Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο της πρωτοβουλίας dëcoloиıze hellάş
Εμείς, μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και ενδιαφερόμενα μέλη της ευρύτερης κοινωνίας εκφράζουμε την ακλόνητη αλληλεγγύη μας στον παλαιστινιακό λαό και τον δίκαιο αγώνα του για την απελευθέρωσή του από τα αποικιακά δεσμά. Απαιτούμε την άμεση κατάπαυση πυρός, την καταδίκη του Ισραήλ ως αποικιοκρατική δύναμη, και την δίκαιη λύση του Παλαιστινιακού που δεν είναι άλλη από την απο-αποικιοποίηση της γης και της κοινωνίας της Παλαιστίνης.
Εδώ και δύο εβδομάδες, η Λωρίδα της Γάζας, μια έκταση μικρότερη της Άνδρου όπου κατοικούν περίπου 2,1 εκατομμύρια άνθρωποι, αποκλεισμένοι εδώ και 18 χρόνια και περικυκλωμένοι από τείχος, φυλάκια και στρατό, ισοπεδώνεται ολοκληρωτικά από το κράτος του Ισραήλ. Στις 9 Οκτωβρίου, δύο μέρες μετά την επίθεση της Χαμάς και άλλων παλαιστινιακών οργανώσεων σε ισραηλινούς στόχους, επιβλήθηκε η ολοκληρωτική διακοπή νερού, ηλεκτροδότησης και πρόσβασης σε τρόφιμα και φάρμακα σε όλο τον πληθυσμό, ενώ βομβαρδίστηκε η διάβαση της Ράφα – το μόνο διαθέσιμο σημείο εισόδου ανθρωπιστικής βοήθειας. Τέσσερις μέρες αργότερα, 1,1 εκατομμύρια άνθρωποι κλήθηκαν να εκκενώσουν τη βόρεια Γάζα, για να μη θεωρηθούν συλλήβδην τρομοκράτες και δολοφονηθούν αδιακρίτως. Μέσα σε δέκα μέρες, το Ισραηλ έριξε στην πυκνοκατοικημένη Γάζα τόσες βόμβες όσες οι ΗΠΑ στο Ιρακ σε έναν χρόνο. Αυτές οι βόμβες – πολλές οπλισμένες με τον διεθνώς απαγορευμένο λευκό φώσφορο – σκοτώνουν παιδιά, ηλικιωμένους και γυναίκες, σε ποσοστό 70%. Βομβαρδίζονται νοσοκομεία, κτίρια του ΟΗΕ, τεμένη, εκκλησίες και άμαχοι οι οποίοι κινούνται στις διαδρομές εξόδου που τους έχει υποδείξει το Ισραήλ. O επίσημος αριθμός των νεκρών Παλαιστινίων ξεπέρασε ήδη τους 5.000 σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Αυτή η κατάσταση δεν περιορίζεται μόνο στη Γάζα. Την περασμένη εβδομάδα στη Δυτική Όχθη, 90 Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν από τον ισραηλινό στρατό και πολιτοφυλακές εποίκων. Στη Δυτική Όχθη, η ισραηλινή κυβέρνηση μοιράζει χιλιάδες όπλα, καταστρέφει παλαιστινιακά σπίτια και καλύπτει τα συνεχόμενα άγρια πογκρόμ εποίκων εναντίον του ντόπιου πληθυσμού.
