Τη Διακήρυξή της ενόψει των δημοτικών εκλογών της 8ης Οκτωβρίου 2023 δημοσίευσε η Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα, στην οποία ενώνουν τις δυνάμεις τους οι δημοτικές κινήσεις «Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας, «Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα», «Ανυπότακτη Αθήνα» και συνεργαζόμενοι/ες αγωνιστές/ριες.
Η Διακήρυξη της Ανατρεπτικής Συμμαχίας για την Αθήνα:
Η πόλη και οι ανάγκες μας πάνω από τα κέρδη τους
Να αγωνιστούμε ενάντια στην επιδρομή σε μισθούς, πρόνοια, περιβάλλον, δικαιώματα, στον φασισμό, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, την καταστολή.
«Ζούμε κι εργαζόμαστε στην Αθήνα, μια πόλη με ποικιλόμορφα χαρακτηριστικά και ειδικό πληθυσμιακό, κοινωνικό και οικονομικό βάρος. Μια πόλη στην οποία, ως πρωτεύουσα και κέντρο της μητροπολιτικής περιοχής της Αττικής, διαπλέκονται άρρηκτα οι κεντρικές πολιτικές επιλογές του κράτους, των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), του κεφαλαίου και των υπερεθνικών οργανισμών (Ε.Ε, ΟΟΣΑ κ.λπ.) με εκείνες της τοπικής διοίκησης και με τις τοπικές/δημοτικές διεκδικήσεις των κατοίκων. Ό,τι βιώνουμε είναι απόρροια αυτών των επιλογών κι ό,τι έχουμε ανάγκη βρίσκεται στον αντίποδά τους. Τα δικαιώματα και οι διεκδικήσεις των κατοίκων δεν χωράνε στο πλαίσιο των επιλογών αυτών, αλλά απαιτούν τη ριζοσπαστική ανατροπή του και όσων το υπηρετούν ή το διαχειρίζονται.
Η απαίτηση για μια ριζοσπαστική ανατροπή προκύπτει και από το γενικότερο τοπίο εντός του οποίου πραγματοποιούνται οι δημοτικές εκλογές. Αρκούσαν δύο μόνο μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές για να αποκαλυφθούν το πραγματικό πρόσωπο της νέας κυβέρνησης της ΝΔ και η πολιτική που κρύβεται πίσω από το αφήγημά της περί “ανάπτυξης” και δήθεν “αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης”. Οι πυρκαγιές κατέκαψαν δάση εκατομμυρίων στρεμμάτων και προκάλεσαν ανθρώπινα θύματα σε όλη τη χώρα –ιδίως στον Έβρο, όπου μαζί τους πήραν τις ζωές 27 προσφύγων στη Δαδιά–, ενώ η κυβέρνηση, μετακυλίοντας την ευθύνη στους πρόσφυγες, προκαλεί και πάλι αντιπροσφυγική υστερία και κοινωνικό κανιβαλισμό, κι ανοίγει την πόρτα στους φασίστες στα σύνορα. Την ίδια στιγμή, η Πάρνηθα καίγεται ξανά χάνοντας το 25% των δασών της! Ενώ ο πληθωρισμός και η ακρίβεια καλπάζουν ροκανίζοντας τους μισθούς, η κυβέρνηση προωθεί νέο αντεργατικό νομοσχέδιο που προβλέπει εξοντωτικά ωράρια έως και 13ωρης κι ελαστικής απασχόλησης. Ταυτοχρόνως, με την πολιτική της ανοίγει ξανά τις πόρτες στον Κασιδιάρη και στα τάγματα εφόδου των ναζί που δολοφόνησαν στη Νέα Φιλαδέλφεια τον Μιχάλη Κατσουρή ή στα κάθε λογής φασιστοειδή σαν αυτούς που δολοφόνησαν στη Ριζούπολη τον μετανάστη εργάτη Σιζάρ Σαφτάρ.
Με αυτά τα δεδομένα, οι δημοτικές εκλογές αλλά και η περίοδος που ακολουθεί δεν θα είναι ένας εύκολος περίπατος για την κυβέρνηση και τον Μπακογιάννη. Αντιθέτως, μπορούμε να τους χαλάσουμε τα σχέδια, να στηριχτούμε στην οργή από τα κάτω που έχει αρχίζει να εκφράζεται. Τα κόμματα της αστικής διαχείρισης (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ), τα οποία συνέβαλαν ώστε να εξασφαλίσει η ΝΔ μια δεύτερη κυβερνητική θητεία, δεν μπορούν να εκφράσουν ένα μεγάλο τμήμα της κοινωνίας που αντιστέκεται. Τα δε ανοίγματα της ΝΔ προς την ακροδεξιά προμηνύουν νέες επιθέσεις, στις οποίες πρέπει να βρεθούμε μαχητικά απέναντι, αποτρέποντας την αναβίωση των ταγμάτων εφόδου.
Η περίοδος που ακολουθεί δεν θα αποτελεί, συνεπώς, εύφορο έδαφος στο οποίο μπορούν να σταθούν και να έχουν αποτελέσματα προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας λογικές διαχείρισης, συμβιβασμών, “ρεαλιστικών αιτημάτων” και υποταγής στο κυρίαρχο πλαίσιο του κεφαλαίου, της ΕΕ, των ιδιωτικοποιήσεων, της θυσίας του χώρου και του περιβάλλοντος στον βωμό του κέρδους.
Απέναντι σε αυτό το τοπίο, η Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα, με την εκλογική και τη γενικότερη παρέμβασή της, φιλοδοξεί να συμβάλει σε έναν διαφορετικό δρόμο, που θα έχει ανατρεπτική λογική και σημαία τις ανάγκες των κατοίκων της πόλης μας.
Η Αθήνα αλλάζει
Η πόλη αλλάζει εδώ κι αρκετά χρόνια προς το χειρότερο για τους κατοίκους και τους εργαζομένους της, με τις δημοτικές αρχές όλων των αποχρώσεων να πρωταγωνιστούν σε αυτό, προωθώντας αλλεπάλληλες αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις. Η δημαρχία Μπακογιάννη επιτάχυνε αυτές τις αλλαγές, κλιμακώνοντας την επίθεση τόσο απέναντι στον δημόσιο χώρο και στην ποιότητα ζωής, όσο κι απέναντι σε ολόκληρες πληθυσμιακές ομάδες κατοίκων. Συνδυαζόμενη με την πολιτική που ακολούθησαν ή στήριξαν οι κάθε λογής μνημονιακές κυβερνήσεις και δυνάμεις, αυτή η επίθεση επιδείνωσε τις συνθήκες και την ποιότητα ζωής όλων όσων ζούμε κι εργαζόμαστε στην πόλη.Οι άγριες περικοπές και η λιτότητα της νέας κυβέρνησης της ΝΔ για να επιτευχθεί η επενδυτική βαθμίδα θα επιταχύνουν τη διάλυση των κοινωνικών υπηρεσιών που έχει ανάγκη ο φτωχός κόσμος της πόλης.
Οι λαϊκές γειτονιές βιώνουν σήμερα την εγκατάλειψη, ενώ οι γειτονιές του κέντρου και της περιφέρειάς του συμπιέζονται στον βωμό της διαμόρφωσης ενός εκτεταμένου τουριστικού τοπίου. Η λιτότητα τόσων χρόνων, η ακρίβεια, η πλήρης αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, η διόγκωση των ελαστικών μορφών εργασίας, η υποβάθμιση όλων των βασικών κοινωνικών αγαθών (παιδεία, υγεία, ασφάλιση, μεταφορές κ.λπ.) και η ταυτόχρονη απουσία κοινωνικής πολιτικής, καθώς και η επιβολή δυσβάστακτων φόρων, οι οποίοι πλήττουν σε μεγαλύτερο βαθμό τα εργατικά και λαϊκά στρώματα, καθιστούν τη ζωή στην πόλη πιο δύσκολη και την πολιτική μας παρέμβαση πιο αναγκαία.
Η εξελισσόμενη –καταστροφική για τους κατοίκους– αναδιάρθρωση της πόλης έρχεται σε αυτό το δυσμενές τοπίο να εμπορευματοποιήσει/ιδιωτικοποιήσει κάθε πτυχή της, λεηλατώντας τον δημόσιο χώρο και δημιουργώντας μια αβίωτη καθημερινότητα για όλες/ους τις/τους κατοίκους. Πρόκειται για ένα σχέδιο που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των εταιρειών της διευρυμένης τουριστικής-ξενοδοχειακής-επισιτιστικής βιομηχανίας, των κερδοσκόπων του real estate και του κατασκευαστικού κεφαλαίου.
