Σε ηλικία 84 ετών πέθανε, χθες Σάββατο, ο Τζον Πίλτζερ δημοσιογράφος, ακτιβιστής, δημιουργός ντοκιμαντέρ και θρύλος για πολλούς δημοσιογράφους και αναλυτές ειδήσεων.
Την θλιβερή είδηση ανακοίνωσε η οικογένειά του: «Με μεγάλη λύπη η οικογένεια του Τζον Πίλτζερ ανακοινώνει ότι πέθανε χθες, 30 Δεκεμβρίου 2023 στο Λονδίνο σε ηλικία 84 ετών. Τα ρεπορτάζ, το έργο και τα ντοκιμαντέρ του αναγνωρίστηκαν σε όλον τον κόσμο, αλλά για την οικογένειά του ήταν απλά ο πιο εκπληκτικός και αγαπημένος μπαμπάς, παππούς και σύντροφος. Αναπαύσου εν ειρήνη».
Αφιερώματα στον εκλιπόντα, κάνουν μια σειρά διεθνή μέσα, και τα συλλυπητήρια είναι αμέτρητα με χαρακτηριστική μια ανάρτηση από τον επίσημο ιστότοπο των WikiLeaks, καθώς ο Πίλτζερ ήταν σθεναρός υποστηρικτής του ιδρυτή τους Τζούλιαν Ασάνζ και του πήρε μια εκτενή συνέντευξη για ένα ντοκιμαντέρ το 2016.
«Ο βετεράνος δημοσιογράφος, συγγραφέας και σκηνοθέτης ήταν ένας σκληρός υποστηρικτής της αλήθειας κόντρα στην εξουσία, ο οποίος υποστήριξε ακούραστα την απελευθέρωση και τη δικαίωση του Τζούλιαν Ασάνζ», αναφέρουν τα WikiLeaks σε μια ανάρτηση στο X. «Ο κόσμος μας είναι φτωχότερος μετά τον θάνατό του».
Ο γεννημένος στην Αυστραλία Τζον Πίλτζερ ήταν μαχητικός και ασυμβίβαστος, αποσπώντας επαίνους και σεβασμό από ανθρώπους κάθε χώρου, διαπερνώντας τα στεγανά πολιτικών και ιδεολογικών χώρων.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Μπόντι του Σίδνεϊ στην Αυστραλία και κυκλοφόρησε την πρώτη του εφημερίδα στο Γυμνάσιο. Ακολούθησε η τετράχρονη θητεία του στην Australian Consolidated Press.
Όπως πολλοί από την γενιά του, έφυγε για την Ευρώπη στις αρχές της δεκαετίας του 1960, αρχικά για την Ιταλία όπου προσπάθησε ανεπιτυχώς να εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας και στη συνέχει, μετά το 1962 βρέθηκε στη Βρετανία, όπου αρχικά εργάστηκε ως freelancer και στη συνέχεια εντάχθηκε στο Reuters, και στην London Daily Mirror, την εφημερίδα με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στη Βρετανία.
Ως επικεφαλής του τμήματος ανταποκριτών της Daily Mirror, από το 1962 ως το 1986, έκανε ρεπορτάζ από όλο τον κόσμο, καλύπτοντας πολλούς πολέμους, κυρίως εκείνους του Βιετνάμ και της Καμπότζης.
Συνεργάστηκε επίσης με πολλές άλλες διεθνείς εφημερίδες, συμπεριλαμβανομένων των New York Times , The Guardian, The Sydney Morning Herald και The Age.
Σε ηλικία μόλις 20 ετών, έγινε ο νεότερος δημοσιογράφος που έλαβε το υψηλότερο βραβείο δημοσιογραφίας της Βρετανίας, τον τίτλο «Δημοσιογράφος της Χρονιάς» και ήταν ο πρώτος που το κέρδισε δύο φορές.
Μετακομίζοντας στις Ηνωμένες Πολιτείες, έζησε και περιέγραψε τις ανατροπές στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1970. Παρέλασε με τους φτωχούς της Αμερικής από την Αλαμπάμα στην Ουάσιγκτον, μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Ήταν στο ίδιο δωμάτιο όταν ο Ρόμπερτ Κένεντι, ο υποψήφιος για την προεδρία, δολοφονήθηκε τον Ιούνιο του 1968.
Το έργο του στη Νοτιοανατολική Ασία παρήγαγε ένα εμβληματικό φύλλο της London Mirror, αφιερωμένο σχεδόν εξ ολοκλήρου στις αποκλειστικές αποστολές του στην Καμπότζη στον απόηχο της βασιλείας του Πολ Ποτ. Ο συνδυασμένος αντίκτυπος των ρεπορτάζ του και του ντοκιμαντέρ του, Year Zero: the Silent Death of Cambodia , συγκέντρωσε σχεδόν 50 εκατομμύρια δολάρια για τους ανθρώπους αυτής της πληγείσας χώρας.
Ομοίως, το ντοκιμαντέρ του 1994 και οι αποστολές του στο Ανατολικό Τιμόρ , όπου ταξίδεψε κρυφά, βοήθησε να ενισχυθεί η υποστήριξη για τη χώρα που τότε ήταν υπό την κατοχή της Ινδονησίας.
Στη Βρετανία, η τετραετής έρευνά του για λογαριασμό μιας ομάδας παιδιών που υπέστησαν βλάβες κατά τη γέννησή τους από το φάρμακο Θαλιδομίδη, κατέληξε σε ειδική διευθέτηση με την υπεύθυνη φαρμακευτική εταιρεία.
Τα πολυάριθμα ντοκιμαντέρ του για την Αυστραλία, όπως το The Secret Country (1983) η τριλογία The Last Dream (1988), Welcome to Australia (1999) και Utopia (2013) αποκάλυψαν ένα μεγάλο μέρος από το «ξεχασμένο παρελθόν» της χώρας του, ιδιαίτερα το γηγενές παρελθόν και παρόν της.
Είχε τιμηθεί με το βραβείο American TV Academy Award, ένα Emmy και ένα British Academy Award, ένα BAFTA για τα ντοκιμαντέρ του, τα οποία έχουν επίσης κερδίσει πολλά βραβεία στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.
Το Βρετανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου συμπεριέλαβε την ταινία του 1979, Year Zero:The Silent Death of Cambodia μεταξύ των δέκα πιο σημαντικών ντοκιμαντέρ του εικοστού αιώνα.
Το βιβλίο του, Hidden Agendas, για τη δημοσιογραφία, λέγεται από ορισμένους ότι συμπυκνώνει με τον καλύτερο τρόπο τη δημοσιογραφική του φιλοσοφία, την στοχοπροσήλωσή του να μην διστάζει ποτέ να πάρει θέση, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν συνεχώς ενάντια στις πιο ισχυρές δυνάμεις της εποχής του.
Το πιο πρόσφατο έργο του είναι ένα δοκίμιο με τίτλο «We Are Spartacus»: Αντίσταση και η αεικίνητη σκιά του πολέμου. Μπορείτε να το δείτε εδώ.