Στην παραπάνω παράγραφο περιέχονται ήδη πολλαπλές παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και σαφείς ενδείξεις διάπραξης εγκλημάτων πολέμου, μεταξύ των οποίων κι εκείνου της εθνοκάθαρσης, για το οποίο οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι καλούν πια ανοικτά και δημόσια. Ο υπουργός άμυνας Yoav Gallant δήλωσε: «Διέταξα μια πλήρη πολιορκία της Λωρίδας της Γάζας… Πολεμάμε ανθρώπινα ζώα και ενεργούμε ανάλογα». H πολιτικός του κυβερνώντος κόμματος Λικούντ, Tally Gotliv, ζήτησε την επίθεση με πυρηνικά στη Γάζα, ενώ ο ομοϊδεάτης της βουλευτής Ariel Kallner κάλεσε από τον προσωπικό του λογαριασμό στο πρώην twitter για μια νέα «Νάκμπα [καταστροφή] που θα επισκιάσει τη Νάκμπα του ’48»: Ένα ωμό κάλεσμα σε εθνοκάθαρση.
Το 1948, όπως και το 1967, ισραηλινές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εκδίωξαν εκατοντάδες χιλιάδες Παλαιστίνιους, χωρίς έκτοτε να τους επιτραπεί να επιστρέψουν στη γη και τα σπίτια τους. Σχεδόν το 80% των κατοίκων της Γάζας είναι πρόσφυγες, ενώ εδώ και τρεις γενιές 6 εκατομμύρια Παλαιστίνιοι ζουν διασκορπισμένοι στον πλανήτη χωρίς δικαίωμα επιστροφής. Η παράνομη και συνεχής επέκταση των εποικισμών στη Δυτική Όχθη, η οικειοποίηση πόρων και εδαφών της παλαιστινιακής γης, η καθημερινή έκθεση των Παλαιστινίων στη θανάσιμη βία του ισραηλινού στρατού και των εποίκων, ο οικιστικός και κοινωνικός διαχωρισμός, ο οικονομικός στραγγαλισμός, οι περιορισμοί στη μετακίνηση, οι μαζικές φυλακίσεις, και η περιβαλλοντική υποβάθμιση περιγράφουν μια συνθήκη όπου δεν μπορεί να υποστηριχθεί καμία μορφή ισοδυναμίας μεταξύ καταπιεστή και καταπιεζόμενου. Όπως έγραφε ο Paulo Freire, «ποτέ στην ιστορία η βία δεν αρχίζει από τους καταπιεσμένους. Πώς θα μπορούσαν αυτοί να την εγκαινιάσουν ενώ είναι το προϊόν βίας;».
Στα δυτικά ΜΜΕ, ωστόσο, οι καταπιεσμένοι ενοχοποιούνται για τα εγκλήματα των καταπιεστών τους. Το κράτος του Ισραήλ, οι ΗΠΑ, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, νομιμοποιούν αυτά τα εγκλήματα στο όνομα του «δικαιώματος της αυτοάμυνας». Κι όμως, καμία αποικιακή δύναμη κατοχής δεν μπορεί να κάνει επίκληση στο δικαίωμα της αυτοάμυνας απέναντι σ’ έναν καταπιεζόμενο λαό που επί 75 χρόνια βιώνει σε κάθε επίπεδο της συλλογικής του ύπαρξης πρακτικές εθνοκάθαρσης, φυλετικών διακρίσεων και καταστροφής των συνθηκών και δυνατοτήτων αναπαραγωγής της ζωής και της αυτοδιάθεσής του.
Η αντιαποικιακή παράδοση μάς διδάσκει ότι η γλώσσα είναι το πρώτο όπλο του αποικιοκράτη. Έτσι κι εδώ, οι αγαπημένοι όροι των αυτόκλητων ειδικών, όπως η «ανθρωπιστική κρίση», αλλά και η περιγραφή του Ισραήλ ως «δημοκρατίας» και της Χαμάς ως «ισλαμιστικής οργάνωσης» συγκαλύπτουν το αποικιακό καθεστώς, όπως και την αντιαποικιακή αντίσταση: ούτε το πρώτο ούτε η δεύτερη ξεκινούν με την επίθεση της εβδόμης Οκτωβρίου. Η αποικιοκρατική βία κανονικοποιείται μέσω της παραπληροφόρησης, της αποσιώπησης του απαρτχάιντ και της επιστράτευσης απανθρωποποιητικών, οριενταλιστικών, ρατσιστικών, και ισλαμοφοβικών λόγων που εκφράζουν τον αποικιακό χαρακτήρα της καταπίεσης.
