Ένιωσα πόνο και μεγάλη λύπη αλλά και θυμό στο άκουσμα της σύλληψης ενός Παλαιστίνιου νεαρού αφότου σήκωσε τις σημαίες της Ελλάδας και της Παλαιστίνης στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα. Οι δυο σημαίες που ύψωσε ο νεαρός σε μία κολώνα ηλεκτρικού ρεύματος ήταν μία ένδειξη αλληλεγγύης μεταξύ δύο φιλικών λαών και ένα σύμβολο των αξιών που μας ενώνουν και των αρχών της δημοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ισότητας, της αξιοπρέπειας, του δικαιώματος των λαών στην αυτοδιάθεση.

Αυτός ο Παλαιστίνιος νεαρός, που εκπροσωπεί τα εγγόνια του Γιάσερ Αραφάτ, ήταν με τα εγγόνια αγωνιστών του ελληνικού λαού όπως οι μαχητές της ελευθερίας Μπουμπουλίνα, Άρης Βελουχιώτης, Μανώλης Γλέζος και Ανδρέας Παπανδρέου, ενώ δεκάδες χιλιάδες Έλληνες φώναζαν συνθήματα για την ελευθερία των λαών κατά των εγκλημάτων γενοκτονίας που διαπράττει το ισραηλινό κατοχικό κράτος που έχει ως τώρα σκοτώσει πάνω από 14.000 αμάχους από τις 7 Οκτώβρη σε ένα από τα πιο ειδεχθή εγκλήματα της σύγχρονης εποχής.

Η Ελλάδα είναι υπερήφανη για την ιστορία της επανάστασης, της ανεξαρτησίας της και της άρνησής της σε οποιαδήποτε καταπίεση και κατοχή που εκφράστηκε και με την εθνική επέτειο του ΟΧΙ που γιορτάσαμε πριν μερικές βδομάδες. Γι’ αυτό και δεν θα έπρεπε ποτέ να αποδεχθεί την καταπίεση και την αδικία που διαπράττεται σε βάρος του παλαιστινιακού λαού που ξεκίνησε πριν 75 χρόνια από το αποικιοκρατικό και ρατσιστικό, τύπου Απαρτχάιντ, Ισραήλ.

Ακριβώς λόγω των θυσιών του ελληνικού λαού και λόγω της πίστης του στις αρχές της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισότητας, και επιπροσθέτως λόγω της σημαντικής γεωπολιτικής θέσης τής στην περιοχή, η Ελλάδα ποτέ δεν θα έπρεπε να γίνει μέρος των προκατειλημμένων προθέσεων και κινήσεων των αμερικανικών κέντρων αποφάσεων και των Δυτικών συμμάχων σε ό,τι αφορά το ψευδές αφήγημα των Ισραηλινών και την πλήρη υιοθέτησή του δίχως να ληφθεί υπόψη ο βαθμός αξιοπιστίας των καταγγελιών, πέρα από την υιοθέτηση του όρου περί του «δικαιώματος αυτοάμυνας του Ισραήλ» και την αγνόηση των αιτιών της σύγκρουσης ή της σιωπής απέναντι στις ωμότητες των Ισραηλινών κατά των Παλαιστινίων της Ιερουσαλήμ, της υπόλοιπης Δυτικής Όχθης και της Λωρίδας της Γάζας, που είναι μία πολιτική και γεωγραφική οντότητα κατεχόμενων εδαφών του Κράτους της Παλαιστίνης, την ένταξη του οποίου στη θέση του κράτους-παρατηρητή του ΟΗΕ ψήφισε η Ελλάδα μαζί με άλλα 170 χώρες-μέλη των Ηνωμένων Εθνών το 2012.

Οι ΗΠΑ με την τακτική αερομεταφορά στρατιωτικών προμηθειών ύψους 14 δισ. δολαρίων με τη μορφή «επείγουσας βοήθειας» προς το Ισραήλ, παράλληλα με την σκόπιμη κατάπνιξη της δικαιοσύνης στην Παλαιστίνη σε διεθνή φόρα, καθυστερούν την χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας, συμπεριλαμβανομένων των ιατροφαρμακευτικών προμηθειών και των καυσίμων, στη Λωρίδα της Γάζας, με την ιδιότητα του εταίρου του Ισραήλ στην ολοκλήρωση της αποικιοκρατικής προσάρτησης και πολιτικών εκτοπισμού των Παλαιστινίων όπως περιεγράφηκαν σε έγγραφο του ισραηλινού υπουργείου Πληροφοριών στις 13 Οκτωβρίου και το οποίο διέρρευσε και δημοσιεύτηκε από την ισραηλινή εφημερίδα Yedioth Ahronoth πριν λίγες μέρες.

