Του είπε κανείς ότι όποτε πηγαίνει στη Γαλλία, πρέπει να παραγγέλνει καράβια και αεροπλάνα, λες και είναι το νταμπλ ντ΄οτ την Τσικνοπέμπτη; Αλλά κι έτσι να είναι ας παραγγείλει καμιά γαλλική σαμπάνια, καμιά γαλλική μπαγκέτα , κάνα γαλλικό τυρί, τέτοια πράγματα και να τα πληρώσει από την τσέπη του και όχι από την τσέπη των Ελλήνων φορολογουμένων. Ούτε πιστεύω ότι του είπαν από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, «κύριε πρωθυπουργέ, μιας που πετιέστε μέχρι την Γαλλία, φέρτε  κάνα Ραφάλ και αν έχουν πρόχειρες κάνα δυο φρεγάτες, να μας βρίσκονται, τι σήμερα τι αύριο τι τώρα;»

Άσε βρε «ακροβάτη που τραμπαλίζεσαι», τις ισορροπίες και τους ρόλους, που οι μισοί γείτονες ούτε να σε δουν και οι άλλοι μισοί θέλουν να «έρθουν βράδυ», μου θές να γίνεις και ισορροπιστής…μάθε πρώτα ποδήλατο με δύο ρόδες και τράβα μετά να τους το ξαναπείς.

Η ειρήνη  και οι ειρηνευτικές δυνάμεις κύριε Γκιουλέρ, δεν οδηγούν σε αγνοούμενους και ξεσπιτωμένους.

Αν σας τρώει η περιέργεια, τι ειπώθηκε εκεί μέσα, μην αναρωτιέστε: οι αποφάσεις θα εφαρμοστούν στην πλάτη μας, οσονούπω, οπότε μην αδημονείτε. Επίσης στην εποχή της οπτικής ίνας και της υψηλής τεχνολογίας, θεωρώ παρωχημένες τις  συναντήσεις με φυσική παρουσία, είναι ούτως ή άλλως προαποφασισμένα τα πάντα, απλώς αυτές,  είναι  άλλη μια  συμβολική πίεση προς τους αμνούς.

Να βάλουν κι ένα κίτρινο άστρο στα ρούχα των αστέγων, ώστε να ξεχωρίζουν από τους «στεγασμένους». Ούτε είμαι σίγουρος, πως μετά την λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων, θα τους επιτρέψουν να ξαναγυρίσουν εκεί που διέμεναν. 

Κάτι τέτοια κοινωνικά φαινόμενα, συμβαίνουν με κάποια αφορμή, καλή ώρα οι Ολυμπιακοί και μετά γίνονται και εξαγωγή, όπου ενίοτε ο πρώτος διδάξας παραδίδει και σεμινάρια στους επόμενους για το know how.

Ανέλπιστη η βοήθεια από τους μεμέτηδες, αν και δεν αλλάζει έτσι εύκολα  η γνώμη μου για αυτούς, αλλά αναρωτιέμαι κάτι άλλο : σε περίπτωση που μας τα δανείσουν κι εμείς δεν τα επιστρέψουμε αφού πώς δανείζονται τα κλεμμένα στον ιδιοκτήτη, τι θα μας κάνουν;  Θα αποκλείσουν τον Πειραιά με τα πολεμικά τους πλοία όπως έκαναν στο παρελθόν ή θα δεσμεύουν τα πλοία μας στα λιμάνια τους; Αν έστω, γίνει το τελευταίο, τότε πράγματι θα γίνει ήσσονος σημασίας και διεθνές το ζήτημα. Απλοϊκό το ερώτημα, μπορεί να πει κάποιος αλλά επ΄ουδενί ληστρικό.

Ενδεικτικά, να γράψω ότι ο Μαρκ Μαζάουερ καθηγητής Ιστορίας στο Κολούμπια έγραψε ότι αυτό που συνέβη στο Δίστομο, ήταν ««μία από τις χειρότερες ωμότητες ολόκληρου του πολέμου», και πως ή ταν τόσο  ανείπωτα τα εγκλήματα των ναζί στην περιοχή, που ανάγκασαν ακόμη και τον τότε κατοχικό νομάρχη Βοιωτίας  Ι. Γεωργόπουλο, σε τηλεγράφημά του στον τότε πρωθυπουργό Ι. Ράλλη να γράψει πως «ο σαδισμός είναι χαρακτηρισμός κενός, αν μη αστείος διά την περίπτωσιν».

Δεν είναι μόνο η αντιαισθητική  ανάρτηση με τα κακόβουλα  σχόλια – ίδιον της παράταξης που ανήκει – αλλά ήνε κε εκπεδεφτικώς, τρομάρα του. Η ορθογραφία δική μου.Την δική του μαζί με το παραλήρημα, θα την διαβάσετε στο άρθρο, όπου υπάρχει και η….ανάρτυσει του εκπεδεφτεικού.

Επειδή κάπου στα σχόλιά μας, αναφέραμε στίχο από το τραγουδάκι και το θυμηθήκαμε…