Απόλυτα παραδομένο στη φθορά του χρόνου, της θάλασσας και της άμμου είναι ένα από τα διάσημα στην Ελλάδα και τον κόσμο. Το πλοίο «Παναγιώτης» στη Ζάκυνθο που αποτελεί πόλο έλξης για ντόπιους και ξένους επισκέπτες του νησιού μένοντας «εγκλωβισμένο» για δεκαετίες στον όρμο Σπιριλί, απειλείται με πλήρη διάλυση μετά την τελευταία θύελλα που κόπηκε στη μέση και σκεπάστηκε με άμμο το μεγαλύτερο μέρος τού.
Ο δήμαρχος Ζακύνθου, Γιώργος Στασινόπουλος, δήλωσε πως το πλοίο έχει αφεθεί έρμαιο κακών καιρικών συνθηκών κάθε χειμώνα και ότι οι προσπάθειες διάσωσης και συντήρησης του πλοίου παραμένουν «στάσιμες» μεταξύ άλλων και λόγω γραφειοκρατίας.
Κατά τον Στασινόπουλο, το πλοίο «Παναγιώτης» πρέπει να σωθεί και να λειτουργεί η παραλία και το πλάτωμα θέασης με ασφάλεια. Έχει εντείνει το τελευταίο διάστημα σειρά επαφών με κυβερνητικούς φορείς προκειμένου ο δήμος να αναλάβει την αποκλειστική διαχείριση του «Ναυαγίου».
«Από το 1980 που έγινε το ατύχημα με το καράβι και βρίσκεται εκεί… δεν έχει σκύψει κανένας επάνω σε αυτό το πρόβλημα για τη συντήρηση… Τώρα όμως ήρθε η ώρα εμείς εδώ στη Ζάκυνθο να διαχειριστούμε το συγκεκριμένο σημείο. Βλέπουμε όλοι πως το καράβι εξαφανίζεται… Είναι κρίμα ένα τόσο πολυφωτογραφημένο σημείο που έρχονται από όλο τον κόσμο, το δεύτερο σε επισκεψιμότητα σημείο στην Ελλάδα, να είναι στο έλεος του Θεού» είπε πρόσφατα σε δημοσιογράφους μεταξύ άλλων ο δήμαρχος του νησιού.
Το περιπετειώδες ναυάγιο του 1980
Η αρχή του τέλους για το πλοίο «Παναγιώτης» ήρθε το βράδυ της 12ης Σεπτέμβρη 1980 όταν αναχώρησε από το λιμάνι του Αργοστολίου στην Κεφαλλονιά με προορισμό τον Πειραιά. Όμως λίγο μετά τον απόπλου, ο πλοίαρχος ανακοίνωσε πως το καράβι θα πήγαινε στην Τυνησία καθώς ο Κεφαλλονίτης πλοιοκτήτης Χαράλαμπος Κομποθέκρα- Κοτσωρός είχε έρθει σε επαφή με άτομα της ιταλικής μαφίας για να παραλάβει μια μεγάλη ποσότητα λαθραίων τσιγάρων αξίας 200.000 δολαρίων (ποσό ιδιαίτερα μεγάλο για την εποχή) και μετά θα τα ξεφόρτωναν σε μαφιόζικα σκάφη ανοιχτά της Νάπολης.
Την 1η Οκτώβρη μετά από μία περιπετειώδη πορεία και αντιπαραθέσεις μεταξύ πλοιοκτήτη, ιταλικής μαφίας και πλοιάρχου αλλά και σοβαρά μηχανικά προβλήματα, το σκάφος έπλεε μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ζακύνθου με τους βορειοδυτικούς ανέμους να το χτυπούν ανελέητα ώσπου έμεινε ακυβέρνητο. Ο καιρός σιγά-σιγά έφερε το σκάφος στα βράχια του όρμου. Τελικά τα ξημερώματα της 2ας Οκτώβρη 1980 το σκάφος προσάραξε και οι επιβαίνοντες σε αυτό βρήκαν στην ακτή.
Το ναυάγιο της Ζακύνθου παραμένει ως σήμερα αφορμή κόντρας ανάμεσα σε τουριστικής φορείς του νησιού, της Μητρόπολης Ζακύνθου και του υπουργείου Τουρισμού ου το θεωρεί «τουριστικό πόρο εθνικής σημασίας» γιατί είναι ο δεύτερος σε επισκεψιμότητα και αναγνωρισιμότητα τουριστικός προορισμός στην Ελλάδα με 4.000 επισκέπτες καθημερινά.
Ως το 2019 και σήμερα…
Από το 2019, το Ναυάγιο παραμένει ουσιαστικά κλειστό γιατί δεν υπάρχει οδός διαφυγής για τους επισκέπτες.
Στις 11 Ιουνίου του 2020 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών έδωσε νέα τροπή στο πολυετές δικαστικό και πολιτικό θρίλερ με την αμφισβητούμενη μεταβίβαση περίπου 14.500 στρεμμάτων στη Ζάκυνθο, σε περιοχή πάνω από τη γνωστή παραλία Ναυάγιο, σε εταιρεία συμφερόντων του πρώην εμίρη του Κατάρ, Χαμάντ μπιν Χαλίφα αλ Θάνι.
Σύμφωνα με το βούλευμα, η τεράστια έκταση που πωλήθηκε τη Μεγάλη Πέμπτη του 2014 δεν ανήκε στον πωλητή όπως εμφανίζεται στο επίμαχο συμβόλαιο, αναγνωρίζοντας πως σημαντικό τμήμα της έκτασης, περίπου 3.000 στρεμμάτων, ανήκει στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου των Κρημνών και έκταση 6.000 στρεμμάτων ανήκει στην Ιερά Μονή Αναφωνήτριας, καθώς δεν διαλύθηκε αλλά ερημώθηκε.
Από τον Ιούνιο του 2023, με ΦΕΚ που προβλέπει την παραμονή των πλοίων εντός του όρμου για 20 λεπτά το πολύ, απαγορεύεται το κολύμπι, καθώς δεν υπάρχει δυνατότητα για αγκυροβόληση ή προσέγγιση της παραλίας.
