Είμαι διανοούμενος και είμαι δυτικός.

Είμαι πολύ περήφανος για τις αξίες μου.

Είμαι φιλελεύθερος, βαθιά ανθρωπιστής.

Δεν είμαι ρατσιστής και αντιπαθώ τη λαϊκή βία από όπου και αν προέρχεται από τον λαό.

Λατρεύω τα μεγάλα συνέδρια στη Δύση και πιο πολύ ακόμα τις μεγάλες καρέκλες.

Έχω φωτογραφίες πάνω σε κουλτουριάρικα παγκάκια, μπροστά σε ήσυχα αλσύλλια, με τα βιβλία μου στο φόντο.

Δεν το κρύβω, βλέπω τα ξένα πανεπιστήμια και τα λιγουρεύομαι.

Τους Αμερικανούς προέδρους, τους Ευρωπαίους υπουργούς.

Αλλά βολεύομαι και με τους δικούς μας γενικούς γραμματείς.

Παλιά δεν ήθελα σύνορα πολλά (πρέπει άλλωστε να περνούν και τα λεφτά),

Αλλά τελευταία πολλοί μελαμψοί μαζεύονται και λίγο σκιάζομαι.

Εγώ φυσικά δεν είμαι ρατσιστής, ούτε μπανάλ ψεκασμένος.

Μπορώ να μαλώνω με το γάντι με τους ομοίους μου.

Να μιλώ και να ερωτεύομαι τη φωνή μου.

Επειδή είμαι και παλιός αριστερός μπορώ και να δικαιολογώ.

Φέρτε μου την εξουσία και σας βγάζω τη γραμμή.

Μπορώ να ταιριάζω τόσο ωραία εκεί που είναι η εξουσία.

Πολλοί με λένε μέτριο μα εγώ έχω το μισθό και το πρόγραμμα το ευρωπαϊκό.

Είμαι κεντρώος προπαντός και δεν μπορώ τον αυταρχισμό.

Τον ανατολικό, το ρωσικό, τον κινεζικό, τον ισλαμικό.

Δεν μου αρέσουν οι θρησκόληπτοι (οι ντόπιοι και οι μουσουλμάνοι).

Πολεμάω τον αντισημιτισμό (αρκεί να αφορά Εβραίους Σημίτες).

Ενίοτε κάτι βίντεο με ταράζουν από όσα νομιμοποιώ μα έπειτα σκέφτομαι «και τι να λέει, μήπως φταίω εγώ»;

Η καρδιά μου ανήκει στον εκσυγχρονισμό (και λίγο πιο κρυφά στο μητσοτακισμό, αλλά δεν μπορώ να βρω τις διαφορές).

Υπήρξα αντιλαϊκιστής.

Αντι-αντιεμβολιαστής.

Αντι-φιλορώσος.

Αντι-παλαιστίνιος και αντι-Χαμάς,

Γενικώς το (αντί-) μου πάει, γιατί αλλάζει και πιο εύκολα.

Δεν μένω κολλημένος.

Αναθεωρώ τις αξίες μου.

Ιδίως όταν νομίζω ότι θα μου το ζητήσουν.

Μισώ το ΠΑΣΟΚ του ’80 (είναι θέμα αισθητικής).

Μισώ τις πλατείες.

Μισώ τον λαό τον ελληνικό.

Μα πιο πολύ από όλα και ποτέ δεν το ομολογώ.

Μισώ από τα βάθη της ψυχής μου.

Αυτούς που αντιστέκονται.

Αυτούς που δεν πουλήθηκαν.

Αυτούς που λένε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη.

Αυτούς που είναι και λαϊκοί και καλύτεροι από μένα.

Γενναιότεροι από μένα.

Πιο πρωτότυποι από μένα.

Πιο ζωντανοί από μένα.