Του Μαρουάν Τουμπάσι, πρώην πρέσβη του κράτους της Παλαιστίνης στην Ελλάδα
Οι σκέψεις μου είναι πάντα κοντά στον λαό μου που αντιμετωπίζει την πιο βάρβαρη κατοχή Απαρτχάιντ όπως επίσης εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας εδώ και 75 χρόνια από το σιωνιστικό κίνημα και τους Δυτικούς συμμάχους του και δη από τη ρατσιστική, θρησκευτική και φασιστική κυβέρνηση του τρίο Νετανάχιου, Σμότριτς και Μπεν Γκβιρ. Οι σκέψεις του κόσμου πρέπει πάντα να είναι με τον καταπιεσμένο λαό. Η κατοχή πρέπει πάντα να καταδικάζεται όπου και να συμβαίνει. Το Ισραήλ δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του αλλά την αποικιοκρατική κατοχή. Δεν είναι θύμα.
Η αντίσταση είναι κουλτούρα και τρόπος ζωής που απορρίπτει κάθε μορφή καταπίεσης. Είναι τρόπος ζωής για τη σωτηρία. Είναι το μέσο για την πραγμάτωση των ανθρώπινων ιδεών της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ισότητας όσο αυτές δεν υπάρχουν. Συνιστά την άρνηση στην απαλλοτρίωση του δικαιώματος στη ζωή και στην πολυμορφία των πολιτισμών.
Υπάρχουν διάφορες μορφές αντίστασης, είτε βίαιες, είτε όχι, είτε στρατιωτικές, είτε ειρηνικές. Υπάρχει και η λαϊκή αντίσταση. Κάθε μορφή αντίστασης έχει τα δικά της εθνικά και ιστορικά χαρακτηριστικά, που πηγάζουν από την πραγματικότητα της κοινωνίας τής, τα κοινωνικά και πολιτικά πλαίσια που την περιβάλλουν.
Υπάρχουν εκείνοι που αντιμετωπίζουν την αντίσταση σαν πολιτικό φαινόμενο που σχετίζεται με την κυριαρχία και το δικαίωμα αυτοδιάθεσης, κάνοντας την ισραηλινή κατοχή κοστοβόρα, την ελευθερία πραγματική και την ειρήνη εφικτή, όπως στην περίπτωσή μας.
Υπάρχουν, επίσης, εκείνοι που την αντιμετωπίζουν σαν διαδικασία κοινωνικής, πολιτισμικής και πολιτιστικής αλλαγής απέναντι σε σκοταδισμό, οπισθοδρόμηση και διάφορες μορφές εκμετάλλευσης, όπως συμβαίνει σε ορισμένες χώρες.
Δεν υπάρχει τίποτε στις διεθνείς συνθήκες, συμπεριλαμβανομένης της Χάρτας του ΟΗΕ και άλλων διεθνών οργανισμών, που εξασθενούν ή απομακρύνουν από το φυσικό δικαίωμα ατόμων, ομάδων και χωρών για αυτοάμυνα και αντίσταση. Η διεθνής κοινότητα έχει επιπλέον αναγνωρίσει πως όλοι οι λαοί και τα άτομα έχουν το αναφαίρετο δικαίωμα πλήρους ελευθερίας και αυτοδιάθεσης, και αυτό είναι που συνέβη στην Ευρώπη στη διάρκεια της λαϊκής αντίστασης κατά του Ναζισμού και του φασισμού και αυτό συνέβη και με όλους τους λαούς στον αγώνα τους να αντισταθούν απέναντι σε παλιά και νέα αποικιοκρατία, κατοχή και κάθε μορφή ρατσιστικής διάκρισης, καταπίεσης και εκμετάλλευσης. Η αντίσταση είναι ένα φυσικό δικαίωμα και έκφραση ύπαρξης.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση και άλλες χώρες ανταγωνίζονται ποια θα πρωτοκαταδικάσει τις ενέργειες της παλαιστινιακής αντίστασης που υπερασπίζεται το δικαίωμα του λαού μας να ζήσει απέναντι στην καθημερινή βαρβαρότητα της ισραηλινής κατοχής με χαρακτηριστικά τις δολοφονίες, την καταστροφή, τον βίαιο εκτοπισμό, την εθνοκάθαρση που ασκεί σε βάρος του παλαιστινιακού λαού μας, όπως επίσης και τις παραβιάσεις και επιθέσεις που γίνονται κατά των Χριστιανικών και Ισλαμικών ιερών τόπων αλλά και κατά κληρικών και πιστών, όπως συνέβη πριν λίγες μέρες από εποίκους και στρατιώτες μπροστά στο Ναό της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ και κατά τις επιδρομές στο τέμενος αλ Άκσα. Αυτές οι δυτικοευρωπαϊκές χώρες πρέπει να σταματήσουν την τυφλή προκατάληψη και τα διπλά μέτρα και σταθμά έναντι ζητημάτων που αφορούν λαούς και να εργαστούν για τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής που είναι το μόνο μονοπάτι για την ειρήνη και το οποίο επιδιώκει ο λαός μας στη βάση του διεθνούς δικαίου και των αποφάσεων του ΟΗΕ.
Το Ισραήλ είναι κατοχική δύναμη που έχει διαπράξει τους φόνους τουλάχιστον 220 νεαρών Παλαιστινίων από την αρχή του 2023 σε Ιερουσαλήμ και υπόλοιπη Δυτική Όχθη. Στις επιδρομές που έκανε πριν λίγα χρόνια στη Λωρίδα της Γάζας, σκοτώθηκαν πάνω από 3.000 Παλαιστίνιοι, μεταξύ των οποίων εκατοντάδες παιδιά καθώς δεκάδες χιλιάδες βόμβες και ρουκέτες έπεσαν σε βάρος του λαού μας από τα ισραηλινά μαχητικά αεροσκάφη.
Ένας θαρραλέος Ισραηλινός ηγέτης θα πρέπει να σηκώσει το ανάστημά του και να αρχίσει διαπραγμάτευση για πραγματική ειρήνη. Εμείς είμαστε δεσμευμένοι στην εξεύρεση λύσης στη βάση των δύο κρατών με τη συναίνεση της διεθνούς κοινότητας, που ξεκίνησε από τον Ισραηλινό πρώην πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν και την τότε ηγεσία της PLO, αλλά δολοφονήθηκε από αυτούς που κυβερνούν τώρα το Ισραήλ.
