Διαβάσαμε μια δήλωση-μήνυμα την 19η Ιανουαρίου (την παραθέτουμε στη συνέχεια στο σύνολό της) του Μοχάμεντ αλ-Μπουχάιτι, μέλους του Πολιτικού Γραφείου της οργάνωσης Ανσαρουλλάχ, αυτής δηλαδή που αποκαλούμε Χούθι, προς τις χώρες της Ε.Ε. που ετοιμάζονται να στείλουν πλοία στην Ερυθρά Θάλασσα.
Η δήλωση αυτή αφορά κατεξοχήν και τη χώρα μας με δεδομένη την απόφαση Μητσοτάκη και Δένδια να στείλουν ελληνικό πολεμικό πλοίο στην Ερυθρά Θάλασσα, προφανώς υπό αμερικανική διοίκηση παρά τα περί του αντιθέτου συνήθη ψεύδη (δεν θα είχε και νόημα να πάει διαφορετικά). Η αποστολή της φρεγάτας κινδυνεύει, εκτός του να ανατινάξει ό,τι έχει απομείνει από κάποια συμπάθεια προς την Αθήνα στον ευρύτερο μεσανατολικό χώρο, να εμπλέξει την Ελλάδα ακόμα και σε μείζονα περιφερειακό πόλεμο, ενδεχομένως και με χρήση όπλων μαζικής καταστροφής ή προσφυγή σε τρομοκρατικές επιθέσεις. Πληθώρα παρατηρητών επισημαίνουν πια τον κίνδυνο οι δέκα συνεχιζόμενες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή να συγκλίνουν σε μια πολύ μεγάλη σύγκρουση, ενώ ακόμα και ο ίδιος ο Μπάιντεν αναγνώρισε ότι οι βομβαρδισμοί εναντίον των Χούθι δεν μπορούν να σταματήσουν τις επιθέσεις τους.
Ανήκουμε στους ελάχιστους που προειδοποιούμε από πάρα πολύ καιρό και εις ώτα μη ακουόντων ότι η πρεμούρα του Μητσοτάκη (βοηθούντος και όλου σχεδόν του ελεγχόμενου από Λόμπι και Αμερικανούς πολιτικού και «επικοινωνιακού» συστήματος Ελλάδας και Κύπρου) να εξυπηρετήσει το Ισραήλ κινδυνεύει να τινάξει στον αέρα τις δύο χώρες. Το περιστατικό της φρεγάτας Ύδρα, δεν είναι παρά η πρώτη εκδήλωση της όλο και πιο κραυγαλέας αντίφασης ανάμεσα στο ελληνικό εθνικό συμφέρον και την εξωτερική και αμυντική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση.
Η μετατροπή άλλωστε των ενόπλων δυνάμεων σε είδος κατ’ ουσίαν μισθοφορικής δύναμης της συλλογικής Δύσης, του Ισραήλ περιλαμβανομένου, μακροχρόνια υπονομεύει τη βαθύτερη ηθική και ιδεολογική βάση του στρατού μας και έρχεται σε ρήξη με τον θεμελιώδη χαρακτήρα, εδώ και μία χιλιετία, του νεότερου ελληνικού εθνικού σχεδίου, που είναι «σχέδιο του Όχι», δημοκρατικό και αντιαποικιακό, όπως και το Κυπριακό. Με την έννοια αυτή, υπονομεύει και τη δυνατότητα του ελληνικού στρατού να αμυνθεί αποτελεσματικά απέναντι στην Τουρκία. Αυτή η δυνατότητα είναι συνάρτηση των όπλων που διαθέτει, ακόμα περισσότερο όμως είναι συνάρτηση της ψυχής του.
Λόγω της αυτονόητης σημασίας όλων αυτών, αλλά και της «σιγής ασυρμάτου» της συντριπτικής πλειοψηφίας των μέσων ενημέρωσης και των social media για ό,τι συμβαίνει στη Μέση Ανατολή, θεωρήσαμε σκόπιμο να μεταφέρουμε ,παρακάτω για λόγους ενημέρωσης του ελληνικού λαού, τη δήλωση του αλ-Μπουχάιτι:
«Το μήνυμά μου προς τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την πιθανή συμμετοχή τους σε στρατιωτική αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα έχει ως εξής:
Η εξαιρετική κατάσταση σταθερότητας και ασφάλειας που απολάμβανε η Ευρώπη μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν το αποτέλεσμα των ηθικών αξιών που επικρατούσαν εσωτερικά στις κοινωνίες της. Ωστόσο, αυτό το ηθικό σύστημα άρχισε να αποδυναμώνεται, ως αποτέλεσμα της συμμετοχής ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών στους ανήθικους πολέμους που διεξήγαγαν οι Ηνωμένες Πολιτείες εκτός των συνόρων τους. Βλέπουμε τώρα τις συνέπειες αυτού του γεγονότος στην άνοδο της ακροδεξιάς και στον πόλεμο στην Ουκρανία.
