Η κυβέρνηση επιδεικνύει εθνική ευαισθησία κατεβάζοντας τον πίνακα με τη σημαία από το ελληνικό προξενείο στη Νέα Υόρκη. Την ίδια στιγμή αποκαλύπτεται ότι έχει πάρει, εν κρυπτώ, πυραύλους Stinger, πανάκριβα και απολύτως απαραίτητα όπλα, από το ανατολικό Αιγαίο και τα έχει δώσει στην Ουκρανία.

Απορώ γιατί εξακολουθεί να επιμένει η Τουρκία στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών. Τι χρειάζονται οι διαρκείς δηλώσεις της για το θέμα; Την κάνει μόνη της την αποστρατιωτικοποίηση η κυβέρνηση Μητσοτάκη, η πρώτη μετά το 1974 που αφοπλίζει πρακτικά την πρώτη γραμμή της ελληνικής άμυνας και αναδεικνύεται, με όσα πράττει σε όλους τους τομείς, στην πιο επικίνδυνη που είχε η χώρα μετά την κυβέρνηση Ανδρουτσόπουλου-Ιωαννίδη. Ούτε στον καιρό του εμφυλίου πολέμου, η Ελλάδα δεν ήταν τόσο πλήρες προτεκτοράτο των Ηνωμένων Πολιτειών και (τώρα) και του Ισραήλ.

Την ίδια στιγμή που απομακρύνει απολύτως χρήσιμα όπλα ετοιμάζεται να βυθίσει την ελληνική οικονομία αγοράζοντας F35, κατάλληλα για να πολεμήσει η Αμερική το Ιράν και τη Ρωσία, όχι όμως για να αμυνθούμε από την Τουρκία! Ασφαλώς πρόκειται για πολύ πατριωτική πολιτική, αν ως πατρίδα μας όμως θεωρηθούν οι αμερικανικές πολιτικές βιομηχανίες. (Ίσως γι’ αυτό την υποστηρίζει και ο κ. Κασσελάκης, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σήμερα, πρώην συνεργάτης του CSIS, κέντρου που χρηματοδοτούν αυτές οι βιομηχανίες και συνδέεται στενά με τη CIA και το Πεντάγωνο.

Όσο για τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για την εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από τη δημοσιονομική πειθαρχία, έχουν μάλλον να κάνουν με το ότι οι υπουργοί της ΝΔ θα γίνουν πιο ευχάριστοι στους Αμερικανούς, αγοράζοντας ενδεχομένως ακόμα και τα σαπάκια τους (ενδεικτικά εδώ).  

Περαιτέρω αμερικανικής προέλευσης εξοπλισμοί βαθαίνουν την εξάρτηση της χώρας, με όπλα που λειτουργούν μόνο αν θέλουν οι Αμερικανοί να λειτουργήσουν και ταυτοχρόνως αυξάνουν το («εξαιρετικά μη βιώσιμο») εξωτερικό χρέος της χώρας. Μας έδωσαν την άδεια να αγοράσουμε όπλα από τις ευρωπαϊκές και κυρίως αμερικανικές βιομηχανίες, δεν τα παίρνουμε όμως τζάμπα, αυξάνουν το χρέος της χώρας για το οποίο ουδείς σήμερα συζητά.

Ξοδεύουμε υποτίθεται για την άμυνά μας, ταυτόχρονα όμως η κυβέρνηση παίρνει μέτρα για να αποδιοργανώσει το σύστημα αεράμυνας της χώρας που στηρίζεται κυρίως στα ρωσικά όπλα. Το ίδιο κάνουν και οι Κύπριοι, που συναγωνίζονται με την Ελλάδα στο ποιο από τα δύο κράτη θα γίνει πλήρες προτεκτοράτο των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Πούλησαν στη Σερβία χωρίς να τα αντικαταστήσουν τα ρωσικής προέλευσης ελικόπτερα και ετοιμάζονται να ξεμπερδεύουν και με την αεράμυνά τους και με τα ρωσικά τανκς που έχουν αντικαθιστώντας τα με ισραηλινά Merkava (που σημειωτέον δεν αποδείχθηκαν και πολύ αποτελεσματικά απέναντι στους ελαφρά οπλισμένους μαχητές της Χαμάς). Η ασθένεια της ασυναρτησίας άλλωστε, που πλήττει, όπως εξηγήσαμε την ελληνική εξωτερική πολιτική, πλήττει ομοίως και την κυπριακή αμυντική πολιτική.

Μας προϊδέασε άλλωστε ο Νίκος Δένδιας λέγοντας ότι η άμυνα θα πρέπει να μην είναι μόνο επικεντρωμένη στην Τουρκία! Όπερ μεθερμηνευόμενο να γίνουν οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις μισθοφορικός στρατός της «συλλογικής Δύσης», του ΝΑΤΟ και του Ισραήλ δηλαδή. Το κάναμε και στο παρελθόν αυτό. Μέχρι την Κορέα φτάσαμε και μας αντάμειψαν οργανώνοντας τους διωγμούς των Ελλήνων από την Κωνσταντινούπολη, τη δικτατορία και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο (για να μη μιλήσουμε για τα μνημόνια). Φαίνεται ότι μας άρεσε και θέλουμε να το επαναλάβουμε.

