Σε ηλικία 95 ετών απεβίωσε ο Χρόνης Αηδονίδης, ο οποίος υπηρέτησε όσο λίγοι τη μουσική παράδοση της Θράκης. Την είδηση του θανάτου έκανε γνωστή με ανάρτησή του στο Facebook το Αρχείο Μουσικολαογραφικής Παράδοσης «Χρόνης Αηδονίδης» αλλά και ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης, Γιάννης Ζαμπούκης.
«Σε ηλικία 95 ετών και μετά από 75 χρόνια συνεχούς διακονίας και προσφοράς στη διδασκαλία, διάσωση, διάδοση και καταγραφή της μουσικής παράδοσης της Θράκης, οδεύει για τον Παράδεισο, αφήνοντας πίσω του πολύτιμες μουσικές καταγραφές και τέσσερις γενιές μαθητών και συνεργατών που θα διαιωνίσουν το όνομα, το όραμα και τη διδασκαλία του ες αεί» αναφέρει το Αρχείο Μουσικολαογραφικής Παράδοσης «Χρόνης Αηδονίδης».
«Με βαθιά οδύνη αποχαιρετούμε τον μεγάλο δάσκαλο, μουσικό και τραγουδιστή της θρακιώτικης παράδοσης Χρόνη Αηδονίδη, ο οποίος δεν είναι πια μαζί μας. Η αναγγελία του θανάτου του μας γεμίζει θλίψη και μεγάλη συγκίνηση. Χάρη σε αυτόν τα θρακιώτικα τραγούδια και οι μουσικές της Θράκης μας, ταξίδεψαν σε όλη την Ελλάδα και τον κόσμο. Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά του και τη δεύτερη μεγάλη οικογένεια Αρχείο Μουσικολαογραφικής Παράδοσης “Χρόνης Αηδονίδης”. Ευγνώμονες για την προσφορά του Αιωνία η μνήμη του!», έγραψε στο Facebook ο κ. Ζαμπούκης.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας του 2004, ο Χρόνης Αηδονίδης τραγούδησε στην τελετή λήξης το «καθιστικό» τραγούδι: «Φίλοι μ’ καλωσορίσατε».
Ο Χρόνης Αηδονίδης γεννήθηκε στην Καρωτή Διδυμοτείχου στις 23 Σεπτεμβρίου 1928. Γιος του Ιερέα Χρήστου και της Χρυσάνθης Αηδονίδη, ήταν ο δεύτερος από τα πέντε αδέλφια του. Στην Καρωτή, πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια κι εκεί είναι που έμαθε τα πρώτα του τραγούδια και μυήθηκε στον κόσμο της παραδοσιακής μουσικής, πρώτα από τη μητέρα του, κι έπειτα απ’ τους ντόπιους μουσικούς που έπαιζαν στα πανηγύρια του χωριού του.
Διδάχθηκε τη βυζαντινή μουσική, από τον πατέρα του και αργότερα από τον πρωτοψάλτη Μιχάλη Κεφαλοκόπτη. Όταν τελείωσε το οκτωτάξιο γυμνάσιο στο Διδυμότειχο, διορίστηκε ως κοινοτικός δάσκαλος στα Πετρωτά του Έβρου. Το 1950 εγκαταστάθηκε με τους γονείς του στην Αθήνα, όπου συνέχισε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη βυζαντινή μουσική, στο Ελληνικό Ωδείο, κοντά στο μεγάλο δάσκαλο Θεόδωρο Χατζηθεοδώρου. Το Φεβρουάριο του ίδιου χρόνου, προσελήφθη στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο, όπου εργάστηκε ως λογιστής, ενώ παράλληλα ολοκλήρωσε τις σπουδές του στα λογιστικά, στη σχολή «Πυρσός». Σ’ αυτή τη θέση θα παρέμεινε ως τη συνταξιοδότησή του, το 1988.
Το 1953 ο μεγάλος λαογράφος Πολύδωρος Παπαχριστοδούλου θα τον αναζητήσει και θα του προτείνει να συμμετέχει στην εκπομπή του «Θρακικοί Αντίλαλοι», στο κρατικό ραδιόφωνο, προκειμένου να παρουσιάσει στον κόσμο ένα ρεπερτόριο της Θράκης άγνωστο μέχρι τότε. Παρότι στην αρχή ο Χρόνης Αηδονίδης θα διστάσει, λέγοντάς του: «Τα τραγούδια αυτά τα ξέρω, τα αγαπώ, αλλά…ντρέπομαι να τα πω», τα παραινετικά λόγια και οι συμβουλές του σπουδαίου λαογράφου θα τον επηρεάσουν και θα τον προτρέψουν να αφιερώσει τελικά όλο το υπόλοιπο της ζωής του στην προσπάθεια προβολής και διάδοσης της παραδοσιακής μουσικής. Αργότερα συμμετείχε στη χορωδία του Σίμωνα Καρρά, ενώ από το 1957, ανέλαβε τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στο ραδιόφωνο, προβάλλοντας το μουσικό θησαυρό της Θράκης. Παράλληλα έδινε πολλές συναυλίες ανά την Ελλάδα και δισκογραφούσε.
Το θρακιώτικο τραγούδι με την αριστοτεχνική και μελίρρυτη φωνή του, αγαπήθηκε από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Αλλά έχει ταξιδέψει μαζί του στην Αμερική, στην Αυστραλία, σε πολλά κρατίδια της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και στην Ευρώπη.