Οι ευρωπαϊκές κοινωνίες πρέπει να κατανοήσουν ότι οι ηθικές και ανθρώπινες αξίες είναι σταθερές και δεν αλλάζουν ανάλογα με την εθνικότητα και τη θρησκεία ενός ατόμου και ότι η αντιμετώπισή τους με ακραία επιλεκτικότητα που μοιάζει με σχιζοφρένεια θα διευρύνει το πεδίο των πολέμων στον κόσμο, επεκτεινόμενο και στην ίδια την Ευρώπη.
Στη Γάζα διαπράττονται καθημερινά εγκλήματα γενοκτονίας, με την πλειονότητα των θυμάτων να είναι γυναίκες και παιδιά, μπροστά στα μάτια και με γνώση όλου του κόσμου, και όλες οι χώρες πρέπει να λάβουν σοβαρά μέτρα για τον τερματισμό τους.
Δυστυχώς, η κίνηση ορισμένων χωρών με τους πολεμικούς στόλους τους προς υποστήριξη των δραστών της γενοκτονίας και η σιωπή άλλων χωρών μας ανάγκασαν να αναλάβουμε μονομερή στρατιωτική δράση για να τη σταματήσουμε, γιατί δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να το κάνουμε.
Στοχεύουμε μόνο πλοία που συνδέονται με το Ισραήλ, όχι με στόχο την κατάσχεση ή τη βύθισή τους, αλλά με στόχο την αλλαγή της πορείας τους, προκειμένου να αυξήσουμε το οικονομικό κόστος για το Ισραήλ και να ασκήσουμε πίεση στην εν λόγω οντότητα να σταματήσει τα εγκλήματά της στη Γάζα και να επιτρέψει την είσοδο τροφίμων, φαρμάκων και καυσίμων για τους πολιορκημένους κατοίκους της. Αυτή είναι μια νόμιμη πράξη, ειδικά καθώς βρισκόμαστε σε εμπόλεμη κατάσταση με τη χώρα αυτή. Εάν τα πληρώματα των πλοίων αυτών είχαν ανταποκριθεί στις οδηγίες των ναυτικών μας δυνάμεων, δεν θα είχαν συλληφθεί ή χτυπηθεί.
Η σταθερότητα του παλαιστινιακού λαού και οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Υεμένης και της Χεζμπολάχ εναντίον του Ισραήλ θα ήταν αρκετές για να ασκήσουν πίεση στο τελευταίο να σταματήσει τα εγκλήματά του, αλλά η αμερικανική και βρετανική υποστήριξη, η οποία έφτασε στο σημείο να εξαπολύσει επίθεση εναντίον της Υεμένης, δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να συνεχίσει αυτό να διαπράττει περισσότερα εγκλήματα και διεύρυνε το πεδίο της σύγκρουσης.
Σήμερα, υπάρχει ένας πόλεμος μεταξύ της Υεμένης, η οποία αγωνίζεται για να σταματήσει τα εγκλήματα γενοκτονίας, και των Ηνωμένων Πολιτειών και της Μεγάλης Βρετανίας, οι οποίες αγωνίζονται για να υποστηρίξουν και να προστατεύσουν τους δράστες αυτών των εγκλημάτων. Είναι επίσης σαφές ότι ο παλαιστινιακός λαός δεν είναι έτοιμος να παραδοθεί, πράγμα που σημαίνει ότι η κατάσταση οδεύει προς κλιμάκωση.
Αντί να ρίχνουν λάδι στη φωτιά, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να δράσουν σοβαρά για να βάλουν τέλος στα εγκλήματα γενοκτονίας στη Γάζα, και τότε θα σταματήσουμε αμέσως και αυτόματα όλες τις στρατιωτικές μας επιχειρήσεις.
Ο παλαιστινιακός λαός είναι θύμα μιας μεγάλης αδικίας, σε σημείο που του στερούν το δικαίωμα να ζει στη γη του με τη βία των όπλων. Αν οποιαδήποτε άλλη ανθρώπινη ομάδα είχε υποστεί την αδικία που υπέστησαν οι Παλαιστίνιοι, θα είχαμε κινητοποιηθεί για να τους βοηθήσουμε, ανεξάρτητα από τη θρησκεία ή το χρώμα τους.
Δεν είμαστε υποστηρικτές του πολέμου, αλλά υποστηρικτές της ειρήνης, και ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Μεγάλη Βρετανία που μας επιτέθηκαν, είτε έμμεσα το 2015 είτε άμεσα σήμερα. Συμβουλεύουμε τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μην συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε επίθεση κατά της Υεμένης.
Η επιθυμία μας να επιτύχουμε μια δίκαιη και συνολική ειρήνη που θα εγγυάται την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια όλων των χωρών και των λαών δεν σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε το καθήκον μας να υπερασπιστούμε τους καταπιεσμένους, ούτε σημαίνει ότι εγκαταλείπουμε το δικαίωμά μας στην αυτοάμυνα, όποιες θυσίες κι αν μας κοστίσει αυτό. Είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε μέχρι την Ημέρα της Ανάστασης, ακόμη και αν όλος ο κόσμος συγκεντρωθεί εναντίον μας».
