Σε προηγούμενο άρθρο μου υποστήριξα ότι το σχέδιο Ανάν για την επίλυση του κυπριακού, ένα σχέδιο που υποστηρίχτηκε από τη μεγάλη πλειοψηφία του κατεστημένου Ελλάδας, Κύπρου και Ευρώπης (όλη τη «συλλογική Δύση»), ήταν ένα τερατώδες σχέδιο, σταθμός στην άνοδο του παγκόσμιου νεο-ολοκληρωτισμού, που θα κατέλυε το ίδιο το κυπριακό κράτος και θα δημιουργούσε τρομερά προβλήματα στον κυπριακό και τον ελληνικό λαό και την ίδια την Ε.Ε.. Σας υποσχέθηκα μάλιστα να σας το αποδείξω πέραν λογικής αμφιβολίας.  

Μπορεί βέβαια, ένας καλόπιστος αλλά μη ενημερωμένος αναγνώστης να σκεφθεί, διαβάζοντας τα όσα γράφω, μήπως εγώ είμαι κάπως υπερβολικός, «ακραίος». Τέρας; Νέο-ολοκληρωτισμός; Τι συμβαίνει, έρχεται ο Χίτλερ, μπορεί να διερωτηθεί κάποιος. Και είναι δυνατόν οι περισσότεροι Έλληνες πολιτικοί, στην Ελλάδα και την Κύπρο, οι δημοσιογράφοι, και η Ε.Ε. ακόμα, να υποστήριξαν το 2004 ένα τέτοιο σχέδιο εις βάρος του λαού τους;

Επειδή λοιπόν μπορεί να αμφιβάλλετε για όσα γράφω εγώ, είπα, προτού αναφέρω οτιδήποτε άλλο, να παραθέσω τη γνώμη των πιο αναγνωρισμένων εκπροσώπων της νομικής επιστήμης στην Ελλάδα και διεθνώς.

Πρέπει να πω ότι αρχικά το σχέδιο αντιμετωπίστηκε σχεδόν από τους πάντες με αιδήμονα σιωπή. Θυμάμαι ότι έγραφα, ξανάγραφα στον Κόσμο του Επενδυτή τότε, μετά τον Νοέμβριο του 2002, υπογράμμιζα πόσο εξωφρενικό είναι το σχέδιο και από πολιτική και από νομική άποψη, ότι παραβιάζει τις πιο βασικές έννοιες του δικαίου, ουδείς φαινόταν να ενδιαφέρεται. Στο τέλος έγραψα και ένα σχετικό βιβλίο σε μια απελπισμένη προσπάθεια να επηρεάσω κάπως την κοινή γνώμη (Η Αρπαγή της Κύπρου, Λιβάνης 2004). Μόνο το τελευταίο δίμηνο πριν το δημοψήφισμα (ή και μετά από αυτό!) άρχισαν πια να ανοίγουν τα στόματα, ιδίως όταν φάνηκε ότι η κυπριακή κοινή γνώμη (ακολουθούμενη και από την ελλαδική) δεν θα έπρεπε να θεωρείται τόσο δεδομένη. Ο αμερικανικός έλεγχος στην Ελλάδα, σε όλους τους θεσμούς, ήταν ήδη πολύ προχωρημένος και κανείς στην «ελίτ» (της κακιάς ώρας που διαθέτουμε) δεν είχε διάθεση να τα βάλει μαζί τους.

Έτσι, σε μια επίσκεψη που έκανε στην Κύπρο, τον Μάρτιο πλέον του 2004, ο κορυφαίος Έλληνας συνταγματολόγος Δημήτρης Τσάτσος δεν άντεξε και υποστήριξε, σε μια στιγμή ειλικρίνειας, ότι «μόνο παράφρων θα μπορούσε να συντάξει το σχέδιο Ανάν» και ότι καμία Ομοσπονδία δεν θα δεχόταν ούτε καν να συζητήσει αυτό το σχέδιο (δηλώσεις στον κυπριακό τύπο 21-3-2004). Μετά βέβαια έπεσε απάνω του το «Σημιτιστάν» -ήταν επικεφαλής των Ευρωβουλευτών του ΠΑΣΟΚ- και ετάχθη υπέρ τού να ψηφίσουν οι Κύπριοι υπέρ του παράφρονος σχεδίου, γελοιοποιώντας τον εαυτό του και την επιστήμη του.

Ο έτερος κορυφαίος συνταγματολόγος, ο Γιώργος Κασιμάτης, από κοινού με τον Πρόεδρο της Ένωσης Ελλήνων Συνταγματολόγων Κώστα Μαυριά χαρακτήρισαν με δήλωσή τους, στις παραμονές του δημοψηφίσματος (ελληνικός τύπος 23.4.2004) το σχέδιο Ανάν, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ως «συνταγματικό τερατούργημα» που «έρχεται σε πλήρη αντίθεση προς τις θεμελιώδεις αρχές του σεβασμού της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, της προστασίας των δικαιωμάτων του και της δημοκρατίας».