Η ολοκλήρωση αυτών των πολιτικών είναι κυρίαρχο στοιχείο της εξωτερικής πολιτικής του δυτικού αποικιοκρατικού άξονα με επικεφαλής τις ΗΠΑ που υποστηρίζουν το Ισραήλ και δεν είναι περίεργο σε ό,τι αφορά τις στρατηγικές της αμερικανικής ηγεμονίας και της δέσμευσής της στην «ανωτερότητα του Ισραήλ» ως αποικιοκρατικής οντότητας στην περιοχή μας.

Αυτό που κάνει η αμερικανική κυβέρνηση είναι να πάρει τη θέση άμεσου εχθρού του παλαιστινιακού λαού, μέσω της πλήρης συμμετοχής της στην ισραηλινή επίθεση, στη συνεχιζόμενη κατοχή και στη γενοκτονική επίθεση σε βάρος του λαού  μας.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι εχθρικές ενέργειες στο έδαφος ανταγωνίζονται τις λέξεις και τις πολιτικές θέσεις που παίρνει ο Λευκός Οίκος. Από τη μία, η Ουάσιγκτον προωθεί τις πιο πρόσφατες στρατιωτικές δυνάμεις της στην ανατολική Μεσόγειο μαζί με χιλιάδες Αμερικανούς πεζοναύτες και ναύτες και εκατοντάδες συμβούλους και στρατιωτικούς εμπειρογνώμονες στα σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας και παρέχει στο Ισραήλ τις τελευταίες βόμβες που χρησιμοποιούνται τώρα κατά του λαού μας.

Από την άλλη, αυτή η μάταιη προσπάθεια να κάμψουν τη βούληση του παλαιστινιακού λαού και να τον εκτοπίσουν από τη γη του ώστε να τελειώσουν με την αρχή της αυτοδιάθεσής του, γίνεται με την παροχή διπλωματικής ασπίδας της Ουάσιγκτον στην εξτρεμιστική ακροδεξιά κυβέρνηση στο Ισραήλ δίχως κόκκινες γραμμές και αφού μπλόκαρε τρία σχέδια αποφάσεων στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπου μπλοκάρεται και ένα τέταρτο, το οποίο ζητά την ανάσχεση της επίθεσης και την διανομή άμεσης, επείγουσας βοήθειας μέσω ανθρωπιστικής εκεχειρίας και διαδρόμων για τους άμαχους της Λωρίδας της Γάζας.

Ταυτόχρονα, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, με την υποκριτική ρητορική του για λύση στη βάση των δύο κρατών, ηγείται της ρητορικής εκ μέρους του Ισραήλ στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, απαντώντας στις πιέσεις για άμεση εκεχειρίας λέγοντας πως «αυτά τα αιτήματα δεν είναι εφικτά τώρα» παρά την παρουσία εκπροσώπων του κράτους κατοχής στις συνεδριάσεις του Συμβουλίου και τις προειδοποιήσεις του πως «καμία χώρα ή μη κυβερνητική οντότητα δεν θα πρέπει να σκέφτεται μία επίθεση κατά του Ισραήλ».

Η κυβέρνηση Μπάιντεν, βυθισμένη στην κατάρρευση της δυναμικής ισχύος, πιστεύει πως είναι σιδηρούς ο έλεγχος που ασκεί σε γεγονότα της περιοχής. Μέσω αλαζονικών ηγεμονικών πολιτικών προωθεί την αύξηση του επιπέδου της φωτιάς των σημερινών επιθέσεων στη Γάζα πυροδοτώντας και εκείνες σε άλλες περιοχές, παρά τις επανειλημμένες διακηρύξεις πως δεν επιθυμεί την επέκταση του πολέμου. Το αποφασιστικό σημείο καμπής για την κλιμάκωση ήρθε από τον Αμερικανό σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας, Τζέικ Σάλιβαν, που ανακοίνωσε πως η χώρα του «δεν έχει κόκκινες γραμμές για το Ισραήλ». Επιπλέον, έχουμε και τις άδικες δηλώσεις του, όπως: «Δεν πιστεύουμε πως η εκεχειρία στη Γάζα είναι τώρα ένα σωστό μονοπάτι» που συνδυάζεται με την άρνησή του να σχολιάσει το μακροπρόθεσμο στόχο του Ισραήλ και να σταματήσει αυτόν τον τρελό πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας.

Αυτές οι ανεύθυνες πολιτικές κάνουν όλη την περιοχή να μοιάζει με πυριτιδαποθήκη που μπορεί να εκραγεί ανά πάσα στιγμή, δεδομένου που ως ισραηλινός κατοχικός στρατός έχει το πράσινο φως να συνεχίσει τα εγκλήματά του με τον τρόπο που του φαίνεται πιο κατάλληλος, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας χρήσης ακόμη και όπλων που είναι απαγορευμένα διεθνώς.

Και εδώ μπορούμε να επικαλεστούμε τον Ισραηλινό υπουργό Ιερουσαλήμ και Κληρονομιάς (Αμιχάι Ελιγιάχου) που απείλησε με χρήση πυρηνικής βόμβας τη Γάζα.