Η καταπίεση τώρα απλώνεται και στη Δύση στο όνομα της υπεράσπισης του Ισραήλ. Ενώ οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο στέλνουν όπλα και πολεμικά πλοία για να στηρίξουν τη σφαγή των Παλαιστινίων από τον ισραηλινό στρατό, οι δυτικές κυβερνήσεις εξαπολύουν ένα πρωτοφανές κύμα καταστολής, εκφοβισμού και φίμωσης των αντίθετων φωνών, των εκδηλώσεων και των κινημάτων αλληλεγγύης, στοχοποιώντας την ελευθερία του λόγου και το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Η Γαλλία απαγορεύει όλες τις διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, στη Γερμανία η παλαιστινιακή σημαία και η kuffiyeh έχουν ήδη ποινικοποιηθεί, και η Βρετανία ακολουθεί το παράδειγμά τους. Μαθήτριες και μαθητές σε βρετανικά σχολεία και φοιτήτριες και φοιτητές σε αμερικανικά πανεπιστήμια έχουν υποστεί κυρώσεις για την έκφραση της υποστήριξής τους στην Παλαιστίνη. Διαδηλωτές και διαδηλώτριες έχουν συλληφθεί, φυλακιστεί και παραπεμφθεί στη δικαιοσύνη. Δημοσιογράφοι και σκιτσογράφοι έχουν λογοκριθεί, δεχτεί απειλές ή απολυθεί. Καθηγήτριες και καθηγητές σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ που εκφράζουν την αντίθεσή τους στις επιθέσεις του Ισραήλ κατηγορούνται για αντισημιτισμό, επειδή υποστήριξαν το πανάρχαιο δικαίωμα των καταπιεσμένων να αντισταθούν στην καταπίεση τους.
Στην Ελλάδα, ο Πρωθυπουργός και οι γνωστοί αντισημίτες υπουργοί Βορίδης και Γεωργιάδης εκφράζουν την αμέριστη συμπαράστασή τους στην κυβέρνηση του Ισραήλ, στο πλαίσιο των στενών στρατιωτικών, διπλωματικών και εξοπλιστικών σχέσεων των δύο χωρών, συνεχίζοντας κι αυτοί το μακρύ ιστορικό νήμα στήριξης του σιωνισμού από αντισημίτες, ρατσιστές δυτικούς αξιωματούχους όπως ο Τσώρτσιλ και ο Μπαλφουρ. Όπως και το 1917, έτσι και σήμερα, η στήριξη στον σιωνισμό αρχικά και στο κράτος του Ισραήλ αργότερα αντανακλά την ανάγκη μιας δυτικής αποικιακής παρουσίας στην περιοχή, στις πλάτες του ντόπιου πληθυσμού και του αραβικού κόσμου.
Παρ’ όλα αυτά, οι κοινωνίες και τα κοινωνικά κινήματα σε όλο τον πλανήτη στηρίζουν ανοικτά τον αγώνα των Παλαιστινίων εναντίον των τυράννων τους, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για έναν δίκαιο αντιαποικιακό και εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Στην Ευρώπη, ενάντια και παρά τις κρατικές απαγορεύσεις, εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στη Λυών, στη χώρα των Βάσκων, στην Μαδρίτη, στο Βερολίνο, στη Ρώμη και στην Αθήνα, διαρρηγνύοντας στην πράξη την αποικιοκρατική συναίνεση που θέλουν να επιβάλλουν οι κυβερνήσεις και οι στενογράφοι της αυτοκρατορίας στα ΜΜΕ.
