Σαν σήμερα, στις 16 Δεκεμβρίου 1866, γεννήθηκε στη Μόσχα, ως μοναχογιός μίας εύπορης οικογένειας, ο Ρώσος πρωτοπόρος θεωρητικός και ζωγράφος της αφηρημένης τέχνης, Βασίλι Καντίνσκι.
Πολλοί κριτικοί τέχνης συμφωνούν πως η σημαντική επιρροή του στην τέχνη ισοδυναμεί με εκείνη του Γουίλιαμ Σαίξπηρ στη λογοτεχνία.Πώς το λέει το ρητό; «Η δημιουργία ενός έργου τέχνης, σημαίνει η δημιουργία ενός κόσμου».
Σπούδασε στο Μόναχο και το Βερολίνο και το 1911 μαζί με άλλους ζωγράφους ίδρυσε την ομάδα «Γαλάζιος καβαλάρης». Από το τέλος της δεκαετίας 1900- 1910 στους πίνακες του Καντίνσκι το αυτόνομο παιχνίδι των χρωματικών κηλίδων και γραμμών εκτοπίζει βαθμιαία τις εικόνες της υπαρκτής πραγματικότητας.
Στην προσπάθειά του να εδραιώσει τις αρχές της «καθαρής» ζωγραφικής, χαρακτηρίζοντας τη δημιουργική πράξη του καλλιτέχνη σαν «αυτοέκφραση και αυτοανάπτυξη του πνεύματος», καθρεφτίστηκαν οι ατομικιστικές και υποκειμενιστικές τάσεις της αστικής κοινωνίας του 20ού αιώνα.
Το 1914 ο Καντίνσκι επέστρεψε στη Ρωσία και έγινε ένας από τους σημαντικούς οργανωτές του Μουσείου Ζωγραφικής Παιδείας στην Πετρούπολη και του Ινστιτούτου καλλιτεχνικής παιδείας στη Μόσχα.
Στο τέλος του 1921 έμεινε στη Γερμανία, το 1922 έγινε καθηγητής στο Μπαουχάουζ και από το 1933 έζησε στο Παρίσι.
Η αφηρημένη ζωγραφική του Καντίνσκι δεν έγινε θερμά δεκτή στη λεγόμενη Σχολή των Παρισίων και αρκέστηκε στην επανασύνδεσή του με παλιούς φίλους καλλιτέχνες, όπως ο Ντελωναί.
Ο Καντίνσκι εκτιμούσε το έργο του Χουάν Μιρό, του Ζαν Αρπ και του Αλμπέρτο Μανιέλι. Την περίοδο αυτή, έζησε και εργάστηκε απομονωμένος, προχωρώντας σε νέες διαφοροποιήσεις της εικαστικής του έκφρασης αλλά και μία σύνθεση παλαιότερων ιδεών του.
Χρησιμοποίησε πρωτότυπους συνδυασμούς χρωμάτων, σπάνια βασισμένους σε βασικά χρώματα, ενώ διαφαίνεται επίσης η αλληλεπίδρασή του με τους Μιρό και Αρπ. Στα έργα του κυριαρχούν τα λεγόμενα «βιομορφικά» σχήματα, έχοντας ως πηγή έμπνευσης εγκυκλοπαίδειες και εργασίες βιολογίας, όπως τα έργα του Ερνστ Χέκελ (Kunstformen der Natur) ή του Καρλ Μπλόσφελντ (Unformen der Natur).
Το 1939, το μουσείο Jeu De Paume, αγόρασε το έργο του Σύνθεση ΙΧ, ενώ από την άλλη μεριά των συνόρων, πολλά έργα του καταστράφηκαν από το ναζιστικό καθεστώς της Γερμανίας.
Στις 13 Δεκεμβρίου 1944, πέθανε από αρτηριοσκλήρωση σε ηλικία 78 ετών και η ταφή του τελέστηκε στο Νεϊγί συρ Σεν.