Μέση Ανατολή: Παίζουν εν ου παικτοίς Μητσοτάκης και Δένδιας

Αμ’ έπος, αμ’ έργον. Η κυβέρνηση αποφάσισε τώρα να στείλει μια φρεγάτα στην Ερυθρά Θάλασσα, εμπλεκόμενη άμεσα στην κλιμάκωση της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή. Λένε ότι το κάνουν για να πολεμήσουν τους πειρατές Χούθι και να προστατεύσουν την ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Το να παρουσιάζουν τους Χούθι ως «πειρατές» είναι ένα μεγάλο ψέμα. Οι Χούθι ανακοίνωσαν ότι πλήττουν σκάφη ισραηλινών συμφερόντων και σκάφη που πηγαίνουν προς ή από ισραηλινά λιμάνια. Το κάνουν αντιδρώντας στη γενοκτονία των Παλαιστινίων και ζητώντας την άμεση κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Σημειωτέον ότι όσες μεγάλες τηλεοράσεις παρακολούθησα αποφεύγουν να εξηγήσουν γιατί επιτίθενται οι Χούθι και τι ζητάνε, ενώ προσπαθούν να ενσπείρουν σύγχυση, να συνδέσουν το θέμα της Υεμένης με τους Σομαλούς πειρατές και να το αποσυνδέσουν από τη συνεχιζόμενη σφαγή των Παλαιστινίων.

Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να σταματήσουν οι επιθέσεις στα καράβια. Να σταματήσει το Ισραήλ τη σφαγή, όπως ζήτησε πρόσφατα, με συντριπτική πλειοψηφία, η Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Υπό τις σημερινές συνθήκες η συμμετοχή της Ελλάδας στη διεθνή δύναμη σημαίνει έμμεση, πλην σαφή υποστήριξη στη διεξαγόμενη γενοκτονία των Παλαιστινίων, ντροπιάζει την Ελλάδα και την εκθέτει σε μεγάλους κινδύνους. Είναι εξάλλου χαρακτηριστικό ότι στη δύναμη αρνήθηκαν να συμμετάσχουν όλα τα σύμμαχα των ΗΠΑ αραβικά κράτη, όπως η Αίγυπτος, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία με μοναδική εξαίρεση το μικρό νησιωτικό Μπαχρέιν. Δηλαδή πιο έξυπνοι είναι ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Δένδιας; Ξέρουν κάτι που αγνοεί ο Σίσι (που πλήττεται κατ’ εξοχήν από τα προβλήματα της ναυσιπλοΐας) ή ο Μπιν Σαλμάν, ή οι ηγέτες του Κατάρ και των Εμιράτων;

Για να σταματήσει (αν τα καταφέρει) τις επιθέσεις των Χούθι στα πλοία, η ναυτική δύναμη θα πρέπει να βομβαρδίσει την Υεμένη. Θα βομβαρδίσουμε ένα κράτος που δεν μας έκανε ποτέ τίποτα;

Και είναι τόσο σίγουρη η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων για τις επιδόσεις της φρεγάτας και την ικανότητά της να αμυνθεί αν δεχθεί επίθεση; Γιατί εμείς άλλα ακούμε. Για ποιον ακριβώς λόγο και με ποιο ακριβώς δικαίωμα, η κυβέρνηση και η ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων θα διακινδυνεύσουν τη ζωή των Ελλήνων αξιωματικών, υπαξιωματικών και στρατευσίμων, για σκοπούς που έχουν σχέση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και του Ισραήλ και όχι της Ελλάδας και διευκολύνουν τη διάπραξη σοβαρότατων εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας από αυτές τις δύο δυνάμεις;

Μερικοί εν Ελλάδι χαρακτηρίζουν «ισλαμοφασιστικό» το τουρκικό καθεστώς. Τυχαίνει όμως αυτό το «ισλαμοφασιστικό καθεστώς», κάθε φορά που στέλνει έστω και 10 στρατιώτες στο εξωτερικό να παίρνει την άδεια της τουρκικής Εθνοσυνέλευσης και συχνά μετά από ταραχώδεις συζητήσεις. Εδώ η κυβέρνηση αποφασίζει χωρίς όχι συζήτηση στη Βουλή, ούτε καν ενημέρωση της αξιωματικής και των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευση. (Την απόφαση για αποστολή φρεγάτας επέκριναν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και η Ελληνική Λύση, αν και μάλλον υποτονικά, αν σκεφτούμε τη σοβαρότητα του θέματος και την ανευθυνότητα της κυβέρνησης. Ελπίζουμε και τα άλλα κόμματα να πάρουν θέση, ιδίως τα κόμματα και οι πολιτικοί που τονίζουν πόσο «πατριώτες» και «εθνικόφρονες» είναι).

Η αποστολή αυτής της ναυτικής δύναμης γίνεται σε μια περίοδο που ο σκληρός πυρήνας του ισραηλινού βαθέος κράτους πιέζει για γενίκευση του πολέμου σε Λίβανο και Ιράν και αυξάνονται οι προειδοποιήσεις από όλες τις πλευρές για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η παράταση της σύγκρουσης στην Παλαιστίνη αυξάνει διαρκώς την πιθανότητα και στο τέλος –προειδοποιούν Ιρανοί και Χεζμπολά– θα καταστήσει αναπόφευκτο έναν ευρύτερο περιφερειακό πόλεμο, που, όπως μας έχει προειδοποιήσει από την δεκαετία του 2010 ο Σέιμουρ Χερς, μπορεί να οδηγήσει στη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. ‘Όλα αυτά γίνονται πιθανότερα γιατί ο Νετανιάχου ξέρει ότι αν διακόψει τον πόλεμο θα χάσει πιθανώς τη θέση του, μπορεί και να διωχθεί ποινικά.

Έχουνε σκεφτεί άραγε πού μπλέκουν τη χώρα και τις δυνάμεις της ο Πρωθυπουργός, οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών και οι αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, εφαρμόζοντας χωρίς αντίρρηση κάθε επιθυμία των ΗΠΑ και του Ισραήλ;