Παγκόσμια Ημέρα Μουσείων και περίοπτη θέση ανάμεσα στα εκθέματα θα καταλάβει λίγες μέρες μετά τις Ευρωεκλογές η πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία. Σπουδαίο στοιχείο της πολιτιστικής μας κληρονομιάς, θα εκτίθεται πλάι στην οκτάωρη ημερήσια απασχόληση, στο μουσείο της μετά-μνημονιακής Ελλάδας.
Όμως και ολόκληρη η χώρα δικαιούται μια θέση σε κάποιο εξαιρετικής σημασίας μουσείο παγκόσμιας πολιτικής κληρονομιάς, καθώς είναι το μοναδικό κράτος στον κόσμο, το οποίο ενώ έχει απαγκιστρωθεί -κατά Φώτη Κουβέλη- από τα μνημόνια εφαρμόζει με ιδιαίτερο ζήλο τα σκληρότερα μνημονιακά μέτρα!
Από την 1η Ιουλίου, λοιπόν, αφού ο «σοφός λαός» όπως λένε οι γραμματιζούμενοι θα έχει ασκήσει το…. υποχρεωτικό δικαίωμά(!) συμμετοχής στις Ευρωεκλογές επιλέγοντας ποιος θα τον εκπροσωπήσει στην Ευρώπη και θα έχει στείλει εκλογικό μήνυμα (ευανάγνωστο ή δυσανάγνωστο) δώθε-κείθε, θα κληθεί να διασπάσει και να μεταβολίσει το νέο μέτρο της εξαήμερης εβδομαδιαίας εργασίας.
Πρόκειται για το τρίτο μέτρο στο πλαίσιο της «κανονικότητας» και της «ανάπτυξης», από τους εργασιακούς νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη.
Το πρώτο ήταν η δεκάωρη ημερήσια εργασία, το δεύτερο η διεύρυνση των επιχειρήσεων που μπορούν να απασχολούν το προσωπικό τους κατά την ημέρα της Κυριακής και τις αργίες, με προσαύξηση, πέραν του ημερομισθίου. Πλέον, με μονομερή απόφαση του εργοδότη (διευθυντικό δικαίωμα) χιλιάδες εργαζόμενοι θα υποχρεωθούν να εργαστούν και 6η ημέρα, επίσης, με προσαύξηση.
Η απασχόληση κατά την έκτη ημέρα εφαρμόζεται σε δύο κατηγορίες επιχειρήσεων όπου ίσχυε το πενθήμερο:
α)σ ε επιχειρήσεις-εκμεταλλεύσεις συνεχούς λειτουργίας με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών, στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε 5νθήμερη εβδομαδιαία εργασία, αλλά και
β) σε επιχειρήσεις-εκμεταλλεύσεις που ΔΕΝ είναι από τη φύση τους συνεχούς λειτουργίας, αλλά είναι δυνατόν να λειτουργούν κατά τις ημέρες από Δευτέρα έως Σάββατο, επί 24 ώρες, με σύστημα εναλλασσόμενων βαρδιών και στις οποίες οι εργαζόμενοι απασχολούνται σε 5νθήμερη εβδομαδιαία εργασία, σε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΕΣ (;) περιπτώσεις κατά τις οποίες η επιχείρηση παρουσιάζει απρόβλεπτα ιδιαίτερο αυξημένο φόρτο εργασίας.
Στο σημείο αυτό, οι ανασκαφές στον… κυβερνητικό παραλογισμό φέρνουν στον φως ακόμα ένα πολύτιμο εύρημα, άξιο να φιλοξενηθεί όχι σε μουσείο αλλά ως έκθεμα σε κάποιο τσίρκο των αρχών του προηγούμενου αιώνα πλάι στην ασώματο κεφαλή, την γυναίκα με το μούσι και τον άνθρωπο ψάρι, όπως διαλαλούσαν υπερήφανοι οι κομπέρ της εποχής.
Οι δύο υπουργοί, διερρήγνυαν τα ιμάτια τους ότι με τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες αυξάνεται το εισόδημα των εργαζομένων. Φυσικά, δεν μερίμνησαν να διευκρινίσουν πόσο αυξάνονται τα κέρδη των μεγαλοεργοδοτών, οι οποίοι με την (κατα)χρήση του υπάρχοντος προσωπικού θα αποφύγουν τις απαιτούμενες προσλήψεις.
Ως υπουργοί Εργασίας, αν πράγματι , αγωνιούσαν για το εισόδημα των εργαζομένων θα φρόντιζαν για την προώθηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες κινδυνεύουν να μετατραπούν σε μουσειακό είδος. Αντί αυτού, η κυβέρνηση ακόμα και σήμερα δημιουργεί μέσω της ΔΥΠΑ ηλεκτρονική πλατφόρμα για την κάλυψη των περίπου 80.000 κενών θέσεων στον τουρισμό, μέσω της οποίας -όπως καταγγέλλουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων- προωθούνται οι ατομικές συμφωνίες και υποβαθμίζεται η υποχρεωτική σύμβαση εργασίας του τουριστικού κλάδου…