Πρέπει να δράσουμε άμεσα. Η κινητοποίηση για την υποστήριξη της Παλαιστίνης θα πρέπει να είναι προτεραιότητα των πανεπιστημιακών, των φοιτητ(ρι)ών, των ερευνητ(ρι)ών και όλων των σκεπτόμενων ανθρώπων. Δεν μπορούμε να παρακολουθούμε ως βουβοί μάρτυρες τον γενοκτονικό πόλεμο που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας. Δεν μπορούμε να κοιτάζουμε τη δουλειά μας περιμένοντας να ολοκληρωθεί η εθνοκάθαρση. Είναι καθήκον μας να προστατεύσουμε τις αξίες της ανεξάρτητης και κριτικής σκέψης και έρευνας, ειδικά όταν αυτές βάλλονται από αποικιακές σχέσεις εξουσίας και από την επιστημολογική βία της τρομολαγνείας, της ισλαμοφοβίας, της πατριαρχίας και της λευκής υπεροχής – κάτι που συχνά νομιμοποιεί και πλαισιώνει εννοιολογικά τις πρακτικές καταπίεσης, εκμετάλλευσης και γενοκτονίας, σε παγκόσμιο επίπεδο αλλά και ειδικά στη χειμαζόμενη Παλαιστίνη.
Συνεπώς:
– Ανησυχώντας για την ευημερία των παλαιστινιακών πανεπιστημίων και των ανθρώπων τους, καταδικάζουμε οποιαδήποτε επίθεση σε αυτά, το προσωπικό και τον φοιτητικό τους κόσμο. Σχολεία, ερευνητικά κέντρα και , το Ισλαμικό Πανεπιστήμιο της Γάζας έχουν υποστεί σοβαρές ζημιές από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Εκφράζουμε την απόλυτη αλληλεγγύη στους Παλαιστίνιους ακαδημαϊκούς και εκπαιδευτικούς και απαντάμε θετικά στις εκκλήσεις τους να συμμετέχουμε στο παγκόσμιο μη βίαιο κίνημα για Μποϊκοτάζ, Απο-επενδύσεις και Κυρώσεις στο ισραηλινό απαρτχάιντ (ΒDS) και να στηρίξουμε τις άλλες παλαιστινιακές αντιστασιακές οργανώσεις (Palestine Action, Samidoun).
– Αναγνωρίζουμε την αναγκαιότητα για ένα ισχυρό και μακροπρόθεσμο κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό αγώνα για ελευθερία και καλούμε όλες και όλους να συμμετέχουν στις εκδηλώσεις και πορείες υπεράσπισης της Παλαιστίνης. Δεν μπορεί να υπάρξει δικαιοσύνη σε ένα καθεστώς απαρτχάιντ, δεν μπορεί να υπάρξει καμία δημοκρατία και ελευθερία υπό αποικιακή κυριαρχία.
– Ας πιέσουμε τις κυβερνήσεις μας να αποσύρουν κάθε υποστήριξη των ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα και να βάλουμε τέλος στη συνενοχή τους. Καλούμε τους ακαδημαϊκούς θεσμούς και τις συνδικαλιστικές μας ενώσεις να τοποθετηθούν δημόσια με δηλώσεις και καλέσματα για άμεση κατάπαυση πυρός. Καταδικάζουμε τη στοχοποίηση και τη φίμωση της διαφωνίας, την παραβίαση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και όλων των μορφών γνωστικής αποικιοποίησης που επιβάλλουν την υιοθέτηση αντιπαλαιστινιακών θέσεων αντιπαραβάλλοντας την ποινή της σιωπής.
Ως πρωτοβουλία dëcoloиıze hellάş καλούμε μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας και την ευρύτερα ενδιαφερόμενη κοινωνία στην Ελλάδα να υπογράψουν δημόσια αυτή τη δήλωση για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στην αντι-αποικιακή αντίσταση στην Παλαιστίνη.
Yπογράψτε τη δήλωση μέσα από αυτή τη φόρμα.