Η επίθεση αυτή συμπυκνώνεται στους εξής βασικούς άξονες:
Λεηλασία του δημόσιου χώρου και του περιβάλλοντος: Η πόλη αλλοτριώνεται, παραδίδεται στο τουριστικό και κατασκευαστικό κεφάλαιο, και δημόσιοι χώροι της διαμορφώνονται ως ντεκόρ και σημεία εξυπηρέτησης των τουριστικών καταλυμάτων, ενάντια στις ανάγκες των κατοίκων. Ο Μεγάλος Περίπατος είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου∙ ακολούθησαν οι πλατείες Συντάγματος και Ομόνοιας, η πλατεία Θεάτρου και ο Βοτανικός-Ελαιώνας, με τη Διπλή Ανάπλαση. Με σημαία τον λεγόμενο “εξευγενισμό”, προωθείται σωρεία αναπλάσεων. Από την πλατεία Εξαρχείων, τον λόφο Στρέφη, τον λόφο Φιλοπάππου και την Ακαδημία Πλάτωνα έως το πάρκο Δρακόπουλου και τα διάφορα “πάρκα τσέπης”, οι παρεμβάσεις αυτές έχουν κοινά χαρακτηριστικά: επικοινωνιακή διαφήμιση μιας “δημιουργικής στατιστικής” για τη βιωσιμότητα και τη μικροκλιματική συνεισφορά, ενώ στην πραγματικότητα μειώνονται τα δέντρα και η υψηλή βλάστηση κι αυξάνονται τα τεχνητά υλικά, καταστροφή μικρο-οικοσυστημάτων της πόλης, υπέρογκο κόστος, απουσία διαβούλευσης κι άρα αδιαφορία για τη γνώμη των κατοίκων,απουσία ουσιαστικού σχεδίου διαχείρισης της νέας βλάστησης, καθώς και σε σημαντικό βαθμό ιδιωτικές μελέτες και πηγές χρηματοδότησης (με σαφή ιδιοτελή χαρακτήρα και σύνδεση με επιχειρηματικά συμφέροντα).
Οι αναπλάσεις αυτές, σε συνδυασμό με επενδυτικές και κατασκευαστικές επιλογές που ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη από μεγάλους τουριστικούς και επιχειρηματικούς ομίλους, επιχειρούν μια εκ βάθρων αλλαγή της μορφής και των χρήσεων της πόλης, τη διεύρυνση του τουριστικού κέντρου και την αλλαγή της σύνθεσης του πληθυσμού ο οποίος κατοικεί κι εργάζεται-βιοπορίζεται σε αυτό. Παράλληλα, με πολλές μορφές “πράσινης εξαπάτησης” (π.χ. ιονιστές στην Ομόνοια ή σιντριβάνια και χλοοτάπητας αντί για δέντρα) και με την ιδιωτικοποίηση κρίσιμων υπηρεσιών του Δήμου, επιβαρύνεται το αστικό περιβάλλον, ενισχύεται η τουριστική φυσιογνωμία κι επιταχύνεται ο μετασχηματισμός της πόλης.
Όλα αυτά αποτελούν μέρος μιας συνολικής αναμόρφωσης της Αθήνας με βάση τις επιταγές των στρατηγικών επενδύσεων του κεφαλαίου και βρίσκονται στον αντίποδα των παρεμβάσεων που απαιτούνται για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης. Αυτοί οι σχεδιασμοί οδηγούν στην εκτόπιση των λαϊκών στρωμάτων και μικρομάγαζων και στη διάλυση του κοινωνικού ιστού, κι επιδιώκουν να υψώσουν τεράστια εμπόδια στον αγώνα των κατοίκων για γειτονιές ανθρώπινες, ζωντανές, πολυεθνικές και πολύθρησκες. Με όλα αυτά, εντέλει, επιβαρύνεται το αστικό περιβάλλον κι επιταχύνεται η διαμόρφωση μιας πόλης “σκηνικού-θεματικού πάρκου”, η οποία προσανατολίζεται στην αύξηση του κέρδους των ιδιωτών που σχετίζονται με τον τουρισμό, μιας πόλης εχθρικής προς τις ανάγκες των κατοίκων.
Οικονομική ασφυξία: Το ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο που διαμορφώνεται εδώ και χρόνια σε εθνικό και υπερεθνικό επίπεδο από τις κυβερνήσεις και την ΕΕ (νόμοι Καλλικράτη, Κλεισθένη, σειρά μνημονιακών δεσμεύσεων κ.λπ.) θέτει τα όρια εντός των οποίων κινούνται οι δήμοι σε βασικούς τομείς ευθύνης τους – γενικά και ιδιαίτερα στην Αθήνα. Είναι χαρακτηριστικοί οι ισοσκελισμένοι και πλασματικοί προϋπολογισμοί: ο δημοτικός προϋπολογισμός παρουσιάζεται κάθε χρόνο με πάνω από 1 δισ. €, εκ των οποίων, όμως, πάνω από 450 εκ. € είναι ανείσπρακτα έσοδα, ενώ άλλα είναι απόλυτα προσδεδεμένα στις επιλογές των ΕΣΠΑ και στις απαιτήσεις της ευρωενωσιακής επιτροπείας. Ενώ το 60% των τακτικών εσόδων προέρχεται από τέλη, φόρους, πρόστιμα κι άλλες επιβαρύνσεις στους δημότες, σε αυτούς “επιστρέφουν” ελάχιστες υπηρεσίες και παροχές: οι δαπάνες για τις κοινωνικές υπηρεσίες δεν ξεπερνούν το 5% των συνολικά προβλεπόμενων δαπανών και το τεχνικό πρόγραμμα (συντηρήσεις κι επισκευές) δεν ξεπερνά το 15%, ο δε ο προσανατολισμός του είναι πέρα από τις ανάγκες του λαϊκών γειτονιών (νέα σχολεία, παιδικοί σταθμοί, αντιπλημμυρικά έργα, χώροι πρασίνου κ.λπ.). Την ίδια στιγμή, σπαταλούνται 120 εκατ. για γήπεδο της ΠΑΕ ΠΑΟ, διοχετεύονται χρήματα στην ΕΑΤΑ ΑΕ, την Ανάπλαση ΑΕ και την Τεχνόπολη για να εξασφαλίζουν οι εργολάβοι χαριστικές συμβάσεις για έργα βιτρίνας.
Τα παραπάνω, πέραν των άλλων, έχουν τα ακόλουθα αποτελέσματα: οι βασικές κοινωνικές δομές απαξιώνονται, καταρρέουν χωρίς προσωπικό (π.χ. διεύθυνση πρασίνου, ηλεκτρολογικό, τεχνικές υπηρεσίες) και οι προσλήψεις μόνιμων εργαζόμενων απαγορεύονται (εκτός των δημοτικών αστυνομικών), γεγονός που ωθεί σε περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις μέσω εργολαβιών, “δωρεών”, μνημονίων συνεργασίας και ΣΔΙΤ. Ταυτοχρόνως, για τις υπηρεσίες που καλύπτει ακόμα ο Δήμος, τα κενά καλύπτονται με προσλήψεις ελάχιστων συμβασιούχων, ελαστικά εργαζόμενων ολιγόμηνης διάρκειας. Παράλληλα, η λειτουργία των υπηρεσιών του Δήμου με επιχειρηματικά κριτήρια μετατρέπει κάθε κοινωνικό αγαθό και λαϊκή ανάγκη σε εμπόρευμα – και μάλιστα δύσκολα προσβάσιμο από όσους/ες ζούμε στην πόλη. Η διοίκηση Μπακογιάννη, ένθερμη υποστηρίκτρια αυτού του μοντέλου οικονομικής διαχείρισης, δρομολόγησε συνεργασίες κι ανέλαβε οικονομικές δεσμεύσεις (μνημόνια συνεργασίας, μεγάλες πολυετείς εργολαβικές συμβάσεις, ένταξη σε ευρωπαϊκά και διεθνή προγράμματα με συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις) οι οποίες δεσμεύουν και την επόμενη διοίκηση – όπως με την Unison (35 εκατ. για 3 χρόνια για το πράσινο), τον Μυτιλιναίο (53 εκατ. για 3 χρόνια για την αλλαγή του συστήματος ηλεκτροφωτισμού) ή άλλους εργολάβους (34 εκατ. για το σύνολο των εκτελούμενων έργων στις τεχνικές υπηρεσίες).
