Η Daphne Barak-Erez, μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου του Ισραήλ, στον εξαιρετικό συλλογικό τόμο “The Cambridge Companion to Judaism and Law” (Σελ. 384), γράφει: «Ο ορισμός του Ισραήλ ως ‘ιουδαϊκού’ κράτους αποτελεί πρόκληση για όσους αντιλαμβάνονται την ιουδαϊκότητα με πολιτιστικούς και όχι με θρησκευτικούς όρους, δεδομένου ότι η ιουδαϊκή θρησκεία αποτελεί το κύριο επίκεντρο του ιουδαϊκού πολιτισμού εδώ και πολλές γενιές. Ο ορισμός της ιουδαϊκής φύσης του κράτους περιπλέκεται περαιτέρω από το γεγονός ότι η ιουδαϊκότητα αποτελεί μόνο ένα στοιχείο της φόρμουλας ‘ιουδαϊκό και δημοκρατικό’».
Ο Σιωνισμός, ανεξάρτητα από το είδος, τα χαρακτηριστικά και τον προσδιορισμό του (εργατικός, θεολογικός, κοσμικός, χριστιανικός), προϋποθέτει δύο ελάχιστες προκείμενες: πρώτον, ότι ο ιουδαϊκός λαός αποτελεί εθνότητα και, δεύτερον, ότι το Ισραήλ είναι το κράτος αυτής της εθνότητας.
Αν το Ισραήλ οριστεί ως ιουδαϊκό κράτος και ο ιουδαϊκός λαός οριστεί με θρησκευτικούς όρους, τότε το Ισραήλ κινείται προς καθεστώς θεοκρατίας. Αν, από την άλλη, ο ιουδαϊκός λαός οριστεί με εθνοτικούς όρους, τότε το Ισραήλ κινείται προς καθεστώς απαρτχάιντ/διαχωρισμού. Μια τρίτη περίπτωση είναι ο συνδυασμός τους. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το Ισραήλ ως ιουδαϊκό κράτος δεν μπορεί πλέον να είναι δημοκρατία.
Υπάρχουν 15 με 20 εκατομμύρια Ιουδαίοι στον πλανήτη, από τους οποίους πάνω από 7 εκατομμύρια ζουν στο κράτος του Ισραήλ, ο συνολικός πληθυσμός του οποίου είναι 9.8 εκατομμύρια.
Όπως φαίνεται από τους αριθμούς, οι περισσότεροι Ιουδαίοι ζουν εκτός Ισραήλ. Ούτε όλοι οι κάτοικοι του Ισραήλ είναι Ιουδαίοι, καθώς ζουν και μη Ιουδαίοι στο ισραηλινό κράτος, ούτε όλοι οι Ιουδαίοι Ισραηλινοί είναι έποικοι, ή επιθυμούν την προσάρτηση ολοένα και περισσότερων παλαιστινιακών εδαφών και τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων από τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, της Ανατολικής Ιερουσαλήμ και της Λωρίδας της Γάζας.
Πολλοί δεν κάνουν σαφή διάκριση μεταξύ των όρων «Ιουδαίος», «Ισραηλινός» και «Σιωνιστής». Ωστόσο, αυτή η παραδοσιακή τριχοτόμηση ερμηνεύει πως είναι δυνατόν να υπάρχουν Ιουδαίοι που δεν είναι Σιωνιστές (κυρίως εκτός του Ισραήλ) και Σιωνιστές που δεν είναι Ιουδαίοι (αποκλειστικά εκτός του Ισραήλ), Ισραηλινοί που δεν είναι Ιουδαίοι (μειονότητες εντός του Ισραήλ) και Ιουδαίοι που δεν είναι Ισραηλινοί (αποκλειστικά εκτός του Ισραήλ). Επιπλέον, η διάκριση μπορεί να ερμηνεύσει πώς είναι δυνατόν το Ιράν να είναι τόσο φανατικά εναντίον του Σιωνισμού, δίχως να κινδυνεύει η ιουδαϊκή μειονότητα της χώρας (η οποία έχει προϊστορία χιλιετιών στα περσικά εδάφη, από την εποχή της Ασσυριακής και της Βαβυλώνιας αιχμαλωσίας και τον τερματισμό της τελευταίας με διάταγμα του βασιλιά Κύρου του Μέγα της Περσίας, του πρώτου κοσμικού κράτους της ανθρώπινης ιστορίας, υπό την αυθεντική έννοια του όρου: της ανεξιθρησκίας των υπηκόων).
