Οι ΗΠΑ με το ένα χέρι σφάζουν και με το άλλο κάνουν πως «επουλώνουν» τις πληγές. Σε αυτό το συμπέρασμα οδηγούν οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών καθώς μετά το πρόσφατο αίτημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στο κογκρέσο για την έγκριση νέου εξοπλιστικού πακέτου προς το Ισραήλ αξίας ενός δις. δολαρίων, την Παρασκευή, 17 Μαΐου, έφθασαν στη Βόρεια Γάζα τα πρώτα φορτηγά με βοήθεια που προσέγγισαν την περιοχή χρησιμοποιώντας την αμερικανική πλωτή αποβάθρα κόστους άνω των 300 εκατ. δολαρίων. Πρόκειται για μία πλωτή αποβάθρα που σχεδίασαν μηχανικοί του αμερικανικού στρατού, βάζοντας πλάτη στην επιλογή του Ισραήλ να κλείσει όλα τα χερσαία μεθοριακά περάσματα, ώστε να στερήσει και την παραμικρή βοήθεια στους πολύπαθους Παλαιστίνιους.

Σε σχετική ανακοίνωση της Κεντρικής Διοίκησης του αμερικανικού στρατού επισημαίνεται πως «δεν πάτησαν την γη της Γάζας Αμερικανοί στρατιώτες» σε μία προφανή προσπάθεια να καθησυχάσουν οι Αμερικανοί πολίτες (μερικούς μήνες πριν τις εκλογές) πως οι ΗΠΑ δεν θα εμπλακούν άμεσα, με στρατό, και σε αυτόν τον πόλεμο…

Κατά τους Αμερικανούς στρατιωτικούς η πλωτή αποβάθρα  μπορεί αρχικά να διαχειριστεί τη διέλευση έως 90 φορτηγών τη μέρα. Αισιοδοξούν ωστόσο πως θα μπορούσε αργότερα ο αριθμός αυτός να αυξηθεί σε 150.

Ωστόσο, τα 150 φορτηγά βοήθειας τη μέρα, όταν και εάν καταστεί εφικτό, μοιάζουν με σταγόνα στον ωκεανό των τεράστιων αναγκών που δημιούργησε ο ισραηλινός στρατός με την επίθεση στη Γάζα εδώ και οκτώ μήνες.

Αρκεί κανείς να σκεφθεί πως πριν τον πόλεμο οι βασικές (όχι όλες) ανάγκες της Γάζας εξυπηρετούνταν με τουλάχιστον 500 φορτηγά τη μέρα. Σήμερα, μετά από 35.000 νεκρούς, 80.000 τραυματίες, χιλιάδες αγνοούμενους, και με διαλυμένο το 80% των κτιρίων (κατοικιών, επιχειρήσεων, υπηρεσιών κ.α.) και ρημαγμένο το σύστημα όλων των υπηρεσιών ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτρισμού, τηλεπικοινωνιών και υγείας, οι ανάγκες απαιτούν 100πλασιασμό φορτηγών για να αποτραπεί ο λιμός που ήδη θερίζει τις ζωές εκατοντάδων ανθρώπων, ειδικά στη Βόρεια Γάζα και να αντιμετωπιστούν οι βασικές ανάγκες 2,3 εκατομμυρίων ανθρώπων.

Αν μη τι άλλο, η πανάκριβη πλωτή  αποβάθρα των ΗΠΑ μοιάζει περισσότερο με εμπαιγμό παρά με «βοήθεια».

Όπως έλεγε προ ημερών, ο Σκοτ Πολ, αναπληρωτής διευθυντής της Oxfam καυτηριάζοντας την αμερικανική πλωτή αποβάθρα, αυτό είναι περισσότερο «μια λύση για ένα πρόβλημα που δεν υπάρχει». Και αυτό γιατί, τα χερσαία περάσματα είναι αυτά που θα μπορούσαν να φέρουν όλη την απαραίτητη βοήθεια, αν το επέτρεπαν οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι.

«Μόλις φτάσουν τρόφιμα ή προμήθειες στη Λωρίδα της Γάζας, είτε από την προβλήτα είτε από τα (συνοριακά) σημεία διέλευσης, δεν υπάρχει ασφάλεια και δεν υπάρχουν καύσιμα».