Τα πάντα στους ιδιώτες: Η δημοτική αρχή Μπακογιάννη προχώρησε σε ριζικό μετασχηματισμό του οργανισμού του Δήμου, χωρίς αλλαγή της μορφής του, αλλά με παράδοση σε ιδιώτες –με εργολαβίες ΣΔΙΤ, ουσιαστικά ιδιωτικοποίηση– αρμοδιοτήτων όπως το πράσινο, τα τεχνικά έργα, οι κτιριακές υποδομές, ο ηλεκτροφωτισμός, τα δομικά έργα, μέρος των υπηρεσιών καθαριότητας, η ανακύκλωση, το “155” κ.ά. Ίδρυσε αναπτυξιακές εταιρίες και ανέθεσε τους λόφους σε ΑΕ, ενώ η Ανάπλαση ΑΕ μαζί με την ΕΑΤΑ ΑΕ υποκαθιστούν κάθε δραστηριότητα μεγάλων παρεμβάσεων. Ενίσχυσε, δηλαδή –και θα συνεχίσει να κάνει, αν επανεκλεγεί– τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα (τουριστικό-ξενοδοχειακό κεφάλαιο, εργολάβους κατασκευής, επιχειρηματίες real estate κ.ά.), καθώς και την προτεραιότητα του κέρδους και της αγοράς έναντι των αναγκών των κατοίκων, αποστερώντας τις δημοτικές υπηρεσίες (π.χ. τη διεύθυνση πρασίνου, το σύνολο των τεχνικών υπηρεσιών) από προσωπικό και από αρμοδιότητες, αλλά επιφορτίζοντάς τες με την ευθύνη όποιου αποτελέσματος προκύπτει από τη δράση των ιδιωτικών εταιρειών. Παράλληλα, η απόλυτη πρόσδεση σε ιδιωτικές χορηγίες και προγράμματα ΕΣΠΑ καθόρισε την επιλογή και τον προσανατολισμό των έργων που υλοποιήθηκαν, υλοποιούνται ή έχουν δρομολογηθεί, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές ανάγκες της πόλης, των κατοίκων και των εργαζομένων της, αλλά σε αντίθεση με αυτές.
Με τον αυταρχισμό στο τιμόνι: Ο αυταρχισμός αποτελεί μια σταθερά στην Αθήνα, με την κεντρική και την τοπική διοίκηση (κυβέρνηση και δημοτική αρχή) να βαδίζουν χέρι-χέρι. Η ένταση του αυταρχισμού έχει δύο όψεις: Από τη μία έχουμε τον θεσμικό κοινωνικό αυταρχισμό, ο οποίος δυσχεραίνει ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή των κατοίκων και την όποια πρακτική δημοκρατίας στη λήψη αποφάσεων (νόμος Βορίδη για όριο εκλογής 3%, πλήρης υποβάθμιση Κοινοτικών Συμβουλίων, Αποκεντρωμένη Διοίκηση κ.λπ.). Από την άλλη έχουμε την ένταση του κυριολεκτικού αυταρχισμού και δεσποτισμού, τις ολοκληρωτικής έμπνευσης απαγορεύσεις, τα ΜΑΤ να στρατοπεδεύουν για μήνες σε ολόκληρες γειτονιές της Αθήνας όπου οι κάτοικοι αντιδρούν στα σχέδια της δημοτικής Αρχής (πάρκο Δρακόπουλου, Εξάρχεια, Στρέφη κ.α.), προφορικές απαγορεύσεις διαδηλώσεων και διαμαρτυριών, εξαγγελίες για απαρέγκλιτη εφαρμογή του απαράδεκτου νόμου για τις διαδηλώσεις, δίωξη μεταναστ(ρι)ών, αστέγων και τοξικοεξαρτημένων (αντί για την παροχή σε αυτούς κοινωνικής πρόνοιας και αρωγής) και πολλά άλλα.
Παράλληλα, η Αστυνομία και η κυβέρνηση επιχειρούν να καταργήσουν το πανεπιστημιακό άσυλο, επιβάλλονται εξοντωτικά πρόστιμα σε κόμματα για την αφισοκόλληση, ελεύθεροι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι και καταλήψεις στέγης για τους πρόσφυγες εκκενώνονται βίαια από τα ΜΑΤ, ενώ η Μενδώνη προχωρά στην έξωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων από τον ιστορικό του χώρο γιατί έκανε εκδήλωση κατά του εγκλήματος στην Πύλο.
Όλα αυτά δεν είναι τυχαία ή κάποια παρέκκλιση. Πρόκειται για τη νέα μορφή κεντρικής και τοπικής διακυβέρνησης, η οποία εξασφαλίζει την αποτελεσματικότητα στην προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής – διασφαλίζει, δηλαδή, την “κυβερνησιμότητα”, ανεξάρτητα από την κοινωνική συναίνεση, παρά και ενάντια στις ανάγκες και τις επιθυμίες των κατοίκων της Αθήνας. Στην προσπάθεια να εμπεδωθεί το νέο επενδυτικό σχέδιο που δεν χωρά τις ανάγκες μας, κάθε “αναπτυξιακό” τους βήμα συνοδεύεται από αστυνομικές δυνάμεις και καταστολή.
Γειτονιές στα όριά τους: Οι γειτονιές μας βιώνουν την εγκατάλειψη σε κάθε επίπεδο από τα αλλεπάλληλα πλήγματα τα οποία φέρνει η πολιτική που άσκησαν ο Δήμος και οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ. Από τα προβλήματα καθαριότητας (παρά τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα της δημαρχίας Μπακογιάννη, που απλώς λειτουργούν ως περιτύλιγμα στη μεγάλη έλλειψη προσωπικού κι εξοπλισμού), την πλήρη αποτυχία εφαρμογής προγραμμάτων μείωσης του όγκου απορριμμάτων και ανακύκλωσης (ο Δήμος της Αθήνας έχει τα χαμηλότερα ποσοστά ανάκτησης απορριμμάτων), τα διαλυμένα ή ανύπαρκτα πεζοδρόμια και χώρους ελεύθερης και ανεμπόδιστης μετακίνησης μέσα στην πόλη, που δημιουργούν ανυπέρβλητες δυσκολίες μετακίνησης στους πιο ευάλωτους κατοίκους (π.χ. ΑΜΕΑ), μέχρι τις συνεχώς αυξανόμενες άδειες για τραπεζοκαθίσματα και την ηχορύπανση, οι γειτονιές μας μετατρέπονται σε κέντρα διασκέδασης, χωρίς κανέναν περιορισμό (π.χ. στις ώρες κοινής ησυχίας). Παράλληλα, ολόκληρες γειτονιές συμπιέζονται χωρικά ή αλλάζουν κατοίκους και φυσιογνωμία στο όνομα της “ανάπτυξης” του κέντρου.
Η δική μας πρόταση για την Αθήνα
Απέναντι σε αυτό το τοπίο, η Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα, με την εκλογική και τη γενικότερη παρέμβασή της, φιλοδοξεί να συμβάλει σε έναν διαφορετικό δρόμο, ο οποίος έχει ανατρεπτική λογική και σημαία τις ανάγκες των κατοίκων της πόλης μας. Γιατί απέναντι σε αυτή την πραγματικότητα και στην ασκούμενη πολιτική, υπάρχει μια άλλη Αθήνα, η Αθήνα που αντιστέκεται, που βάζει σε προτεραιότητα τις ανάγκες των κατοίκων της και το δικαίωμά τους σε μια αξιοβίωτη ζωή.
Την αποτελούν οι κάτοικοι, οι εργαζόμενοι/ες κάθε ηλικίας, φύλου ή εθνικότητας που, μέσα από παλιές και νέες συλλογικότητες, από εργατικά συνδικάτα και φοιτητικούς συλλόγους είναι μάχιμα παρούσες/όντες στις γειτονιές τους διεκδικώντας –έξω από τα δημοτικά όργανα αλλά και μέσα σε αυτά– την πόλη τους, τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά τους σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Εκφράζεται μέσα από τους αγώνες που δόθηκαν και δίνονται για την υπεράσπιση των ελεύθερων χώρων, των πάρκων και γενικά του δημόσιου χώρου, απέναντι στην ιδιωτικοποίηση και την κατάληψή του από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, ενάντια στους πλειστηριασμούς και την κλοπή της κατοικίας των φτωχών, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία των σχολικών καθαριστριών και όλων των συμβασιούχων, για τη σχολική στέγη και τη δημόσια, δωρεάν και υψηλής ποιότητας εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, για δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς και ποιοτικούς χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας των παιδιών και των κατοίκων κάθε ηλικίας.
Εκφράζεται μέσα από τους αγώνες των καλλιτεχνών με τις απεργίες και καταλήψεις τους ενάντια στο ΠΔ 85/2022, για εργασία με δικαιώματα στον πολιτισμό, για δημόσια-δωρεάν πρόσβαση και εκπαίδευση σε αυτόν, καθώς και για τις δυνατότητες παραγωγής μιας τέχνης κόντρα στο κυρίαρχο αξιακό σύστημα.
Εκφράζεται μέσα από τους αγώνες στα νοσοκομεία, γενικά αλλά και στην περίοδο της πανδημίας, όπου οι εργαζόμενοι/ες –σπάζοντας το σιωπητήριο– διεκδικούσαν και διεκδικούν δημόσια δωρεάν υγεία για όλους/ες, μαζικές προσλήψεις, μέτρα προστασίας κι όχι καταστολής και απολύσεις όσων τάσσονταν κατά της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού.
