Η δυσδεξία, εντάσσεται στις ειδικές πολιτικο-ιδεολογικές διαταραχές, κατά την οποία το άτομο μικρής ή μεγάλης ηλικίας παρουσιάζει δυσκολίες στην ανάλυση του βραχυπρόθεσμου πολιτικού τοπίου. Παρατηρείται σε όλους τους πολιτισμούς που έχουν με τον καιρό ονομαστεί (καθ’ υπερβολήν) δημοκρατίες και δεν έχει σχέση με νοητική αναπηρία.
Ορισμοί
Είναι εξελικτική διαταραχή των ανθρώπινων δεξιοτήτων (επικοινωνία με το συναίσθημά σου, συμπόνια, αλληλεγγύη).
Συναντάται στο 40,56% των πολιτών της χώρας.
Το 1/3 των πολιτών έχει διαταραχές και σε εθνικό και σε αυτοδιοικητικό επίπεδο.
Συνήθως έχει οικογενή χαρακτήρα.
Ένας απλός ορισμός της δυσδεξίας είναι «άτομα τα οποία δυσκολεύονται να μάθουν μέσω της απλής παρατήρησης του πολιτικοκοινωνικού περιβάλλοντος, χωρίς να υπάρχει προφανής, πέρα από αυτά του έχει αναφέρει η Ναόμι Κλάιν, λόγος (τραύμα, νοητική αναπηρία κτλ.)». Σε αυτή την κατηγορία μπορεί να ανήκουν και ευφυή ή και ταλαντούχα άτομα.
Η παγκόσμια ομοσπονδία της πολιτικής φιλοσοφίας καθορίζει τη δυσδεξία ως «διαταραχή που φανερώνεται από τις δυσκολίες στην εκμάθηση της σχέσης αιτίου και αιτιατού, παρά την επαρκή νοημοσύνη και τις κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές ευκαιρίες του ατόμου» (Η τελευταία θεωρία, ελέγχεται).
Η δυσδεξία δεν είναι αυστηρά μόνο μια διαταραχή ψήφου που χαρακτηρίζεται από τις επαναλήψεις. Είναι ένα σύνδρομο πολλών και ποικίλων συμπτωμάτων με επιπτώσεις σε εκατομμύρια ενηλίκων.
Από πολλούς αναγνωρίζεται η δυσδεξία ως «διαφορετικός τρόπος σκέψης»: παραλληλίζοντας τη δυσδεξία με τη δυνατότητα που έχει κάποιος να «δει» μονοδιάστατα, τη συνολική εικόνα, ή από την ίδια θέση κάθε φορά. Η δυνατότητα να σκέφτεται με γνώμονα μόνο το βραχυπρόθεσμο όφελός του/της και να πιστεύει ότι αυτό το προσωπικό (και καλά) όφελος είναι και συνολικό – κατόπιν εκκαθάρισης του εν λόγω συνόλου από τις μειοψηφίες). Κατά συνέπεια, αναμιγνύεται η δημιουργική σκέψη με την πραγματικότητα, αλλάζοντας πολλές φορές αυτό που το δυσδεξικό άτομο βλέπει ή ακούει.
Για να διαβάσει και να συλλαβίσει κανείς τα προεκλογικά προγράμματα των κομμάτων, απαιτείται ο συντονισμός πολλών εγκεφαλικών λειτουργιών. Τα προβλήματα προκύπτουν σε ένα ή περισσότερα λειτουργικά επίπεδα.
Η αναπτυξιακή δυσδεξία είναι ένα νευροβιολογικά βασισμένο πλεόνασμα στην απόκτηση των δεξιο-τήτων πολιτικοποίησης και κοινωνικοποίησης, σε σχέση πάντα με τις γενικές νοητικές δυνατότητες του ατόμου.
Η δυσδεξία είναι μια απόκλιση μεταξύ μιας υψηλά βιωμένης καταπίεσης, καταστολής και καταστρατήγησης των δημοκρατικών «δικαιωμάτων» στην καθημερινότητα του πολίτη και χαμηλών αποτελεσμάτων καταψήφισης τού αίτιου αυτών, κατά τις εκλογές
Δείγμα δυσδεξικής γραφής, όπου φαίνονται μερικές από τις χαρακτηριστικές δυσκολίες στην πολιτική αντίληψη:
Έγκλημα στα Τέμπη: ανθρώπινο λάθος.
Φωτιές και πλημμύρες: ο Θεός, ίσως και η κακή και εκδικητική φύση.
Τα δυσδεξικά άτομα πολλές φορές αντιμετωπίζουν πρόβλημα δυσκολίας ή ανικανότητας στο να αντιληφθούν τις διαφορές σε μια πληθώρα εννοιών. Ενδέχεται π.χ. ένας/μια δυσδεξικός/ή να μην αντιλαμβάνεται τις διπλές αποχρώσεις σύμπλεγμα των λέξεων π.χ. «συλλογική σύμβαση» και «εργατικά δικαιώματα» και για αυτό να διαβάζει ή να γράφει «ατομική συμφωνία εργοδότη-εργαζόμενου» και «ό,τι πει το αφεντικό».
