Τρεις βασικοί ηγέτες της Λιβύης δήλωσαν την Κυριακή ότι συμφώνησαν στην «αναγκαιότητα» του σχηματισμού μιας νέας ενοποιημένης κυβέρνησης που θα εποπτεύει τις εκλογές που καθυστερούν πολύ, αναφέρει το Reuters.
Μια πολιτική διαδικασία για την επίλυση της σύγκρουσης που διαρκεί πάνω από μια δεκαετία στη Λιβύη έχει σταματήσει από τότε που οι εκλογές που είχαν προγραμματιστεί για τον Δεκέμβριο του 2021 κατέρρευσαν εν μέσω διαφωνιών σχετικά με την επιλεξιμότητα των κύριων υποψηφίων.
Οι ηγέτες είναι ο πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου (PC) Μοχάμεντ Μενφί, ο επικεφαλής του High State Council (HSC) Μοχάμεντ Τακάλα, που και οι δύο εδρεύουν στην Τρίπολη, και ο Αγκίλα Σαλέχ, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων (HoR) στη Βεγγάζη.
Σε κοινή δήλωση, οι τρεις ηγέτες κάλεσαν επίσης την αποστολή του ΟΗΕ στη Λιβύη και τη διεθνή κοινότητα να υποστηρίξουν τις προτάσεις τους.
Είπαν ότι συμφώνησαν να σχηματίσουν μια τεχνική επιτροπή που θα «εξετάσει
επίμαχα σημεία».
Συναντήθηκαν στο Κάιρο μετά από πρόσκληση του Γενικού Γραμματέα του Αραβικού Συνδέσμου Αχμέντ Αμπούλ Γκέιτ.
«Τα μέτρα που συμφωνήθηκαν σήμερα, πιστεύουμε, είναι μια πολύ σημαντική αρχή. Είναι αποτελέσματα που ανταποκρίνονται στη φιλοδοξία των Λίβυων να διεξαγάγουν εκλογές», δήλωσε ο Μενφί στα ΜΜΕ μετά τη συνάντηση.
Ο Μενφί ανέβηκε στην εξουσία όταν η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNU) υπό τον πρωθυπουργό Αμπντουλχαμίντ αλ-Ντμπεϊμπάχ εγκαταστάθηκε μέσω μιας διαδικασίας που υποστηρίχθηκε από τον ΟΗΕ το 2021, αλλά το κοινοβούλιο δεν αναγνωρίζει πλέον τη νομιμότητά της.
Ο Ντμπεϊμπάχ έχει δεσμευτεί να μην παραχωρήσει την εξουσία σε μια νέα κυβέρνηση χωρίς εθνικές εκλογές.
Η Βουλή των Αντιπροσώπων εξελέγη το 2014, ενώ το Ανώτατο Συμβούλιο της Πολιτείας σχηματίστηκε ως μέρος μιας πολιτικής συμφωνίας του 2015 και προήλθε από ένα κοινοβούλιο που εκλέχθηκε το 2012.
Την περασμένη εβδομάδα, ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Σαντίκ Καμπίρ έγραψε στο κοινοβούλιο ζητώντας του να εγκρίνει μια νέα ενοποιημένη κυβέρνηση και έναν εθνικό προϋπολογισμό για την έκταση των δαπανών GNU.
Η διεθνής διπλωματία για την επίλυση της σύγκρουσης στη Λιβύη έχει επικεντρωθεί στην πίεση για κοινοβουλευτικές και προεδρικές εκλογές για την αντικατάσταση των προσωρινών πολιτικών θεσμών, συμπεριλαμβανομένων των HoR, HSC και GNU.
Ενώ όλοι οι σημαντικοί πολιτικοί παράγοντες στη χώρα έχουν ζητήσει εκλογές, πολλοί Λίβυοι αμφιβάλλουν ότι επιδιώκουν πραγματικά μια ψήφο που θα μπορούσε να απομακρύνει τους περισσότερους από την εξουσία.
Η Λιβύη είχε ελάχιστη ειρήνη από την εξέγερση του 2011 που υποστηρίχθηκε από το ΝΑΤΟ και χωρίστηκε το 2014 μεταξύ ανατολικών και δυτικών φατριών, με αντίπαλες διοικήσεις να κυβερνούν σε κάθε περιοχή.