«Έκτρωμα» και «νομοσχέδιο καταστροφής της οικονομίας και της απασχόλησης», χαρακτηρίζει η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας το φορολογικό νομοσχέδιο. Η Ομοσπονδία, ζητά την άμεση απόσυρση της επίμαχης νομοθετικής πρωτοβουλίας της κυβέρνησης, επισημαίνοντας ότι «στραγγαλίζει τις ατομικές και μικρές επιχειρήσεις και παράλληλα πλήττει τους μισθωτούς εργαζόμενους», ενώ εννοεί τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Η κυβέρνηση, ακολουθώντας την πεπατημένη της δημιουργίας αποδιοπομπαίων τράγων -όπως έπραξε στο ξήλωμα των εργασιακών σχέσεων και στην αλλοίωση του καθεστώτος στήριξης των ανέργων- παρουσίασε τους ελεύθερους επαγγελματίες ως εν δυνάμει κοινωνικό βάρος, σε μια προσπάθεια να νομιμοποιήσει στη συνείδηση των πολιτών τα τιμωρητικά, οριζόντια φορολογικά μέτρα που προωθεί.

Η… οικονομική φάβα, έχει έναν κρυφό λάκκο: Τη σύνδεση της φορολόγησης με τους μισθούς των εργαζομένων στις επιχειρήσεις!

Σύμφωνα με τους συνδικαλιστές, το νέο φορολογικό θα έχει οικονομικές παρενέργειες, οι οποίες θα οδηγήσουν σε δραστική συρρίκνωση μισθών, απολύσεις, αύξηση της ανεργίας και  διάλυση των εργασιακών σχέσεων.

Στην Ελλάδα, οι ΜμΕ αγγίζουν τις  731.829 και αποτελούν το 99,9% των επιχειρήσεων στον μη χρηματοπιστωτικό τομέα, υπεύθυνες για την απασχόληση του 83,5% των εργαζομένων, δηλαδή 2,2 εκατομμυρίων!  Επομένως, οι επιπτώσεις του φορολογικού δεν αφορούν μια κάστα προνομιούχων φοροφυγάδων, αλλά την πλειονότητα των επιχειρήσεων της χώρας και φυσικά των εργαζομένων σε αυτές…

Ντόμινο επιπτώσεων

Ειδικότερα, το άρθρο 15 του νομοσχεδίου συνδέει τη φορολογία των επιχειρήσεων με τους μισθούς των εργαζομένων και το μισθολογικό κόστος εν γένει, προκειμένου να καθορίσει το τεκμαρτό ελάχιστο ετήσιο εισόδημα από την άσκηση ατομικής επιχειρηματικής δραστηριότητας:

(α) για όσες ατομικές επιχειρήσεις αμείβουν τους εργαζόμενους με τον κατώτατο μισθό, τότε ως τεκμαρτό εισόδημα θεωρείται ο ετήσιος μικτός κατώτατος μισθός (10.920€), προσαυξανόμενος κατά 10% (920 €) για κάθε τριετία λειτουργίας

εάν όμως

(β) μια επιχείρηση αμείβει έστω και έναν εργαζόμενο πάνω από τον κατώτατο μισθό, τότε το τεκμαρτό εισόδημα καθορίζεται από τις μικτές αποδοχές του υψηλότερα αμειβόμενου εργαζόμενου. 

Έτσι, για παράδειγμα, εάν σε μια επιχείρηση ο υψηλότερα αμειβόμενος εργαζόμενος λαμβάνει το μήνα 1.100€ Χ 14 μισθούς= 15.400 €, τότε αμέσως το φορολογητέο εισόδημα αυξάνεται στα 15.400 € και πάνω σε αυτό προστίθεται το 10% του συνολικού εργοδοτικού κόστους (εργοδοτικές εισφορές) όχι για τον εργαζόμενο του παραδείγματος αλλά για το σύνολο των εργαζομένων.

Επιπλέον, προστίθεται και η φορολογική προσαύξηση 5% εφόσον ο κύκλος εργασιών της επιχείρησης υπερβαίνει το μέσο κύκλο εργασιών του κλάδου.

Με αυτόν τον τρόπο, εξηγεί η Ομοσπονδία, η φορολογία των μικρομεσαίων εκτινάσσεται σε τέτοιο βαθμό και ανάλογα με τη μισθολογική πολιτική κάθε επιχείρησης, ώστε οι εργοδότες προσπαθώντας να αποφύγουν την υπερφορολόγηση, θα χτυπήσουν τη μισθωτή εργασία μέσω σειράς αντεργατικών πρακτικών, το αποτέλεσμα της οποίας θα αποφέρει νομοτελειακά τις εξής συνέπειες για τους εργαζόμενους:

α) εκτεταμένες απολύσεις,
β) δραστικές μειώσεις μισθών των υψηλότερα αμειβομένων εργαζόμενων,
γ) εκβιαστικές μετατροπές συμβάσεων εργασίας από πλήρη σε μερική ή εκ περιτροπής απασχόληση,
δ) προσφυγή στην υποδηλωμένη ή αδήλωτη εργασία και στις απλήρωτες υπερωρίες,
ε) ενοικίαση εργαζομένων ώστε να φαίνεται ότι η επιχείρηση δεν απασχολεί μισθωτούς.

Ταυτόχρονα, κατά τους συνδικαλιστές, το φορολογικό νομοσχέδιο «συνιστά μια βόμβα για τον κατώτατο μισθό» και τούτο διότι οι εργοδοτικές οργανώσεις θα αντισταθούν σθεναρά ώστε αυτός να μην αυξηθεί ή/και θα διεκδικήσουν μείωση του ώστε να περιορίσουν τη φορολογία τους.

Επίσης, με αυτά τα δεδομένα, είναι ορατός ο κίνδυνος υποβάθμισης των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας και ιδίως σε όσους κλάδους κυριαρχούν οι μικρομεσαίες και ατομικές επιχειρήσεις με προσωπικό έως 9 άτομα.