Παρά τις κατά καιρούς διακυμάνσεις και εντάσεις, οι σχέσεις ΗΠΑ και Ισραήλ παραμένουν πολύ στενές σε στρατιωτικό επίπεδο καθώς αφορούν τον πυρήνα αλληλένδετων γεωπολιτικών συμφερόντων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, παρά τη διαφαινόμενη αλλαγή στρατηγικών προτεραιοτήτων των τελευταίων αμερικανικών κυβερνήσεων προς την περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού, τουλάχιστον κατά την τελευταία 15ετία, λόγω του εντεινόμενου ανταγωνισμού με την Κίνα και άλλες χώρες της περιοχής.

Έτσι, μολονότι η σύγκρουση στη Λωρίδα της Γάζας που ξεκίνησε μετά τις επιθέσεις της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 στο νότιο Ισραήλ επιβεβαίωσε σε σημαντικό βαθμό αυτή την διαπλεκόμενη σχέση αμοιβαίων συμφερόντων (μεταξύ άλλων μέσω της ανάπτυξης των αμερικανικών αεροπλανοφόρων the USS Gerald Ford  και USS Dwight Eisenhower, αντιτορπιλικών και τουλάχιστον ενός πυρηνικού υποβρυχίου ανοικτά των ακτών Ισραήλ-Λιβάνου), είναι βέβαιο πως η αμερικανο-ισραηλινή στρατιωτική σχέση έχει αναπτύξει, εδώ και δεκαετίες, τη δική της εξελισσόμενη δυναμική, σε βαθμό που δεν χρειάζεται τέτοια γεγονότα για να ενισχυθεί περαιτέρω.

Τα 3,8 δισεκατομμύρια δολάρια που δίνουν κάθε χρόνο οι ΗΠΑ σαν στρατιωτική βοήθεια προς το Ισραήλ εξηγούν αυτή τη μακροχρόνια σχέση αλληλένδετων συμφερόντων και κινήσεων στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, μολονότι ένα μεγάλο μέρος αυτών των χρημάτων επιστρέφει στα ταμεία των μεγαλύτερων αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών…

Η δυναμική της αμερικανο-ισραηλινής στρατιωτικής σχέσης επιβεβαιώθηκε έτσι και από την πρόσφατη αποκάλυψη του αμερικανικού The Intercept  πως οι ΗΠΑ, που διαθέτουν εδώ και μερικά χρόνια τη μυστική βάση «Site 512» κοντά στο όρος Χαρ Κερέν της ερήμου Νεγκέβ στο νότιο Ισραήλ (σε απόσταση 32 χιλιομέτρων από τη Λωρίδα της Γάζας), αποφάσισαν στις 2 Αυγούστου να την επεκτείνουν περαιτέρω.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες αυτές, το Πεντάγωνο υπέγραψε συμβόλαιο αξίας 35,889 εκατομμυρίων δολαρίων για την επέκταση της «μυστικής» αμερικανικής βάσης στο όρος Χαρ Κερέν ως τις 30 Αυγούστου 2026. Σε αυτή την αμερικανική βάση υπάρχει (μεταξύ άλλων) και εγκατάσταση ραντάρ που κοιτούν όχι προς τη μεριά της Λωρίδας της Γάζας (σ.σ. κάτι που εξηγεί γιατί δεν ενεργοποιήθηκαν κατά τις επιθέσεις της 7^ης Οκτωβρίου) αλλά προς μία χώρα που βρίσκεται περίπου 1.100 χιλιόμετρα μακριά: Το Ιράν.

Στα σκαριά από το 2017

Σε ό,τι αφορά την αμερικανική βάση «Site 512» στο Ισραήλ, υπήρξε μία πρώτη έμμεση παραδοχή για την ύπαρξή της σε ρεπορτάζ της Φωνής της Αμερικής το 2017 που έκανε λόγο για την «πρώτη αμερικανική στρατιωτική βάση σε ισραηλινό έδαφος» και όπου ο Ισραηλινός πτέραρχος Τζβίκα Χαΐμοβιτς τη χαρακτήριζε «ιστορική» παρότι, λίγο αργότερα, Αμερικανοί αξιωματούχοι επιχείρησαν να υποβαθμίσουν το θέμα λέγοντας πως επρόκειτο απλά για μία κτιριακή εγκατάσταση που εξυπηρετούσε «απλά την φιλοξενία» Αμερικανών στρατιωτικών που δούλευαν σε παρακείμενη ισραηλινή βάση.

Στις 18 Σεπτέμβρη 2017, ο υποδιοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στην Ευρώπη, υποστράτηγος Τζoν Γκρόνσκι, και ο επικεφαλής της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας, ταξίαρχος Ζβίκα Χαΐμονοβιτς, εγκαινίασαν τη μυστική βάση αποκαλώντας την «περιοχή υποστήριξης» για τη παραμονή αρκετών εκατοντάδων Αμερικανών στρατιωτικών κοντά σε ακαδημία της ισραηλινής πολεμικής αεροπορίας και στην αεροπορική βάση «Bislach» στην έρημο Νεγκέβ του νοτίου Ισραήλ.

«Η περιοχή αυτή εκπροσωπεί την πρώτη στάθμευση δυνάμεων του αμερικανικού στρατού σε ισραηλινό έδαφος. Οι ΗΠΑ και το Ισραήλ έχουν σχεδιάσει μαζί, έχουν κάνει ασκήσεις και έχουν εκπαιδευτεί μαζί, και τώρα, με τα εγκαίνια αυτού του μέρους, θα συμβούν κρίσιμες  αλληλεπιδράσεις  καθημερινά. Μερικές δεκάδες στρατιώτες των Αμερικανών συμμάχων μας θα παραμείνουν εδώ μόνιμα. Είναι μέρος της αμερικανικής δύναμης που θα σταθμεύσει εδώ» είχε πει τότε ο Ισραηλινός ταξίαρχος Ζβίκα Χαΐμονοβιτς.

Κατά ορισμένους στρατιωτικούς αναλυτές, η ανεπίσημη παρουσία των Αμερικανών στην παλιά «μυστική» βάση «Site 512» (που λέγεται πως μπορεί να φιλοξενήσει τουλάχιστον 1.000 στρατιωτικούς) εντάσσεται σε σχέδια υποστήριξης μυστικών και άλλων επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή που θα μπορούσαν να φέρουν σε δύσκολη θέση περιφερειακούς συμμάχους των ΗΠΑ, παρά τις λεγόμενες «συμφωνίες του Αβραάμ» που υπέγραψε το Ισραήλ με αραβικές χώρες από το Σεπτέμβριο του 2020 και έπειτα (με ΗΑΕ, Μπαχρέιν, Μαρόκο) για την εξομάλυνση των μεταξύ τους σχέσεων.

΄Οπως και να’ χει, τα σχέδια επέκτασης της «κρυφής» βάσης site 512 ως το 2026 αντανακλούν εν μέρει ευρύτερους σχεδιασμούς κλιμάκωσης των αμερικανικών στρατιωτικών κινήσεων στην ευρύτερη περιοχή.

Η μετατόπιση του κέντρου βάρους του ανταγωνισμού των ΗΠΑ με χώρες όπως η Κίνα πολύ δύσκολα θα μπορούσε να σημάνει την απομάκρυνση των Αμερικανών από την Μέση Ανατολή.

Πόσο δε μάλλον όταν καθυστερεί η υπόθεση ίδρυσης ανεξάρτητου και (κυρίως…) βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, που παραμένει στην καρδιά σχεδόν όλων των σημαντικών εξελίξεων στην ευρύτερη περιφέρεια.