Οι Ιρλανδοί πολίτες καλούνται να ψηφίσουν την ερχόμενη Παρασκευή, στην Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, για την αντικατάσταση συνταγματικών αναφορών, οι οποίες αφορούν την σημασία της «ζωής μέσα στο σπίτι» μιας γυναίκας, σε μια προσπάθεια εκσυγχρονισμού του κοινωνικά συντηρητικού συντάγματος του 1937.
Ενώ οι κοινωνικές αλλαγές στο άλλοτε βαθιά καθολικό έθνος έχουν ωθήσει την άρση των απαγορεύσεων στις αμβλώσεις και στους γάμους ομοφυλόφιλων, το σύνταγμα περιέχει στο άρθρο 41 μια ρήτρα που αναγνωρίζει ότι «με τη ζωή της μέσα στο σπίτι, η γυναίκα παρέχει στο κράτος μια υποστήριξη χωρίς την οποία το κοινό καλό δεν μπορεί να επιτευχθεί».
Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός, Λίο Βαράντκαρ, όρισε σκοπίμως την ημέρα της ψηφοφορίας στις 8 Μαρτίου, ως μια ευκαιρία να διαγραφεί αυτή η «πολύ παλιομοδίτικη, πολύ σεξιστική γλώσσα για τις γυναίκες».
Μια δεύτερη ρήτρα που πρόκειται να αντικατασταθεί αναφέρει ότι το κράτος «θα στοχεύει να διασφαλίσει ότι οι μητέρες δεν θα υποχρεωθούν λόγω οικονομικής ανάγκης να εργαστούν, παραμελώντας τα καθήκοντά τους στο σπίτι».
Η ρήτρα αυτή ερμηνευόταν με έναν ιδιαίτερο τρόπο έως το 1973, όπου οι ανύπαντρες γυναίκες υποχρεούνταν να παραιτηθούν από τη δουλειά τους μόλις παντρεύονταν, και οι παντρεμένες γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για κάποια θέση εργασίας.
Η προτεινόμενη από την κυβέρνηση διόρθωση σκοπεύει να αντικαταστήσει, τόσο τον όρο «γυναίκα» με τον όρο «μέλος μιας οικογένειας», όσο και την στάση του κράτους απέναντι στους φροντιστές.
Στη νέα πρόταση, το κράτος «θα προσπαθήσει να στηρίξει την παροχή φροντίδας», σε αντίθεση με την προηγούμενη διατύπωση, όπου το κράτος «στοχεύει να διασφαλίσει» ότι τα μέλη που έχουν αναλάβει την φροντίδα των οικείων τους δεν θα χρειαστεί να εργαστούν.
Οι δημοσκοπήσεις μια εβδομάδα πριν από την ψηφοφορία έδειξαν ότι η πλειοψηφία σκοπεύει να υποστηρίξει την πρόταση, αλλά και μια δεύτερη πρόταση, βάσει της οποίας θα μπορούσε να επεκταθεί ο ορισμός της οικογένειας στο σύνταγμα, ώστε να αναγνωρίσει τις «μακροχρόνιες σχέσεις» όπου ζευγάρια που συμβιώνουν έχουν αποκτήσει παιδιά.
Αντιδράσεις ακτιβιστών και ΑμεΑ
Ορισμένοι ακτιβιστές για τα άτομα με αναπηρίες αντιτάχθηκαν στην πρόταση της κυβέρνησης να αντικαταστήσει την διατύπωση, φοβούμενοι ότι η αλλαγή δεν θα προσδώσει μεγαλύτερο νομικό βάρος για την υποστήριξη αυτών που παρέχουν ή λαμβάνουν φροντίδα.
Πολλοί ακτιβιστές που αντιτίθενται στην τροπολογία, αναφορικά με τον ρόλο των γυναικών στην κοινωνία, υποστηρίζουν ότι η προτεινόμενη προς αντικατάσταση διατύπωση – λέγοντας ότι το κράτος θα «παλέψει» να υποστηρίξει την παροχή φροντίδας- θα κατοχυρώσει τη φροντίδα ως ιδιωτική ευθύνη και όχι ως κρατική.
«Είμαι βέβαιη ότι η σεξιστική, επιβλαβής γλώσσα του άρθρου 41.2 θα διορθωθεί στο μέλλον», δήλωσε η καθηγήτρια Σιβόν Μαλλάλι, διευθύντρια του Ιρλανδικού Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του Γκάλγουεϊ.
«Δεν είμαι τόσο βέβαιη, ωστόσο, ότι οι μελλοντικές κυβερνήσεις θα διορθώσουν τη συνεχιζόμενη αποτυχία μας να δεσμευτούμε να στηρίξουμε το δημόσιο αγαθό της “φροντιστικής εργασίας” εντός των οικογενειών και των κοινοτήτων».
Διαβάστε επίσης:
