Βαρύτατες επιπτώσεις στην ψυχική υγεία των εργαζομένων από την εργασιακή καθημερινότητα και την εισοδηματική ανασφάλεια, καταγράφει η δεύτερη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από δύο οργανισμούς ενίσχυσης του ανθρωπίνου δυναμικού και βελτίωσης της παραγωγικότητας («ΕΥ» Ελλάδος και Hellas EAP), σε συνεργασία με το Εργαστήριο Πειραματικής Ψυχολογίας του Τμήματος Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Ενδεικτικό της κατάστασης που επικρατεί, είναι το γεγονός ότι στην έρευνα καταγράφεται επιδείνωση των αρνητικών δεικτών σε σχέση με τον Μάιο του 2021, την περίοδο κατά την οποία στην Ελλάδα ολοκληρωνόταν το δεύτερο καθολικό λοκντάουν!
Οι επιπτώσεις της υποβάθμισης της εργασίας τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας, καλύπτει ολόκληρη τη βεντάλια των ψυχολογικών επιβαρύνσεων από τη μελαγχολία, την κατάθλιψη, το στρες, τις κρίσεις πανικού, τις εκρήξεις θυμού έως και τις σκέψεις αυτοκτονίας!
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας:
- Τέσσερις στους δέκα εργαζόμενους (41%) αισθάνονται μελαγχολία και απαισιοδοξία για το μέλλον, έναντι 35% το 2021.
- Δύο στους δέκα, όπως και πριν δύο χρόνια, έχουν αισθήματα αναξιότητας, ενώ το ποσοστό όσων έχουν σκεφτεί να δώσουν τέλος στη ζωή τους εμφανίζεται αυξημένο το 2023, φτάνοντας το 2% από 1,1% το 2021.
- Επτά στους δέκα εργαζόμενους δηλώνουν ότι η διαχείριση των οικονομικών τους προκαλεί συχνά στρες ενώ το 54% αισθάνεται έντονη ανησυχία και στρες για το μέλλον.
- Τρεις στους τέσσερις (75% από 68%) αισθάνονται νευρικότητα ή εσωτερική ταραχή.
- Ποσοστό 44% (από 40%) βρίσκεται σε υπερένταση.
- Το 16% (από 14%) αισθάνεται έντονη και συνεχή ανησυχία και το 10% (από 8%) βιώνει κρίσεις πανικού.
- Το 75% των ερωτώμενων, έναντι 70% το 2021, αισθάνεται εκνευρισμό, ενώ τρεις στους δέκα έχουν ξεσπάσματα θυμού που δεν μπορούν να ελέγξουν. Τις υψηλότερες τιμές άγχους και θυμού εμφανίζουν οι γυναίκες και οι νεότεροι εργαζόμενοι.
- Δύο στους δέκα, όπως και πριν δύο χρόνια, έχουν σωματοποιήσει το άγχος, με το φαινόμενο να καταγράφεται, και πάλι, πιο έντονα ανάμεσα στις γυναίκες και τις νεότερες ηλικίες.
- Το 48% δηλώνει ότι δεν μπορεί να διαχειριστεί τα επίπεδα του στρες, ενώ 64% αισθάνεται ότι το στρες από την εργασία τους επηρεάζει την προσωπική του ζωή.
- Το 44% δηλώνει ότι το πρόγραμμα εργασίας του, δεν επιτρέπει να περνά χρόνο με την οικογένεια ή τους φίλους και μόλις το 39% σταματά να σκέφτεται τη δουλειά πέραν του ωραρίου εργασίας.
* Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή 3.129 εργαζόμενων όλων των ηλικιών, από μικρούς και μεγάλους οργανισμούς του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, και διερεύνησε εννέα παραμέτρους: άγχος, κατάθλιψη, σωματοποίηση, θυμό, μοναξιά, ποιότητα ζωής εργαζόμενου (wellbeing), εργασιακή ποιότητα ζωής, στάσεις απέναντι στην απομακρυσμένη εργασία και στάσεις απέναντι στην ψυχική υγεία.