Εκφράζεται μέσα από τον κόσμο της εργασίας –κατοίκους και μη-, τους/ις εργαζόμενους/ες στις μεταφορές, στο delivery, τους/ις εκπαιδευτικούς και κάθε εργαζόμενη και εργαζόμενο που διεκδικεί τη ζωή του. Εκφράζεται μέσα από τους αγώνες ενάντια στον σεξισμό, στις έμφυλες διακρίσεις, τις γυναικοκτονίες και την εκμετάλλευση παιδιών, τους αγώνες για τη δουλειά και το ψωμί, τη μόρφωση, το περιβάλλον και τον πολιτισμό.
Εκφράζεται μέσα από τους αγώνες για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό και την αστυνομοκρατία, την καταστολή και την αστυνομική βία. Μέσα από τους αγώνες του αντιφασιστικού και του αντιρατσιστικού κινήματος ενάντια στην εγκληματική συμμορία των ταγμάτων εφόδου σε κάθε γειτονιά, τον αγώνα για την αμετάκλητη καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής βίας της Χ.Α. Μέσα από τους αγώνες στους οποίους βρεθήκαμε όλες και όλοι μαζί, συμβάλλοντας στο να μπει η πόλη σε συλλογική, αγωνιστική κίνηση.
Για να αλλάξει η ζωή μας στην Αθήνα, θα πρέπει να βαδίσουμε στον δρόμο ενός μαζικού κινήματοςτο οποίο θα διεκδικεί εργατικά δικαιώματα, δημόσιους χώρους, πράσινο, ανθρώπινες γειτονιές, πολιτισμό, δημοκρατικά δικαιώματα, κοινωνική κι αντιρατσιστική αλληλεγγύη. Ενός κινήματος που θα αντιστέκεται στην καταστροφική επέλαση εναντίον τους, θα αγωνίζεται αποτελεσματικά ενάντια στο υπάρχον πλαίσιο, θα επιτυγχάνει νίκες και κατακτήσεις, δεν θα διακατέχεται από “θεσμολαγνεία”. Ενός κινήματος στο οποίο θα έχουν ρόλο και θέση εργατικά συνδικάτα, φοιτητικοί σύλλογοι, ανεξάρτητα λαϊκά όργανα, συνελεύσεις βάσης στις γειτονιές, επιτροπές αγώνα και συντονιστικά, εργατικές λέσχες, πρωτοβουλίες και λαϊκές συνελεύσεις, στέκια και πρωτοβουλίες αλληλεγγύης κι αυτοοργάνωσης.
Οργανώνουμε την πάλη ενάντια στην πολιτική που μας εξαθλιώνει και σε όσους την προωθούν.
- Για το δικαίωμα και την ασφάλεια στη στέγη
Η αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης αποτελεί πρώτη προτεραιότητα. Απαιτούνται μέτρα στεγαστικής πολιτικής για την κάλυψη των αναγκών των κατοίκων και την αντιμετώπιση της αστεγίας.
Γενναίο δημόσιο πρόγραμμα κοινωνικής κι εργατικής κατοικίας για άστεγους, άνεργους, ημιαπασχολούμενους ή χαμιλόμισθους, ευάλωτες κοινωνικές ομάδες (κακοποιημένα παιδιά, γυναίκες κ.ά.), πρόσφυγες και μετανάστες, με ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και φροντίδας και ειδικευμένο προσωπικό υποστήριξης.
Αξιοποίηση του τεράστιου κτιριακού αποθέματος του Δήμου, του Δημοσίου, των ταμείων, των τραπεζών, της Εκκλησίας και των ΟΤΑ (κλειστά ξενοδοχεία, αχρησιμοποίητες κατοικίες κ.ά.) για τη στέγαση των κατοίκων. Επανάχρηση και δέσμευση κενών κι αχρησιμοποίητων κατοικιών και κλειστών ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων για την παραγωγή κοινωνικής κατοικίας.
Καταγραφή της πραγματικής έκτασης της αστεγίας, συμπεριλαμβάνοντας τους ανθρώπους που αναζητούν στέγη και διαμένουν προσωρινά σε απαράδεκτες συνθήκες.
Δωρεάν στέγαση των φοιτητών/τριών σε εστίες και διαμερίσματα με πλήρη οικονομική κάλυψη από το κράτος.
Μέτρα περιορισμού των τουριστικών χρήσεων και κυρίως των βραχυχρόνιων μισθώσεων, με παράλληλη υπεράσπιση των χρήσεων που υποστηρίζουν την κατοικία.
Κανένας πλειστηριασμός λαϊκής κατοικίας, καμία έξωση, κανένα σπίτι στα χέρια κράτους-τραπεζίτη-funds.
Διεκδίκηση νομοθετικών μέτρων ενάντια στην αχαλίνωτη αύξηση και την κερδοσκοπία στα μισθώματα κύριας κατοικίας και περιορισμών στις βραχυχρόνιες μισθώσεις και Airbnb.
- Για μια πόλη ανθρώπινη, ζωντανή και αξιοβίωτη
Για να ξαναγίνει η πόλη βιώσιμη και το κέντρο της κατοικήσιμο, απαιτούνται:
Ενδυνάμωση της υπηρεσίας πρασίνου και κατάργηση της ιδιωτικής διαχείρισης πάρκων/αλσών/πλατειών. Η Αθήνα χρειάζεται ενιαίο σχέδιο διαχείρισης του πρασίνου υπό την ευθύνη μόνιμων δημοτικών υπαλλήλων (γεωπόνων, κηπουρών, μελετητών).
Όχι στην οικοδομική δραστηριότητα εντός των κοινόχρηστων χώρων. Θέλουμε χώρους προσβάσιμους κι ελεύθερους, χωρίς περιορισμούς ή περιφράξεις, χωρίς ιδιωτικές ή όποιας μορφής εμπορευματικές κι άλλες δήθεν “ανταποδοτικές” χρήσεις. Δημιουργία νέων ανοιχτών χώρων πρασίνου ικανής έκτασης κι όχι “τσέπης”, ελεύθερων για όλους/ες/α.
Ουσιαστική ενίσχυση και φροντίδα του πρασίνου και ριζικά μέτρα περιβαλλοντικής και οικολογικής προστασίας. Όχι στο κόψιμο δέντρων για τους εμπορικούς σκοπούς των δήθεν αναπλάσεων.
Να σταματήσουν άμεσα τα έργα σε λόφο Στρέφη, πάρκο Δρακόπουλου, πλατεία Εξαρχείων. Να ανατραπούν οι σχεδιασμοί της δημαρχίας Μπακογιάννη για Φιλοπάππου, Πεδίο Άρεως, Αμπελόκηπους, Γουδή και όλους τους δημόσιους χώρους. Να ακυρωθούν οι σχεδιασμοί και τα έργα για τον Μεγάλο Περίπατο. Η γραμμή 4 του Μετρό δεν μπορεί να καταστρέφει ούτε πάρκα ούτε πλατείες, όπως των Εξαρχείων.
Να αποδοθούν άμεσα οι χώροι πρασίνου στις γειτονιές. Ούτε σκέψη για παρεμβάσεις και κόψιμο δέντρων στο αρχαιολογικό πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνα και τσιμεντοποίηση 15.000 τ.μ. για δημιουργία νέου Μουσείου εντός του πάρκου. Το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή να αξιοποιηθεί αποκλειστικά για χρήση των κατοίκων, κατεδάφιση του Μπάντμιντον, έξωση της ΕΠΟ κι άλλων υπηρεσιών, ενοποίηση όλων των χώρων.
Όχι στη διπλή ανάπλαση Βοτανικού-Λεωφόρου Αλεξάνδρας, όχι γήπεδο του ΠΑΟ στον Ελαιώνα. Ελαιώνας χώρος πρασίνου, μητροπολιτικό πάρκο πολιτισμού κι αθλητισμού χωρίς εκτοπισμό προσφύγων, Ρομά και παζαριών των ρακοσυλλεκτών. Όχι αμαξοστάσιο στην πλατεία Πρωτομαγιάς, όχι μεταφορά του Πρωτοδικείου από την Ευελπίδων στο Εφετείο, όχι άλλη οικοδομική και κυκλοφοριακή επιβάρυνση της περιοχής.
Αύξηση των χώρων πρασίνου κι αναψυχής με υλοποίηση των απαραίτητων κατεδαφίσεων κτιρίων που είναι χαρακτηρισμένα επικίνδυνα – αναστήλωση διατηρητέων κι απόδοσή τους σε κοινωφελείς χρήσεις.
Για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής κρίσης υπέρ των κατοίκων κι όχι υπέρ της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων, απαιτείται σύγκρουση με τις κεντρικές επιλογές υποταγής στα ορυκτά καύσιμα, τις εξορύξεις που οδηγούν σε ανταγωνισμό κι απειλούν με πόλεμο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, την “πράσινη ανάπτυξη” που καταστρέφει δάση, βουνά, παραλίες με τις ανεμογεννήτριες και την άναρχη τοποθέτηση ΑΠΕ σε βάρος του περιβάλλοντος.