Σε αντίθεση με Ιουδαίους που έχουν κριτική ή αρνητική τοποθέτηση απέναντι στο κράτος του Ισραήλ (anti-Zionists), υπάρχουν Ιουδαίοι, κυρίως στη Βόρεια Αμερική, που έχουν απλά χαλαρή ή και αδιάφορη σχέση με τον Σιωνισμό (non-Zionists), και θεωρούν εξωφρενικό απλώς και μόνο επειδή π.χ. ένας Αμερικανός ή Καναδός πολίτης είναι ιουδαϊκού θρησκεύματος να θεωρείται ότι σχετίζεται με οποιοδήποτε τρόπο με το κράτος του Ισραήλ, ή ο αρχηγός του ισραηλινού κράτους να μιλάει στο όνομα των Ιουδαίων όπου γης και να συμπεριφέρεται σαν κοσμικός Πάπας του Ιουδαϊσμού.
Κανένα άλλο κράτος δεν λειτουργεί όπως το Ισραήλ, ή με παρεμφερή τρόπο, θα μπορούσαν να ισχυριστούν. Δεν υπάρχει αραβικό κράτος που να ισχυρίζεται ότι εκπροσωπεί όλους τους Άραβες, ή κράτος που να εκπροσωπεί κάθε Μουσουλμάνο, κάθε Βουδιστή ή κάθε Μπαχαϊστή, Τζαϊνιστή, Σιντοϊστή ή Ζωροάστρη όπου γης.
Σκεφτείτε την περίπτωση ενός Αμερικανού πολίτη που είναι σήμερα 71 ετών, ο παππούς του γεννήθηκε το 1891 στο Μπόρισλαβ της πρώην Αυστρο-Ουγγαρίας (σημερινή δυτική Ουκρανία), και μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Πολωνία, φτάνοντας στο Ellis Island το 1921.
Το Ισραήλ μπορεί να αποτελεί κράτος του συγκεκριμένου Αμερικανού πολίτη, ο οποίος έχει καταγωγή από την Ανατολική Ευρώπη και οι προγονοί του ζούσαν κοντά στον ποταμό Δνείστερο, αλλά όχι ενός ανθρώπου που κατοικεί στην Κοιλάδα του Ιορδάνη και οι προγονοί του ζούσαν στις όχθες του ποταμού επί σειρά γενεών για αιώνες.
Με διαφορετικά λόγια, αφού το παράδειγμα είναι πραγματικό, το Ισραήλ μπορεί να αποτελεί κράτος του βραβευμένου με Νόμπελ Οικονομίας πρώην προέδρου της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας, Μπεν Μπερνάνκι (το πλήρες όνομά του είναι Ben Shalom Bernanke), εφόσον με βάση τον Νόμο της Επιστροφής κάθε Ιουδαίος έχει το δικαίωμα να μεταναστεύσει προς της γη του Ισραήλ (Aliyah | עליה) και να είναι αυτόματα πολίτης του ισραηλινού κράτους.
Αφού τονίσουμε ότι η halakhah αποτελεί συλλογικό σώμα ιουδαϊκών θρησκευτικών νόμων που προέρχονται από τη γραπτή και την προφορική Τορά, θα ολοκληρώσουμε με ένα ακόμα απόσπασμα από τον προαναφερθέντα συλλογικό τόμο, αυτή τη φορά από μελέτη του Yonatan Y. Brafman, οποίος αναφερόμενος σε μια σπουδαία ισραηλινή προσωπικότητα του 20ου αιώνα, τον Yeshayahu Leibowitz, επισημαίνει (σελ. 305):
«Aν και ο Leibowitz παρέμεινε Σιωνιστής σε όλη του τη ζωή, η σημασία που απέδιδε στο κράτος της Ισραήλ μεταβλήθηκε με την πάροδο του χρόνου…. Τελικά κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το κράτος αποτελούσε απειλή για την υπηρεσία προς τον Θεό, επειδή εργαλειοποιούσε τον Ιουδαϊσμό, ενώ παράλληλα επιδίωκε τα δικά του πολιτικά συμφέροντα. Γνωρίζοντας το κακό που μπορεί να γίνει όταν το κράτος καθαγιάζεται με αυτόν τον τρόπο, υποστήριξε ότι οι χαλαχικές (halakhic) πρακτικές “οριοθετούν μια σφαίρα του ιερού στην ανθρώπινη ζωή και αποτελούν μια συνεχή υπενθύμιση ότι οτιδήποτε εκτός αυτής της σφαίρας στερείται ιερότητας και είναι ανάξιο θρησκευτικής λατρείας”. Τάχθηκε έτσι υπέρ του διαχωρισμού θρησκείας και κράτους στο Ισραήλ, διότι μόνο αν διαφοροποιηθεί η halakhah θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια εναλλακτική τάξη πραγμάτων».
