Η κλιμάκωση της βίας στο κατεστραμμένο από συγκρούσεις κρατίδιο Ραχίν της Μιανμάρ ανάγκασε άλλα 45.000 μέλη της μειονότητας Ροχίνγκια να φύγουν, προειδοποίησαν τα Ηνωμένα Έθνη, εν μέσω ισχυρισμών για αποκεφαλισμούς, δολοφονίες και καψίματα περιουσίας, μεταδίδει το Al Jazeera.
Συγκρούσεις συγκλόνισαν την πολιτεία Ραχίν από τότε που οι αντάρτες του Στρατού Arakan (AA) επιτέθηκαν στις δυνάμεις της κυβερνώσας στρατιωτικής κυβέρνησης τον Νοέμβριο, τερματίζοντας μια εκεχειρία που είχε σε μεγάλο βαθμό τηρηθεί από το στρατιωτικό πραξικόπημα το 2021. Οι μάχες έχουν πιάσει στη μέση τη μουσουλμανική μειονότητα, εδώ και καιρό θεωρούνται ξένοι από την πλειοψηφία των Βουδιστών κατοίκων, είτε από την πλευρά της κυβέρνησης είτε από την πλευρά των ανταρτών.
O ΑΑ λέει ότι αγωνίζεται για περισσότερη αυτονομία για τον εθνοτικό πληθυσμό Ραχίν στην πολιτεία, η οποία φιλοξενεί επίσης περίπου 600.000 μέλη της διωκόμενης μουσουλμανικής μειονότητας Ροχίνγκια, που έχουν επιλέξει να παραμείνουν στη χώρα.
Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο Ροχίνγκια έχουν βρει καταφύγιο στο γειτονικό Μπαγκλαντές αφού διέφυγαν από τη Ραχίν, συμπεριλαμβανομένων εκατοντάδων χιλιάδων το 2017 κατά τη διάρκεια μιας προηγούμενης καταστολής από τον στρατό που τώρα αποτελεί αντικείμενο δικαστικής υπόθεσης των Ηνωμένων Εθνών για γενοκτονία.
Η εκπρόσωπος του Γραφείου Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, Ελίζαμπεθ Θρόσελ είπε σε δημοσιογράφους στη Γενεύη την Παρασκευή ότι δεκάδες χιλιάδες άμαχοι έχουν εκτοπιστεί τις τελευταίες ημέρες λόγω των μαχών στις πόλεις Buthidaung και Maungdaw.
«Υπολογίζεται ότι 45.000 Ροχίνγκια έχουν καταφύγει σε μια περιοχή στον ποταμό Ναφ κοντά στα σύνορα με το Μπαγκλαντές, αναζητώντας προστασία», είπε, καθώς προέτρεψε την προστασία των αμάχων σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Η επικεφαλής του ΟΗΕ για τα δικαιώματα Βόλκερ Τουρκ προέτρεψε το Μπαγκλαντές και άλλες χώρες «να παράσχουν αποτελεσματική προστασία σε όσους την αναζητούν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και να διασφαλίσουν τη διεθνή αλληλεγγύη με το Μπαγκλαντές στην υποδοχή των προσφύγων Ροχίνγκια στη Μιανμάρ», είπε.
Αλλά ο Τανβίρ Τσαουντχάρι του Al Jazeera, που αναφέρει από το Cox’s Bazar στο Μπαγκλαντές, είπε ότι με περισσότερους από ένα εκατομμύριο Ροχίνγκια ήδη στη χώρα, η κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να δεχθεί περισσότερους, αφήνοντας τους τελευταίους πρόσφυγες καθηλωμένους στην πλευρά των συνόρων της Μιανμάρ.
«Αποκεφαλισμοί»
Ο Τζέιμς Ρόντχαβερ, επικεφαλής της ομάδας δικαιωμάτων του γραφείου της Μιανμάρ, περιέγραψε την τρομακτική κατάσταση από την οποία διέφυγαν πολλοί.
Είπε ότι η ομάδα του έλαβε μαρτυρίες και είδε δορυφορικές εικόνες, διαδικτυακά βίντεο και φωτογραφίες που δείχνουν ότι η πόλη Μπουτιντάουνγκ είχε «καεί σε μεγάλο βαθμό».
«Λάβαμε πληροφορίες που δείχνουν ότι η καύση ξεκίνησε στις 17 Μαΐου… δύο ημέρες αφότου ο στρατός είχε υποχωρήσει από την πόλη… και ο Στρατός Arakan ισχυρίστηκε ότι είχε αναλάβει τον πλήρη έλεγχο του χωριού».
Ένας επιζών είχε περιγράψει ότι είδε δεκάδες πτώματα καθώς έφευγε από το Buthidaung, ενώ ένας άλλος είχε πει ότι ήταν μεταξύ των δεκάδων χιλιάδων που έφυγαν από την πόλη μόνο για να βρεθούν αποκλεισμένοι από τον Στρατό Arakan στο δρόμο δυτικά προς την πόλη Maungdaw.
Άλλοι επιζώντες είπαν επίσης ότι μέλη του ΑΑ τους κακοποίησαν και τους είχαν εκβιάσει χρήματα καθώς προσπαθούσαν να φτάσουν στα χωριά των Ροχίνγκια νότια της πόλης.
Τις εβδομάδες πριν από την πυρπόληση του Buthidaung, ο Ρόντχαβερ είπε ότι το γραφείο δικαιωμάτων είχε τεκμηριώσει νέες επιθέσεις εναντίον αμάχων Ροχίνγκια τόσο από το AA όσο και από τον στρατό στο βόρειο Rakhine, μεταξύ άλλων μέσω αεροπορικών επιδρομών.
Η ομάδα είχε τεκμηριώσει «τουλάχιστον τέσσερις περιπτώσεις αποκεφαλισμών», είπε, προσθέτοντας ότι είχαν διαπιστώσει με υψηλό επίπεδο εμπιστοσύνης ότι αυτές πραγματοποιήθηκαν από το ΑΑ.
Υπήρξαν επίσης προηγούμενες καταγγελίες για χρήση των Ροχίνγκια ως ανθρώπινων ασπίδων.
Ο Τσαουντχάρι του Al Jazeera είπε ότι οι Ροχίνγκια «βρέθηκαν στη μέση».
«Βρίσκονται σε μια επισφαλή κατάσταση», είπε, προσθέτοντας ότι πρόσφατοι πρόσφυγες Ροχίνγκια που έφυγαν από τη Μιανμάρ του είπαν ότι τόσο το ΑΑ όσο και ο στρατός προσπαθούσαν να τους στρατολογήσουν για να πολεμήσουν.
«Απειλούνται ότι αν δεν ενταχθούν, τα χωριά τους θα καούν», είπε.