Συγκεκριμένα για την πόλη απαιτούνται:
Βελτίωση των δημόσιων συγκοινωνιών με δωρεάν, δημόσιες, ποιοτικές και αποτελεσματικές συγκοινωνίες για όλες/ους, ώστε να εξυπηρετείται η μετακίνηση μεταξύ γειτονιών και η επικοινωνία με τους υπόλοιπους δήμους του λεκανοπεδίου. Όχι στην ιδιωτικοποίηση μέσω της παράδοσης γραμμών στα ΚΤΕΛ. Επέκταση του τραμ στη πόλη και τις γειτονιές. Υπογειοποίηση του σιδηρόδρομου σε όλο το δίκτυο, για να μπει τέλος στους θανάτους στις αφύλακτες διαβάσεις, και παράδοση του ελεύθερου χώρου για επέκταση του πρασίνου.
Δημιουργία ποδηλατόδρομων και πεζόδρομων για μια ανθρώπινη διαβίωση. Σχεδιασμός και υλοποίηση σοβαρών δικτύων για την εξυπηρέτηση όλων των γειτονιών της πόλης και τη μείωση της χρήσης του ΙΧ. Δημόσια-δημοτικά γκαράζ σε όλη την πόλη.
Αύξηση της βλάστησης σε όγκο και ύψος. Μέριμνα για τη βιωσιμότητα νέων φυτεύσεων, ενίσχυση μικρών οικοσυστημάτων και ορθή διαχείριση του νερού. Κόντρα στην “πράσινη εξαπάτηση” των σιντριβανιών και των αναπλάσεων με χλοοτάπητα.
Αντιπλημμυρικά έργα στις ευπαθείς περιοχές (Πετράλωνα, Ριζούπολη, Βοτανικός, Ακαδημία Πλάτωνα, Κολωνός και περιοχές ανάμεσα και γύρω σε λόφους, όπως Γκύζη-Τουρκοβούνια, Άνω Κυψέλη, Νεάπολη, Λόφο Στρέφη κ.ά.).
Προστασία των ρεμάτων, με αποκατάσταση των κλειστών και μπαζωμένων, διάσωση του Ποδονίφτη και διάνοιξη του Ιλισού.
Συντήρηση σε πλατείες και άλση, άνετα συντηρημένα πεζοδρόμια και ηλεκτροφωτισμός παντού.
- Για την κοινωνική πολιτική και τις δομές πρόνοιας
Αγωνιζόμαστε για:
Κοινωνικές υπηρεσίες δημόσιες κι επαρκώς στελεχωμένες, για την εξυπηρέτηση όλων των κατοίκων, ανεξαρτήτως εθνικότητας. Καμιά απόλυση από κοινωνικές υπηρεσίες, καμιά ανάθεση κοινωνικών υπηρεσιών σε ΜΚΟ και ΚΟΙΝΣΕΠ. Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων COVID-19 και ωφελούμενων.
Νέοι βρεφονηπιακοί σταθμοί, οι οποίοι θα λειτουργούν χωρίς οικονομική επιβάρυνση των γονέων, ώστε να καλυφθούν όλες οι ανάγκες των εργαζόμενων ή/και ανέργων γονέων και της κοινωνικοποίησης των παιδιών. Καμιά επιβάρυνση των γονέων και στους σταθμούς που ήδη λειτουργούν.
Αύξηση κι επαρκής στελέχωση κοινωνικών δομών που –σε συνδυασμό με γενικότερα μέτρα εναντίον των διακρίσεων σε βάρος των γυναικών στην εργασία και την κοινωνία– θα συμβάλουν ώστε να δίνονται δυνατότητες στις γυναίκες να απαλλάσσονται από εργασίες αναπαραγωγής που έχουν φορτωθεί στις πλάτες τους.
Ουσιαστική πολιτική σχολικής στέγης για σύγχρονα κι ασφαλή κτίρια για όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης με ιδιαίτερη φροντίδα για τα νηπιαγωγεία, γιατί τα σχολεία μας δεν χωράνε σε containers. Άμεσο πρόγραμμα αντικατάστασης των containers της προσχολικής αγωγής, με παράλληλη απελευθέρωση των χώρων πρασίνου (πάρκο Ιακωβάτων, Φαέθοντος κ.λπ.). Άμεσα να ελεγχθούν για την ασφάλειά τους (απέναντι σε σεισμό, πυρκαγιά κ.λπ.) και να επισκευαστούν όλα τα σχολικά κτίρια.
Όχι στην εγκατάλειψη και διάλυση αλλά στελέχωση με μόνιμο υγειονομικό προσωπικό όλων των ειδικοτήτων των Δημοτικών Ιατρείων σε όλες τις κοινότητες του Δήμου, με προοπτική ένταξής τους στο ΕΣΥ και σε ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα πρωτοβάθμιας περίθαλψης.
Μαζική ενίσχυση της υπηρεσίας “Βοήθεια στο Σπίτι” με προσλήψεις όλων των απαιτούμενων ειδικοτήτων. Πλήρης στελέχωση με προσωπικό του Πολυχώρου Αστέγων κι εξασφάλιση νέων χώρων στις γειτονιές. Επαναφορά του ανοικτού συσσιτίου για όλους/ες χωρίς αποκλεισμούς σε αξιοπρεπή κλειστό χώρο. Ξενώνες για τη φιλοξενία προσφύγων μέσα στις γειτονιές με προσλήψεις προσωπικού, διερμηνέων, κοινωνικών λειτουργών, ψυχολόγων.
Επέκταση των Λεσχών Φιλίας για τους ηλικιωμένους σε κάθε γειτονιά.
Επέκταση του Γηροκομείου Αθηνών με ανάπτυξη όλων των δομών του και ίδρυση νέων σε γειτονιές, αξιοποιώντας την περιουσία του. Αναβάθμιση του Ασύλου Ανιάτων με εξασφάλιση της αξιοπρεπούς διαβίωσης των χρηστών.
Ολόπλευρη στήριξη (οικονομική, κοινωνική, ψυχολογική) στα ευάλωτα παιδιά και στις οικογένειές τους. Δημόσιοι ξενώνες για την προστασία των παιδιών και όχι δομές τύπου “Κιβωτός του Κόσμου” και “Χαμόγελο του Παιδιού”.
Ασφαλείς παιδικές χαρές, χώροι άθλησης και παιχνιδιού, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης με κατάλληλο εξοπλισμό και εξειδικευμένο προσωπικό. Παιδική χαρά σε κάθε γειτονιά χωρίς χορηγούς.
Ουσιαστική λειτουργία πολιτιστικών κέντρων του Δήμου με εκδηλώσεις δωρεάν για όλες/ους/α, παραγωγή καλλιτεχνικού έργου, οικονομική ενίσχυση καλλιτεχνών, συμμετοχή των κατοίκων στην επιλογή σε πολυπολιτισμική συμπεριληπτική κατεύθυνση.
Δημόσια και δωρεάν αθλητικά, κολυμβητικά και πολιτιστικά προγράμματα για όλους τους κατοίκους. Γήπεδα και θέατρα για χρήση των κατοίκων και όχι με εμπορικό κριτήριο.
Άμεση, ουσιαστική μέριμνα για την πλήρη προσβασιμότητα και λειτουργικότητα κάθε σημείου της πόλης από ΑΜΕΑ.
Ειδική μέριμνα για τα άστεγα/αδέσποτα ζώα της πόλης. Λειτουργία δημοτικών κτηνιατρείων με χώρους περίθαλψης και φιλοξενίας. Τερματισμός της συμμετοχής στη μαύρη τρύπα δημοτικού χρήματος που έχει αποδειχθεί το ΔΙ.ΚΕ.Π.Α.Ζ. Δημιουργία σταθμών σίτισης με ταΐστρες και ποτίστρες, όχι πρόσκαιρα προγράμματα που εγκαταλείπονται. Προγράμματα στείρωσης και περίθαλψης όλο τον χρόνο. Οχήματα για περισυλλογή τραυματισμένων ζώων και ζώων για στείρωση. Στελέχωση της υπηρεσίας με το αναγκαίο προσωπικό με μόνιμες και σταθερές σχέσεις αξιοπρεπούς εργασίας.
- Ενάντια στον ρατσισμό, τον φασισμό, την καταστολή και σε κάθε μορφή διακρίσεων και καταπίεσης
Θέλουμε να ζούμε σε μια πόλη πολυπολιτισμική, όπου η διαφορετικότητα είναι πλούτος, κόντρα σε κάθε διάκριση σε βάρος μεταναστ(ρι)ών και προσφυγ(ισσ)ών, γυναικών, ΛΟΑΤΚΙ υποκειμένων, φτωχών, κοινωνικά αποκλεισμένων.
Παλεύουμε ενάντια:
Στον ρατσισμό.