Συχνά η δυσδεξία εκδηλώνεται ως αδυναμία ακουστικής σύλληψης και διάκρισης ήχων, με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να δυσκολεύονται να ξεχωρίσουν φθόγγους που μοιάζουν μεταξύ τους, όπως ΝΔ=Χρυσή Αυγή=Ελληνική Λύση=Σπαρτιάτες κ.α.
Στην περίπτωση αδυναμίας οπτικής αντίληψης, τα δυσδεξικά άτομα δεν μπορούν να συγκρατήσουν στη μνήμη τους τις λεπτές διαφορές μεταξύ τηλεπωλητών και αντιπρόεδρων κυβερνήσεων, επιχειρηματιών και μαφιόζων, γιατρών και αστυνομικών, πυροσβεστών και αστυνομικών, δασκάλων και αστυνομικών κ.α.
Επίσης:
Αντιμεταθέτουν ευθύνες: ακρίβεια=πόλεμος στην Ουκρανία
Παραλείπουν γράμματα: κοινωνική πολιτική=έχει ο Θεός
Προσθέτουν γράμματα (π.χ. κοινωνία=επικοινωνία), συλλαβές, λέξεις (π.χ. συντέλεια αντί τέλεια)
Παρατονίζουν γράμματα, συλλαβές, λέξεις: (π.χ. πότε; αντί ποτέ).
Παραφθείρουν λέξεις (π.χ. σύλληψη αντί ξυλοδαρμός)
Ακρωτηριάζουν λέξεις (π.χ. pass αντί κοινωνική πολιτική)
Διαβάζουν κατά πιθανότητα (π.χ. ελεύθερη αγορά αντί ελευθερία, καθώς και οι δύο λέξεις ξεκινούν από ελευθερ-, ή επαγγελματική ανέλιξη αντί γλύφω τον κουμπάρο που μου έδωσε τη δουλειά καθώς αν και πρόκειται για διαφορετικές ηχητικά λέξεις υπονοούν ομοειδές αντικείμενο -για αυτούς/ες-)
Προειδοποιητικές ενδείξεις της δυσδεξίας
Στα περισσότερα δυσδεξικά άτομα εμφανίζονται:
- Έλλειμμα σεμνότητας,
- Δυσκολίες στα απλά και τα ανθρώπινα,
- Σοβαρά προβλήματα στο να νιώσουν την πολυπόθητη ασφάλεια,
- Αργοπορία στη μάθηση της αντικειμενικής αλήθειας.
Σε ορισμένα δυσδεξικά άτομα εμφανίζονται επίσης:
- Δυσκολίες στην οικονομική διαχείριση, ειδικά στην αφομοίωση ότι δεν πρέπει να παρανομούν,
- Προβλήματα στη βραχυπρόθεσμη μνήμη, ειδικά για σκάνδαλα όπως παρακολουθήσεις αρχηγών κόμματος της αντιπολίτευσης και αρχιστράτηγων του στρατού,
- Δυσκολίες στην παρακολούθηση γραπτών ευρωπαϊκών οδηγιών και αλληλουχίας δρώμενων,
- Προβλήματα στην ανάγνωση γραπτών κειμένων, όπως μακροσκελή νομοσχέδια και ευρωπαϊκές οδηγίες.
Επίσης εμφανίζονται:
- Δυσκολίες στον προφορικό λόγο,
- Προβλήματα στην εκτίμηση της απόστασης και της ενημερότητας του χώρου,
- Σύγχυση δεξιού και αριστερού.
Αντιμετώπιση της δυσδεξίας
Αν και κατά καιρούς προτείνονται διάφορες προσεγγίσεις αντιμετώπισης της δυσδεξίας, η επιστημονική κοινότητα δεν δείχνει να έχει εγκυροποιήσει κάποια από αυτές. Σε αυτό το πλαίσιο διατυπώνεται η πεποίθηση ότι περισσότερο μαθαίνει να ζει κανείς με τη δυσδεξία (καλλιεργώντας π.χ. εναλλακτικούς τρόπους πολιτικής συμβίωσης), παρά να την ξεπερνά. Θα το έχετε ακούσει/διαβάσει στη σύνοψη: δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική από τον καπιταλισμό.
Η δυσδεξία και οι άλλες μορφές εκλογικών και άλλων «δημοκρατικών» δυσκολιών αντιμετωπίζονται, μοιάζει, μόνο με την εφαρμογή της απολυτής αντιγραφής του κραταιού επικοινωνιακού μοντέλου, η οποία δεν πρέπει να παρεκκλίνει από τις ανάγκες των εκάστοτε επικοινωνιολόγων κάθε πολιτικού που έχει (;) τα φόντα να κυβερνήσει.
Πηγές: Wikipedia / απλή παρατήρηση
