Σε ηλικία 90 ετών, έφυγε από την ζωή η συγγραφέας, ακτιβίστρια και ακαδημαϊκός Μαρίζ Κοντέ που μέσα από τα περισσότερα από 20 μυθιστορήματά της σκιαγράφησε την ιστορία της Αφρικής, της Καραϊβικής και της βάρβαρης αποικιοκρατίας.
Η γεννημένη το 1934 στη Γουαδελούπη συγγραφέας, μέσα από μυθιστορήματα όπως το Ségu και το Hérémakhonon, αλλά και τα δοκίμιά της, έγραψε για την αποικιοκρατία, τη γυναικεία σεξουαλικότητα και τη μαύρη διασπορά, και εισήγαγε τους αναγνώστες ολόκληρου του πλανήτη στην πλούσια ιστορία της Αφρικής και της Καραϊβικής.
Μιλώντας σε παλιότερη συνέντευξή της στον Guardian, περιέγραφε τον εαυτό της σαν ένα «κακομαθημένο παιδί». Οι γονείς της, τόνιζε, δεν της έμαθαν ποτέ τίποτα για την δουλεία και «ήταν πεπεισμένοι ότι η Γαλλία ήταν το καλύτερο μέρος στον κόσμο».
«Όταν ήρθα για σπουδές στη Γαλλία ανακάλυψα τις προκαταλήψεις των ανθρώπων. Πίστευαν ότι ήμουν κατώτερη μόνο και μόνο επειδή ήμουν μαύρη. Έπρεπε να τους αποδείξω ότι ήμουν προικισμένη και να δείξω σε όλους ότι το χρώμα του δέρματός μου δεν είχε σημασία – αυτό που έχει σημασία είναι στον εγκέφαλό και στην καρδιά μας».
Σπουδάζοντας στη Σορβόννη, άρχισε να μαθαίνει για την αφρικανική ιστορία και τη σκλαβιά από συμφοιτητές της και εντάχθηκε στην Κομμουνιστική Νεολαία.
Το 1958, μετακόμισε στην Ακτή Ελεφαντοστού και ταξίδεψε σε αρκετές αφρικανικές χώρες ερχόμενη σε επαφή με τον Τσε Γκεβάρα και τον Μάλκομ Χ, ώσπου να κατηγορηθεί για ανατρεπτική δραστηριότητα στην Γκάνα και να απελαθεί στην Βρετανία όπου εργάστηκε ως παραγωγός του BBC για δύο χρόνια. Τελικά επέστρεψε στη Γαλλία και απέκτησε το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό της στη συγκριτική λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού-Σορβόννης το 1975.
Το πρώτο της μυθιστόρημα, Hérémakhonon, εκδόθηκε το 1976, και έχει ηρωίδα μια γυναίκα από την Γουαδελούπη μορφωμένη στο Παρίσι, η οποία συνειδητοποιεί ότι ο αγώνας της να βρει την ταυτότητά της είναι ένα εσωτερικό ταξίδι, παρά ένα γεωγραφικό.
Κέρδισε εξέχουσα θέση ως σύγχρονη συγγραφέας από την Καραϊβική με το τρίτο της μυθιστόρημα, Ségu, το 1984. Το μυθιστόρημα ακολουθεί τη ζωή μιας Αφρικανής στα τέλη του 18ου αιώνα, που πρέπει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της θρησκείας, του αποικισμού και του δουλεμπορίου. Το βιβλίο έγινε μπεστ σέλερ και εγκωμιάστηκε ως «το πιο σημαντικό μυθιστόρημα για τη μαύρη Αφρική που δημοσιεύτηκε εδώ και πολλά χρόνια» από τους New York Times.
Αφού δίδαξε στη Νέα Υόρκη, το Λος Άντζελες και το Μπέρκλεϋ, αποσύρθηκε από τη διδασκαλία το 2005. Της απονεμήθηκε το γαλλικό βραβείο της Λεγεώνας της Τιμής το 2004 και μπήκε στη βραχεία λίστα για το διεθνές βραβείο Man Booker το 2015.
