάπο και αρχιτέκτονας του Ολοκαυτώματος, η Άρεντ διατύπωσε τη θεωρία της περί κοινοτοπίας του κακού με την οποία προσπάθησε να εξηγήσει την περίπτωση των Αϊχμαν, αλλά και χιλιάδων άλλων που βρέθηκαν στις τάξεις των Ναζί.
Σύμφωνα με αυτή τη θεωρία, όσοι διαπράττουν μεγάλα εγκλήματα δεν είναι απαραίτητα διεστραμμένα μυαλά που διαμορφώνονται από την πίστη στο κακό, όπως πιστεύουν στερεοτυπικά οι άνθρωποι. Το κακό γεννιέται και αναπτύσσεται μέσα από την αδράνεια και την υποταγή των ανθρώπων, από την αδυναμία τους να αμφισβητήσουν το σύστημα το οποίο τους μετατρέπει σε υπάκουους ανθρώπους που εναρμονίζονται πειθαρχώντας σε διαταγές. Καταλήγουν έτσι να μην αμφισβητούν την αποστολή τους και με την προσήλωσή τους σε αυτήν, να δικαιολογούν την κάθε τους ενέργεια, ακόμη και το έγκλημα.
Η κοινοτοπία του κακού, λοιπόν, πριν φτάσει στο έγκλημα, το έχει ήδη δικαιολογήσει προηγουμένως, το έχει ήδη εξηγήσει, το έχει βρει σχεδόν απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Έτσι, λοιπόν, για αυτή τη μερίδα του κόσμου το κυβερνητικό αφήγημα αποτελεί τη μοναδική αλήθεια που δεν χρειάζεται να επιφορτιστεί με καμία ουσιαστική αμφισβήτηση, τα αστυνομικά δελτία τύπου γίνονται αντιληπτά ως η μοναδική πραγματικότητα, οι ειδήσεις των συστημικών ΜΜΕ θεωρούνται ως η μοναδική αξιόπιστη ενημέρωση, εκτός και αν πουν κάτι που δεν τους βολεύει αυτούς προσωπικά, όπως για παράδειγμα για τα εμβόλια εναντίον του κορονοϊού, για τις επικείμενες ηλεκτρονικές ταυτότητες και οτιδήποτε άλλη υπόθεση θεωρεί ότι προσωπικά τους θίγει. Αλλά και για αυτές τις περιπτώσεις, έχουν σφυρηλατηθεί ήδη τα κόμματα και ο κατάλληλος δημόσιος πολιτικός λόγος που τους προσφέρει πολιτική στέγη και ταυτότητα.
Η ακροδεξιά έχει λάβει πλέον τη μορφή λερναίας ύδρας που όταν κόβεις ένα κεφάλι, ξεπετιούνται με τεράστια ορμητικότητα δύο άλλα, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε ποιο κεφάλι να κόψουμε πρώτα. Το σίγουρο είναι ότι όσο στρουθοκαμηλίζουμε, όσο μιλάμε για «μεμονωμένα περιστατικά», τόσο το φίδι θα γιγαντώνεται, τόσο το τέρας θα αρχίσει να λαμβάνει τις μορφές των διπλανών μας, ίσως ακόμα και τη δική μας όψη.
Όταν αυτή η απανθρωπιά έχει σταματήσει να σε σοκάρει, έχει σταματήσει να ανατριχιάζει το είναι σου, τότε το πρόσωπο του τέρατος έχει αρχίσει να λαμβάνει τη δική σου όψη. Το τέρας δεν σου μοιάζει απλά.
Το τέρας είσαι εσύ.