Αλλά «τέρας» το ονόμασε επίσης και ο συνταγματολόγος, καθηγητής Πανεπιστημίου και υπουργός του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος σε μια συζήτηση στον ΑΝΤ, 29.3.2004, προσθέτοντας ότι «μπορείς να το ξετινάξεις σε δύο λεπτά από πλευράς διεθνούς, ευρωπαϊκού και συνταγματικού δικαίου». Κι αφού τα είπε όλα αυτά, ο κ. Βενιζέλος πρότεινε στους Κυπρίους να αυτοκτονήσουν ψηφίζοντας υπέρ του… τέρατος!

Διερωτάται κανείς γιατί διατηρούμε Νομικές Σχολές και τις πληρώνουμε από τα χρήματα των άτυχων Ελλήνων φορολογουμένων. Μήπως για να βοηθάνε, αυτές και οι Καθηγητές τους, στην παραβίαση του δικαίου και μάλιστα στα κορυφαία ζητήματα που αφορούν τη ζωή εθνών και κοινωνιών;

Μετά το δημοψήφισμα, μια επιτροπή εννέα παγκοσμίως κορυφαίων νομικών, ειδικευμένων στο διεθνές και το συνταγματικό δίκαιο, με επικεφαλής τον ειδικό εισηγητή του ΟΗΕ, πρώην Γραμματέα της Σχολής Διπλωματίας της Γενεύης Καθηγητή Alfred de Zayas, τον Καθηγητή Peter Burns, πρώην Κοσμήτορα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στον Καναδά (UCBL) και τον Γιώργο Κασιμάτη, εκπόνησε μια μελέτη για το σχέδιο Ανάν. Σύμφωνα με αυτή  το Σχέδιο θα οδηγούσε αναπόφευκτα «σε αυξημένες τριβές και αποσταθεροποίηση», θα απέδιδε «αποφασιστικό έλεγχο σε βασικούς τομείς κυβερνητικής δραστηριότητας στην Κύπρο» σε μη δημοκρατικά εκλεγμένους και μη Κύπριους, θα καταργούσε τη νόμιμη και αναγνωρισμένη Κυπριακή Δημοκρατία, θα περιόριζε την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της Κύπρου, θα προσέβαλε την διεθνή και ευρωπαϊκή έννομη τάξη, θα δημιουργούσε ερωτήματα ως προς το δικαίωμα της αυτοάμυνας, θα νομιμοποιούσε τις πράξεις της «ΤΔΒΚ» (Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου) και, κατά πρόεκτασιν, την ίδια. Η αποδοχή του δικαιώματος ψήφου των εποίκων στο δημοψήφισμα όχι μόνο συγκρουόταν με το διεθνές δίκαιο, αλλά καθιστούσε την κυπριακή ρύθμιση πολύ χειρότερη των ρυθμίσεων που εφαρμόστηκαν στη Δυτική Όχθη, τη Γάζα, τη δυτική Σαχάρα και το ανατολικό Τιμόρ. Το σχέδιο Ανάν ερχόταν σε αντίθεση με το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και τη διεθνή σύμβαση κατά των φυλετικών διακρίσεων και βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με την αρχή της Δημοκρατίας και τον Κατασταστικό Χάρτη του ΟΗΕ. Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το πόρισμα της επιτροπής εδώ.

Ο πρώην Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών, πρόεδρος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών του Παντείου και πρώην μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, ο Στέλιος Περράκης υπογράμμισε ότι «ο διεθνής παράγων δημιουργεί «Φρανκεστάιν» κρατικές οντότητες που δεν μπορούν να σταθούν ως ισότιμα μέλη σε μια διεθνή και ευρωπαϊκή κοινότητα», προσθέτοντας «ότι αυτό προβλεπόταν να γίνει στην Κύπρο με το σχέδιο Ανάν» (Κόσμος του Επενδυτή, 4-1-2008).

Υπάρχουν και άλλες τοποθετήσεις νομικών, αλλά δεν νομίζω ότι χρειάζεται να συνεχίσω. Θυμίζω μόνο ότι αυτό το «τέρας» υποστηρίχθηκε ως «ιστορική ευκαιρία» από τον Κώστα Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, τη Ντόρα Μπακογιάννη και την πλειοψηφία (52% της ΚΕ) του Συνασπισμού (χάρη στην υπέρ αυτού ψήφο του Νίκου Κωνσταντόπουλου).

Διαβάζοντας κάποιος εύκολα τις παραπάνω εκτιμήσεις για το σχέδιο Ανάν εύκολα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι πάλι το κατεστημένο μας έκανε το θαύμα του: παρήγαγε το χειρότερο προτεινόμενο σύνταγμα της παγκόσμιας ιστορίας. Μερικά χρόνια μετά θα παρήγαγε τα χειρότερα οικονομικά προγράμματα της παγκόσμιας ιστορίας, τα Μνημόνια και τις Δανειακές. Μόνο που, δυστυχώς, δεν είχε προβλεφθεί να γίνει δημοψήφισμα στην Ελλάδα πριν εφαρμοστούν, όπως έγινε στην Κύπρο για το σχέδιο Ανάν.

Αντιλαμβάνεται κανείς λοιπόν εύκολα για ποιο λόγο με μια τέτοια πολιτική και άρχουσα τάξη ο ελληνικός λαός κινδυνεύει σήμερα με εξαφάνιση.