Στη δράση και την παρουσία των φασιστών στον Δήμο, στο δημοτικό συμβούλιο, στα σχολεία και στις γειτονιές μας. Η νεολαία, οι εργαζόμενοι/ες, οι μετανάστ(ρι)ες, οι άνεργοι/ες δεν θα δώσουν χώρο στους φασίστες.
Στην καταπίεση των γυναικών, στον σεξισμό, στις έμφυλες διακρίσεις, στις γυναικοκτονίες, στην εκμετάλλευση των παιδιών και την κακοποίησή τους στις γειτονιές μας, στις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Στην αστυνομοκρατία και την καταστολή, στη δημιουργία “υγειονομικών ζωνών” στο κέντρο της πόλης, στις ένοπλες ομάδες φύλαξης σε κεντρικά σημεία της.
Διεκδικούμε:
Νομιμοποίηση παραμονής σε όλους/ες τους/ις πρόσφυγ(ισσ)ες και μετανάστ(ρι)ες, εξασφάλιση στέγης και ισότιμης πρόσβασης σε όλες τις κοινωνικές δομές (εκπαίδευση, υγειονομική περίθαλψη κ.λπ.), ελευθερία στη μετακίνηση.
Ανοιχτά σύνορα, όχι στις επαναπροωθήσεις, κατάργηση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, να τιμωρηθούν οι ένοχοι για τα εγκλήματα στην Πύλο και τη Δαδιά.
Ιθαγένεια για όλες/ους όσες/ους διαμένουν μόνιμα χωρίς αποκλεισμούς, με κατάργηση των ρατσιστικών εξετάσεων γλώσσας και ιστορίας. Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές για όλους/ες.
Να γραφτούν στα δημόσια πρωινά σχολεία όλα τα προσφυγόπουλα, με όλες τις αναγκαίες υποστηρικτικές δομές, κόντρα στη ρατσιστική πολιτική της γκετοποίησης.
Ίσα δικαιώματα σε εργασία και ποιοτική διαβίωση σε ντόπιους/ες και μετανάστ(ρι)ες. Κατοχύρωση των ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Δικαίωμα πρόσληψης στους Δήμους και το Δημόσιο με κατάργηση της ρατσιστικής εγκυκλίου αποκλεισμού πρόσληψης στα σχολεία.
Αύξηση και επαρκής στελέχωση των κοινωνικών δομών (ξενώνες, συμβουλευτικά κέντρα) ενάντια στην έμφυλη βία. Άμεσες συγκεκριμένες δράσεις για την πρόληψη και καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης στον εργασιακό χώρο.
Δωρεάν γυναικολογικός έλεγχος για όλες.
Προστασία του δικαιώματος των γυναικών στην έκτρωση.
Δικαιοσύνη για τον Ζακ Κωστόπουλου, τιμωρία των δολοφόνων του. Για την κατοχύρωση όλων των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ και των τρανς κόντρα στην ομοφοβία και σε κάθε διάκριση.
Κατάργηση των κατασταλτικών νόμων που περιστέλλουν πολιτικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες. Για το δικαίωμα στη διαδήλωση, στην απεργία, στο πανεπιστημιακό άσυλο. Για να καταργηθεί οριστικά η πανεπιστημιακή αστυνομία.
Στήριξη κάθε προσπάθειας για την απόδοση δικαιοσύνης και την αποζημίωση στα θύματα της Χρυσής Αυγής. Υλοποίηση της καταδικαστικής απόφασης των ναζιστών της Χ.Α. Καμία διευκόλυνση από τον Δήμο με εκλογικό περίπτερο και παροχή γραφείων και υπαλλήλων. Να σταματήσει η κάλυψη της δράσης των φασιστών από την ΕΛΑΣ και τη Δικαιοσύνη για τα θύματα της ρατσιστικής βίας.
- Για τους εργαζόμενους στον Δήμο
Απαιτούμε:
Υπογραφή αξιοπρεπών κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας και εφαρμογή τους για όλους/ες, ανεξάρτητα από τρόπο πρόσληψης και είδος σύμβασης (COVID-19, κοινωφελή, Δ.Π.Υ., 8μηνα κ.λπ.). Αυξήσεις στους μισθούς. Ίση αμοιβή για ίδια εργασία.
Καμία απόλυση των συμβασιούχων – μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Ανθρώπινες συνθήκες εργασίας, ειδικά στους άθλιους χώρους καθαριότητας-μηχανολογικού (Ιερά Οδός), τεχνικών συνεργείων (Σαλαμινίας). Μέσα ατομικής προστασίας για όλους/ες.
Άμεση νομοθετική ρύθμιση για την απρόσκοπτη καταβολή του επιδόματος ΒΑΕ, την κατοχύρωσή του αλλά και την επέκταση και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων. Μείωση ορίων ηλικίας για σύνταξη (55 και 50 για γυναίκες), λιγότερες ώρες δουλειάς (6ωρο-5ήμερο), αύξηση του μηνιαίου επιδόματος ανά κατηγορία.
Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Σταμάτημα της απαξίωσης των τεχνικών υπηρεσιών με τις συνεχιζόμενες ελλείψεις επιστημονικού και τεχνικού προσωπικού, μέσων, υλικών και εργαλείων, που οδηγεί σε ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών.
- Για τους δήμους και τις περιφέρειες
Αύξηση των κρατικών επιχορηγήσεων και απόδοση όλων των παρακρατηθέντων πόρων από το 2010 και μετά (ξεπερνούν τα 20 δισ. € για όλους τους δήμους και τις περιφέρειες).
Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού για όλες τις κενές θέσεις σε δήμους και περιφέρειες.
Κατάργηση όλου του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου των τελευταίων χρόνων, του Κλεισθένη, του Καλλικράτη, των ν. Βορίδη-Θεοδωρικάκου και του παρατηρητηρίου οικονομικής αυτοτέλειας.
Απλή αναλογική στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές και κατάργηση του αντιδημοκρατικού ορίου του 3%.
Κατάργηση των δημοτικών τελών για τους/ις ανέργους/ες και τα οικονομικά ασθενέστερα στρώματα και προοδευτικά/αναλογικά δημοτικά τέλη στους υπόλοιπους/ες. Να μπει φρένο στη φορολεηλασία και την ασυλία μεγάλων επιχειρήσεων, ξενοδοχείων και βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Κατάργηση κάθε είδους τέλους ή φόρου που αφορά τη διαχείριση απορριμμάτων (όπως ο επιβληθείς φόρος ταφής).
Δημιουργία ελεγκτικών μηχανισμών του Δήμου ενάντια στην ακρίβεια ιδίως των ειδών διατροφής. - Για τις ανάγκες και τους αγώνες των εργαζομένων
Ο αγώνας για όλα τα παραπάνω συνδέεται άρρηκτα με τους αγώνες για:
Αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν κοινωνικά αγαθά. Η εκπαίδευση, η υγεία, οι συγκοινωνίες, η ενέργεια, το νερό, το ρεύμα, η κοινωνική ασφάλιση, η αποκομιδή και η διαχείριση των απορριμμάτων, οι δημόσιοι χώροι και το περιβάλλον, ο πολιτισμός και η τέχνη δεν είναι ιδιοκτησία κανενός ούτε εμπόρευμα. Αγώνας ενάντια στην ακρίβεια και στα υπερκέρδη των μεγάλων εταιρειών. Καμία ενέργεια για ιδιωτικοποίηση του νερού.
Κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας – φθηνό ρεύμα για όλους και όλες. Ενιαίος, δημόσιος οργανισμός για την ενέργεια.
Μεγάλες αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, πάνω από τον πληθωρισμό. Επιστροφή των κλεμμένων από το 2010 μέχρι σήμερα.
Μόνιμη, σταθερή, ασφαλισμένη εργασία για όλες/ους. Κατάργηση των προγραμμάτων ΟΑΕΔ-ΕΣΠΑ και κάθε μορφής ελαστικής εργασίας.
Παύση πληρωμών – διαγραφή του χρέους που έχει πληρωθεί ξανά και ξανά από τον λαό και τα δημόσια ταμεία
Διαρκής αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής του κεφαλαίου και της κυβέρνησης της ΝΔ. Απειθαρχία και ρήξη με τις κατευθύνσεις, τις αποφάσεις και τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, δεσμεύσεων και επιλογών, καθώς και με το γενικότερο πλαίσιο της ΕΕ, για να ανοίξει ένας άλλος δρόμος για τις ζωές μας. Έξοδος από το ΝΑΤΟ, απεμπλοκή από τους πολεμικούς σχεδιασμούς, τις επεμβάσεις και τους ανταγωνισμούς των πολυεθνικών της ενέργειας για την εκμετάλλευση των θαλασσών μας. Κλείσιμο των βάσεων. Ειρήνη και συναδέλφωση στο Αιγαίο, ενάντια στον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό.
Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα
Επιδιώκοντας να αγωνιστούν πιο αποτελεσματικά για όλα αυτά, οι κινήσεις Ανταρσία στις Γειτονιές της Αθήνας, Αντικαπιταλιστική Ανατροπή στην Αθήνα/Ανταρσία σε κυβέρνηση-ΕΕ-κεφάλαιο και Ανυπότακτη Αθήνα, καθώς και ανένταχτοι αγωνιστές αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους στις εκλογές αλλά και μετά από αυτές.
Βρεθήκαμε μαζί στηρίζοντας τους μεγάλους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας ενάντια στην κυβερνητική πολιτική εξυπηρέτησης της μειοψηφίας του πλούτου, την ακρίβεια, τις ιδιωτικοποιήσεις, την καταστολή. Βρεθήκαμε μαζί ενάντια στην επέλαση Μπακογιάννη στη πόλη και τις γειτονιές της, στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που βιώσαμε τα τελευταία χρόνια κι αντιμετωπίσαμε όχι μόνο την περίοδο της δημαρχίας του. Βρεθήκαμε μαζί στις μάχες ενάντια στους φασίστες και τον ρατσισμό σε βάρος προσφύγων και Ρομά. Στις μάχες ενάντια στον σεξισμό και τις διακρίσεις σε βάρος των ΛΟΑΤΚΙ+. Στους αγώνες ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και τη λεηλασία των ελεύθερων χώρων.
Θα αγωνιστούμε για μια ζωή που μας αξίζει σε μια πόλη που θα μας ανήκει, για μια κοινωνία όπου οι ανάγκες μας θα είναι πάνω από τα κέρδη τους! Θα είμαστε μαχητικά παρόντες σε μια προσπάθεια στην οποία πιστεύουμε ότι δεν περισσεύει καμιά και κανείς, με μόνη προϋπόθεση να θέλει να αγωνιστεί συλλογικά, με αλληλεγγύη και ανιδιοτέλεια και με ταξική οπτική για το καλό της πόλης των εργαζόμενων κατοίκων και της νεολαίας της.
Γνωρίζουμε τις προκλήσεις που θέτει σε όλες/ους μας το γενικότερο πολιτικό τοπίο, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου και θα επιβαρύνεται με τα μέτρα που θα προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Αντιλαμβανόμαστε, επίσης, τους κινδύνους και τις δυσκολίες που προκύπτουν σε ένα διεθνές περιβάλλον το οποίο σκιάζεται από τον πόλεμο στην Ουκρανία, από τονκίνδυνο πυροδότησης πολέμου στα Βαλκάνια και την Ευρώπη αλλά και αλλού στον πλανήτη, από τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς. Τέλος, ξέρουμε τα δεδομένα που υπάρχουν στη γειτονιά μας, όπου η Τουρκία και η Ελλάδα κλιμακώνουν τους εξοπλισμούς και τη μεταξύ τους αντιπαράθεση, με ανοιχτό το ενδεχόμενο για ένα “θερμό επεισόδιο”, ενώ οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ενισχύουν τις θέσεις τους με παλιές και νέες βάσεις, φράχτες και τόσα άλλα – εξελίξεις που τις πληρώνουν οι λαοί. Σε αυτή τη συνθήκη, αγωνιζόμαστε παράλληλα και για την ειρήνη, την ώρα που η δημαρχία του Μπακογιάννη προσπαθεί να ενισχύσει τον εθνικισμό (βράβευση Ζελένσκι, παρουσία στην Αλβανία κ.λπ.).
Ξέρουμε, όμως, ότι η οργή και η αγανάκτηση των κατοίκων της πόλης, των εργαζόμενων και των νέων δυναμώνουν κι ότι οι ανάγκες τους δεν χωρούν στην κατάσταση που διαμορφώνεται στην πόλη και σε γενικό επίπεδο.
Για την ανατροπή στην Αθήνα, για μια κοινωνία και μια πόλη όπου οι ανάγκες μας είναι πάνω από τα κέρδη τους!
Παλεύουμε για να αποτρέψουμε μια ενδεχόμενη επανεκλογή Μπακογιάννη και να ανατρέψουμε την πολιτική που προωθεί, η οποία –σε συνδυασμό με την πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και την ουσιαστική σύμπλευση της αστικής κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ– θα σημάνει μια ένταση της επίθεσης, θα δώσει πράσινο φως για την ολοκλήρωση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην πόλη σε όλα τα επίπεδα.
Σημαντική συμβολή σε αυτή την επίθεση προσφέρουν τα ακροδεξιά μορφώματα, τα οποία λειτουργούν σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο ως μακρύ χέρι των επιχειρηματικών συμφερόντων κι αποτελούν φορείς μετάδοσης του εθνικιστικού και ρατσιστικού δηλητηρίου. Άλλωστε, συντάχθηκαν με τη δημοτική αρχή Μπακογιάννη σε πλήθος περιπτώσεων (π.χ. Μεγάλος Περίπατος, ΚΕΘΕΑ, απόπειρα να κλείσει το κυριακάτικο σχολείο της Πακιστανικής Κοινότητας). Ο Μπακογιάννης δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον αντιφασισμό: από την επομένη της ορκωμοσίας του, έστρωνε τον δρόμο στους φασίστες με την εκστρατεία “νόμου και τάξης” και σπασίματος του “άβατου των Εξαρχείων”, με την εισβολή στις καταλήψεις αλληλεγγύης και στέγης στους πρόσφυγες μετά από μήνυση του Κασιδιάρη, με την παρουσία-συνεργασία δημοτικών συμβούλων του σε συγκεντρώσεις οι οποίες κατέληξαν σε ρατσιστικό πογκρόμ στον Άγιο Παντελεήμονα ή στη ρατσιστική συγκέντρωση μίσους κατά των προσφύγων που κατέφευγαν άστεγοι στην Πλατεία Βικτωρίας, με τον εκτοπισμό των προσφύγων του Ελαιώνα με ρατσιστικές δικαιολογίες.
Η απάντηση στην κατάσταση που βιώνουν οι κάτοικοι της πόλης και στην όξυνση των προβλημάτων δεν μπορεί να δοθεί από τη συναινετική “αντιπολίτευση” των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ (Αθήνα Είσαι Εσύ, Αθήνα Τώρα) και του ΣΥΡΙΖΑ (Ανοιχτή Πόλη), οι οποίες κινούνται με βάση μια διαχειριστική, τεχνοκρατική λογική “εφικτών” προτάσεων “μοιράσματος της φτώχειας” και “διαχείρισης” των κοινωνικών αντιδράσεων. Άλλωστε, στήριξαν σχεδόν το σύνολο των βασικών κεντρικών επιλογών της δημοτικής αρχής Μπακογιάννη, όπως ο Μεγάλος Περίπατος, ενώ υπερψήφισαν τις βασικές αποφάσεις της οικονομικής επιτροπής του Δήμου.
Ούτε, όμως από την πολιτική της Λαϊκής Συσπείρωσης, η οποία τήρησε μεν αντιπολιτευτική στάση, χωρίς όμως να συμβάλλει σε κοινή αγωνιστική έκφραση και στα κινήματα της πόλης. Περιορίστηκε και περιορίζεται σε μια γενική καταγγελία της αντιλαϊκής πολιτικής Δήμου και κυβερνήσεων και σε παράθεση προτάσεων, χωρίς σχέδιο και προοπτική ρήξης (χαρακτηριστικά η ψήφιση εκ μέρους της επιλογών της δημοτικής αρχής όπως τα containers για τη δίχρονη προσχολική αγωγή στην οικονομική επιτροπή ή διάφορων αναπλάσεων, η πρόταση μεταφοράς του θεάτρου “Εμπρός” στον Δήμο κ.ά.).
Μόνο μέσα από τον συλλογικό αγώνα και μια πολιτική ανατροπής μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή που έχουμε ανάγκη και δυνατότητα στην πόλη που μας αξίζει
Με την εκλογική μας παρέμβαση, θέλουμε να φέρουμε αυτό το μήνυμα σε κάθε γειτονιά της Αθήνας. Να γίνουμε ένας ισχυρός πόλος στήριξης των αγώνων και της αντίστασης των εργαζόμενων, της νεολαίας, των κινημάτων στις γειτονιές. Να γίνουμε ένας ενωτικός χώρος συνάντησης, συμπόρευσης, αλληλεπίδρασης αλλά κυρίως μάχιμης παρέμβασης και δράσης κάθε φωνής ή συλλογικότητας που προτάσσει τον αγώνα κόντρα στη μοιρολατρία, την απαίτηση για τη ζωή που μας αξίζει απέναντι στον συμβιβασμό και το “έτσι είναι τα πράγματα”, το “δεν γίνεται τίποτα”. Για την ενίσχυση κάθε “ενοχλητικής”, μαχόμενης, ριζοσπαστικής, αντιδιαχειριστικής κι αντικαπιταλιστικής φωνής ενάντια στο σύστημα εξουσίας, στα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα που λυμαίνονται την πόλη μας και την κοινωνία γενικότερα, στην ΕΕ, σε κάθε έκφανση της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης ανθρώπων, περιβάλλοντος και χώρου, με όρους ανατροπής αυτού του πλαισίου, όχι υποταγής σε αυτό ή διαχείρισής του στο επίπεδο της κεντρικής και τοπικής διοίκησης.
Απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική δημοτικών αρχών, κυβερνήσεων και του συνόλου των περιορισμών που θέτουν οι πολιτικές ΕΕ και ΟΟΣΑ, προβάλουμε ένα ριζοσπαστικό, ανατρεπτικό, αντικαπιταλιστικό, αντιδιαχειριστικό κι αριστερό πρόγραμμα πάλης στηριγμένο στα αιτήματα του κόσμου “από τα κάτω”, ένα σύνολο αρχών και διεκδικήσεων το οποίο πηγάζει από τις ανάγκες των συνδημοτών μας, της λαϊκής πλειοψηφίας των κατοίκων του Δήμου μας, αμφισβητεί τις κυρίαρχες επιλογές και τα ιδεολογήματα της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους, των ιδιωτικοποιήσεων και της παραγωγικότητας, και δεν χωρά στο πλαίσιο που διαμορφώνουν κεφάλαιο και ΕΕ.
Επιδιώκουμε τη συγκρότηση και υλοποίηση ενός προγράμματος το οποίο θα προωθεί την αγωνιστική συνεργασία των μαχόμενων δυνάμεων μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και κυρίως την κοινή δράση στο κίνημα όλων των δυνάμεων της ανεξάρτητης, ριζοσπαστικής, αντικαπιταλιστικής, κινηματικής και οικολογικής αριστεράς και των κινημάτων της πόλης είτε στηρίξουν την εκλογική μας συμπόρευση είτε όχι. Ένα πρόγραμμα που υπερβαίνει τις ανεπάρκειες των δυνάμεων που εκφράζουν τον αριστερό κόσμο εντός κι εκτός του δήμου, δεν εγκλωβίζεται στα όρια αυτών των ανεπαρκειών αλλά έχει ρητό στόχο μια πολιτική παρέμβαση ρήξης και ανατροπής∙ που δεν θεωρεί ότι μια τέτοια πολιτική είναι εφικτή εντός του πλαισίου της ΕΕ, της λογικής του κέρδους και της κυρίαρχης εξουσίας ούτε εξαντλείται στη γενική καταγγελία της αντιλαϊκής πολιτικής ή στην παράθεση διαχειριστικών τεχνοκρατικών προτάσεων.
Επιδιώκουμε την ανατροπή των αστικών σχεδιασμών συνολικά, στην πόλη, τον δημόσιο χώρο και την κοινωνική ζωή. Διεκδικούμε μια πόλη ανθρώπινη για τους εργαζόμενους και τους κατοίκους της. Μια πόλη με το σύνολο των υποδομών που είναι αναγκαίες στην εποχή μας, μια πόλη του πολιτισμού και των τεχνών που θα αγκαλιάζει κάθε γειτονιά, μια πόλη για όλες/ους/α.
Επιδιώκουμε ιδιαίτερα να συμβάλλουμε στο να υψωθεί τείχος αγώνα κι αλληλεγγύης απέναντι στην επανεμφάνιση των φασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων, στην υποψηφιότητα Κασιδιάρη, στο δηλητήριο του ρατσισμού και του φασισμού, στις επιθέσεις που εξαπολύουν από κοινού το κράτος, οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί και οι φασιστικές συμμορίες. Αγωνιζόμαστε για να περιφρουρήσουμε τις γειτονιές μας από τον ρατσισμό, τον τρόμο και τον φασισμό. Ξέρουμε ότι η φασιστική ιδεολογία και τα κόμματά της επιδιώκουν να τα βάλουμε οι φτωχοί με τους φτωχούς, για να κρυφτούν οι πραγματικοί ένοχοι για την καταβύθιση της ζωής μας, οι χορτάτοι αυτού του κόσμου και τα επιτελεία τους: κυβέρνηση, κράτος, κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ. Θα παλέψουμε με κάθε τρόπο τον φασισμό που προσπαθεί να ξαναστεριώσει στις φτωχογειτονιές της Αθήνας και θα πράξουμε ό,τι περνάει από τα χέρια και την ψυχή μας για να δυναμώσουν οι ιδέες μιας απελευθερωμένης, ανεξάρτητης, αδούλωτης, δημοκρατικής και χειραφετημένης κοινωνίας.
Ο χαρακτήρας της κοινής μας προσπάθειας επιδιώκουμε να έρχεται σε σύγκρουση με τους αστικούς τρόπους λειτουργίας και να εκφράζεται καθημερινά μέσα από μια συλλογική δημοκρατία. Υπ’ αυτό το πρίσμα, ο αναγκαίος και σύγχρονος τρόπος λειτουργίας που θέλουμε να εκφράσουμε περνά μέσα από συλλογικές διαδικασίες, συλλογική εκπροσώπηση, ανακλητότητα, εναλλαγή και ενιαία δράση. Προτάσσουμε την εναλλαγή, γιατί δεν είμαστε αρχηγικός ή προσωποκεντρικός συνδυασμός και γιατί επιδιώκουμε την ανάδειξη των ικανοτήτων όλων των συναγωνιστ(ρι)ών που επιλέγονται να μας εκπροσωπήσουν.
Στις 8/10/2023 στηρίζουμε-ψηφίζουμε Ανατρεπτική Συμμαχία για την Αθήνα με υποψήφιο δήμαρχο τον Κώστα Παπαδάκη
Ο Κώστας Παπαδάκης, μαχόμενος δικηγόρος επί σειρά ετών, ήταν και είναι παρών σε όλες τις μάχες του εργατικού κινήματος και της νεολαίας, από τα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Βρέθηκε στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τις δημοκρατικές ελευθερίες κόντρα στις απαγορεύσεις και την καταστολή. Ανέπτυξε πολύχρονη συνδικαλιστική δραστηριότητα στον ΔΣΑ και υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εναλλακτικής Παρέμβασης Δικηγόρων Αθήνας, με την οποία εκλέχθηκε επανειλημμένα μέλος του Δ.Σ. του. Είχε αποφασιστική συμβολή στην πολιτική αγωγή, μαζί με τους άλλους δικηγόρους, στη δίκη της Χρυσής Αυγής κι εξίσου σημαντική θα είναι η συμβολή του σε μια ισχυρή απάντηση απέναντι στην εκλογική κάθοδο Κασιδιάρη και γενικότερα του φασίστες. Γι’ αυτό έχει όλα τα εχέγγυα για να εκφράσει τους κατοίκους, τους εργαζομένους και τους νέους της Αθήνας στον αγώνα για τις ανάγκες και τα δικαιώματά τους.
Παρεμβαίνουμε στις εκλογές και τα κινήματα:
Για να ανατρέψουμε όλα όσα μας μαυρίζουν τη ζωή και προέρχονται από την κυρίαρχη πολιτική για τους δήμους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. Την πολιτική που βάζει το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα πάνω από τις ζωές, τα δικαιώματα και τις πόλεις.
Για να υψωθεί τοίχος αντίστασης και ανατροπής απέναντι στις αντιλαϊκές επιλογές δημοτικών αρχών, κυβερνήσεων, κεφαλαίου, ΕΕ.
Για να μπει φραγμός στη δημαρχία Μπακογιάννη αλλά και σε όλους τους επίδοξους διαχειριστές ή αντικαταστάτες που κινούνται στο ίδιο αντιλαϊκό πλαίσιο.
Για να συμβάλουμε στη μαζική καταδίκη, απομόνωση και συντριβή των φασιστικών και νεοναζιστικών μορφωμάτων που παριστάνουν τα πολιτικά κόμματα και τις δημοτικές παρατάξεις, καθώς και της υποψηφιότητας Κασιδιάρη. Να βάλουμε φραγμό στο ρατσιστικό κυνηγητό των προσφύγ(ισσ)ων στις γειτονιές μας.
Για να διεκδικήσουμε μια βιώσιμη πόλη που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των κατοίκων και εργαζομένων της ενάντια στην καταστροφική επέλαση του τουριστικού κεφαλαίου και να υπερασπιστούμε δημόσιους χώρους, πράσινο, γειτονιές, πολιτισμό, εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματα, κοινωνική και αντιρατσιστική αλληλεγγύη.
Με την πόλη των πολλών ενάντια στην πόλη των λίγων και των μεγάλων συμφερόντων.
Για μια πόλη που είναι σπίτι μας, για μια πόλη που μας αξίζει, για μια ζωή με αξιοπρέπεια».
Διαβάστε ακόμα:
