Το μέλλον του πολέμου: Drone αξίας 400 δολαρίων «σκοτώνει» τανκ αξίας 2 εκατ. δολαρίων. Με αυτόν τον εύγλωττο τίτλο ρεπορτάζ του Politico.eu επιχειρεί μία «πιο βαθιά» ματιά στα υβριδικά όπλα και μέσα πολέμου που αλλάζουν τον τρόπο διεξαγωγής των συγκρούσεων εδώ και μερικά χρόνια.
Στρατιωτικοί αναλυτές και ειδικοί, όπως ο διευθυντής της ουκρανικής στρατιωτικής ακαδημίας Dronarium, Παύλο Τσιμπένκο, εκθειάζουν τις δυνατότητες που δίνουν στα πεδία της μάχης φθηνότερα όπλα με σαφώς μικρότερο κόστος όπως τα στρατιωτικά τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη (drone) τονίζοντας πως μπορεί ένα τέτοιο όπλο που κοστίζει 400 δολάρια και «μπορεί να φτιαχτεί οπουδήποτε» και με εξαρτήματα διαφόρων εταιριών από το εξωτερικό να χτυπηθούν ακριβά και βαριά άρματα μάχης αξίας εκατομμυρίων.
«Είναι σχεδόν αδύνατο να καταρρίψεις ένα drone. Μόνο ένα δίχτυ θα βοηθούσε και προβλέπω πως σύντομα θα πρέπει να στήσουμε τέτοια «δίκτυα» πάνω από τις πόλεις μας ή τουλάχιστον στις περιοχές σημαντικών κυβερνητικών κτιρίων, σε όλη την Ευρώπη» ανέφερε ο Τσιμπένκο στο POLITICO. Υπενθυμίζει πως για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν πιο μαζικά εμπορικά τηλεκατευθυνόμενα αεροσκάφη για στρατιωτικούς σκοπούς στη διάρκεια του πολέμου στο Αζερμπαϊτζάν στο πλαίσιο επιχείρησης για την ανακατάληψη του Ναγκόρνο Καραμπάχ από αυτονομιστές της Αρμενίας.
Το άρθρο του POLITICO θυμίζει πως και στις 7 Οκτωβρίου στις επιθέσεις της στο νότιο Ισραήλ η Χαμάς χρησιμοποίησε drone για πλήξει εγκαταστάσεις στο φράκτη «ασφαλείας», αναφέροντας πως μόλις λίγα τέτοια αεροπλάνα ήταν αρκετά για να αιφνιδιάσουν και να οδηγήσουν στο θάνατο πάνω από 1.400 Ισραηλινούς και στα «δίχτυα» της παλαιστινιακής οργάνωσης πάνω από 200 ομήρους.
Σε άλλο σημείο αναφέρεται πως ενώ οι στρατοί χωρών του ΝΑΤΟ «διστάζουν» να χρησιμοποιήσουν εμπορικά drone που φτιάχνονται κυρίως στην Κίνα, ορισμένες δυτικές χώρες έδειξαν ενδιαφέρον «να μάθουν από την εμπειρία της Ουκρανίας στον πόλεμο με τηλεκατευθυνόμενα αεροπλάνα, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον τους σε μικρά «drone-καμικάζι» η εκπαίδευση ενός πιλότου των οποίων δεν κρατά πάνω από 20 ημέρες.
«Όλα φαίνονται τόσο απλά, βάλε γυαλιά — και “Μπαμ!” καταστρέψατε ένα τανκ», αναφέρει ένας από τους ειδικούς, εξηγώντας πως στην πραγματικότητα, οι εναέριοι ανιχνευτές «ξοδεύουν ώρες ψάχνοντας για στόχους, ενώ ένας «αποκρυπτογραφητής κοιτάζει βίντεο και βρίσκει στόχους που ο εχθρός έχει κρύψει προσεκτικά»…
Παρατηρεί πως επί του παρόντος, «ούτε η Ουκρανία ούτε η Ρωσία είναι σε θέση να παράγουν μόνοι τους drones για πόλεμο» επειδή εξακολουθούν να προμηθεύονται σημαντικά εξαρτήματα από την Κίνα, που θεωρείται ο κορυφαίος κατασκευαστής εμπορικών drones διεθνώς, σε τέτοιο βαθμό που πρόσφατα, φέτος, το κινεζικό υπουργείο Εμπορίου επέβαλε περιορισμούς στις εξαγωγές drone τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Ρωσία από «φόβο ότι θα χρησιμοποιηθεί για στρατιωτικούς σκοπούς».
Από την άλλη, όμως, όπως παρατηρούν άλλοι ειδικοί η Κίνα «δεν μπορεί να ελέγξει τι αγοράζουμε στην Ευρώπη» ενώ και η Ρωσία «έχει λιγότερα προβλήματα και κοινά σύνορα με την Κίνα και αυτό κάνει τις εισαγωγές drone πολύ ευκολότερες».
