Συναυλία αφιερωμένη στον Μανώλη Καλομοίρη με τίτλο «Spoudassato Moussikin» θα παρουσιάσει το Ωδείο Αθηνών στην Εναλλακτική Σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στο ΚΠΙΣΝ την Κυριακή 1 Οκτωβρίου 2023, στις 19.30.
Στη συναυλία σπουδαστές και απόφοιτοι θα ερμηνεύσουν έργα του σπουδαίου συνθέτη, ενώ παράλληλα θα παρουσιαστούν, σε πρώτη εκτέλεση, και δύο νέα έργα σπουδαστών της τάξης Σύνθεσης του Ωδείου Αθηνών, γραμμένα ειδικά για την περίσταση.
Η νέα αυτή συναυλία του Ωδείου Αθηνών αποκαλύπτει μια άλλη όψη του δεινού ιδρυτή της ελληνικής Εθνικής Σχολής από εκείνη που προβάλλεται συνήθως, εστιάζοντας στη λυρική και εσωστρεφή διάσταση του περίφημου δημιουργού της Συμφωνίας της λεβεντιάς και του Πρωτομάστορα.
Την καλλιτεχνική επιμέλεια υπογράφει ο Διευθυντής Μουσικών Σχολών του Ωδείου Αθηνών Φίλιππος Τσαλαχούρης.
Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη με δελτία εισόδου, τα οποία θα διανέμονται από την Τετάρτη 27 Σεπτεμβρίου 2023, στις 12.00, αποκλειστικά μέσω της ticket services.
Σπουδαστές και πρόσφατοι απόφοιτοι του αρχαιότερου μουσικοπαιδαγωγικού ιδρύματος της χώρας μας ερμηνεύουν έργα για πιάνο και σύνολα δωματίου που καλύπτουν πάνω από είκοσι πέντε χρόνια της μουσικής δραστηριότητας του πληθωρικού Έλληνα συνθέτη (από πριν ακόμη εγκατασταθεί στη Βιέννη στα δεκαεννιά του χρόνια ως τα μέσα της έβδομης δεκαετίας του) και φανερώνουν τις τρυφερές και μελαγχολικές ποιότητες της γραφής του. Οι οργανικές συνθέσεις συμπλέκονται με γοητευτικά τραγούδια σε στίχους Κωστή Παλαμά και του ίδιου του Καλομοίρη, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζει η σπάνια γαλλική εκδοχή του «Σ’ αγαπώ: Ίαμβοι και ανάπαιστοι – Μέρος Α΄» για φωνή, βιολί και πιάνο.
Παράλληλα με το ιδιαίτερο αυτό απάνθισμα έργων του Καλομοίρη, παρουσιάζονται σε πρώτη εκτέλεση δύο νέα έργα σπουδαστών της τάξης Σύνθεσης του Ωδείου Αθηνών, γραμμένα για την περίσταση και βασισμένα σε ξεχωριστά θέματα του συνθέτη.
Η σημασία της παρουσίασης των έργων αυτών από τη νεότερη γενιά μουσικών συνίσταται στην προσφορά μιας νέας, δροσερής ματιάς στις ιστορικές αυτές σελίδες της ελληνικής μουσικής, συνδέοντας το έργο του Καλομοίρη με το μέλλον και υπογραμμίζοντας τόσο τη συνέχεια της ελληνικής μουσικής δημιουργίας όσο και τη γόνιμη επίδραση της κληρονομιάς του παρελθόντος ως έμπνευσης για το σήμερα.
