Τις τελευταίες εβδομάδες και ημέρες τα δημοσιεύματα και οι πληροφορίες πολλαπλασιάζονται διαρκώς, έχοντας ένα κοινό «δια ταύτα»: το Ισραήλ φέρεται να έχει αποφασίσει έναν μεγάλης κλίμακας πόλεμο με τη Χεζμπολάχ, που θα επιφέρει μετά βεβαιότητας μια ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση με την αντίσταση. Θα πρόκειται για ένα ακόμα τυχοδιωκτικό άλμα του Ισραήλ στο κενό το οποίο ωστόσο είναι απολύτως αναμενόμενο.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου βρίσκεται σε δυσαρμονία με τους ψηφοφόρους μετά τις συντριπτικές αποτυχίες της και σε πρωτοφανή ένταση με τις ένοπλες δυνάμεις. Ο ίδιος ο εκπρόσωπος Τύπου των ενόπλων δυνάμεων του Ισραήλ αναγκάστηκε να ξεκαθαρίσει στους Ισραηλινούς ότι η Χαμάς δεν μπορεί να εξαλειφθεί. Τα θύματα μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων πολλαπλασιάζονται στη Γάζα και στα σύνορα με τον Λίβανο, ενώ οι έποικοι από τον Βορρά παραμένουν εκτοπισμένοι μέχρι νεωτέρας. Οι ΗΠΑ βεβαίως έχουν ξαναρχίσει την αποστολή κάθε είδους οπλισμού προς το Ισραήλ, ενώ στέλνουν και κρίσιμες μονάδες του πολεμικού τους στόλου στην ΝΑ Μεσόγειο όμως έστω κι έτσι ποτέ δε φαινόταν πιο αδύναμο το Ισραήλ.
Τα τελευταία βίντεο που δημοσιοποίησε η Χεζμπολάχ αποτέλεσαν σοκ: τόσο με drones, όσο και με δορυφόρους (προφανώς ιρανικούς) έχει τη δυνατότητα να εντοπίζει κομβικές στρατιωτικές και πολιτικές εγκαταστάσεις σε όλη την ισραηλινή επικράτεια. Στα σύνορα με τον Λίβανο ο «Σιδερένιος Θόλος» αποτυγχάνει ολοένα περισσότερο, ενώ ο υπεύθυνος για τη διαχείριση του ηλεκτρικού δικτύου του Ισραήλ προειδοποιεί ότι μετά από 72 ώρες χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, δεν θα είναι δυνατό να ζει κανείς στο Ισραήλ και ο υπουργός Θρησκευμάτων ανακοινώνει ότι το υπουργείο του είναι έτοιμο για μαζικές ταφές. Το Ισραήλ από μόνο του δεν μπορεί να νικήσει ούτε τη Χαμάς. Τη Χεζμπολάχ και το Ιράν ούτε κατά διάνοια, τουλάχιστον με βάση όσα έχουμε δει. Τα πυρηνικά του όπλα είναι απλώς άχρηστα όταν μιλούμε για τη Γάζα και για το Λίβανο αφού πρακτικώς θα είναι σα να βομβαρδίζει τον εαυτό του. Αυτές που ελπίζει (όχι αδίκως) ο «Μπίμπι» ότι θα πολεμήσουν για το Ισραήλ είναι οι ΗΠΑ. Και φυσικά, οι ΗΠΑ φροντίζουν να επιβεβαιώνουν τις ελπίδες του, με μια σειρά εγκληματικών ηγεσιών (συμπεριλαμβανομένων αυτών του Ελληνισμού) από δίπλα.
Το πόσο ανέτοιμο είναι το Ισραήλ φαίνεται στη Γάζα και ειδικότερα στη Ράφα, όπου ξαφνικά ξεκίνησε να διαρρέει ότι σύντομα θα ανακοινώσει την επιτυχή λήξη των επιχειρήσεων. Είναι προφανές ότι το Ισραήλ έχει σκοτώσει πολλά στελέχη της παλαιστινιακής αντίστασης. Αλλά από πουθενά δεν προκύπτει ότι έχει κάμψει την αντίσταση. Αντιθέτως, από όπου αναγκάζεται να αποχωρήσει (και στην πραγματικότητα έχει αναγκαστεί να αποχωρήσει από το μεγαλύτερο μέρος της Γάζας) η παλαιστινιακή αντίσταση ανακτά αμέσως τον έλεγχο.
Οι ΗΠΑ από την άλλη και οι σύμμαχοί τους απέτυχαν παταγωδώς στην επιχείρηση εναντίον των Ανσαράλα και της Υεμένης στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι επιθέσεις εναντίον πλοίων που κατευθύνονται προς το Ισραήλ όχι μόνο συνεχίζονται αλλά εντείνονται, με τεχνολογικά μέσα μάλιστα πολύ πιο εξελιγμένα. Οι τραγελαφικές καταστάσεις δε με την ελληνική φρεγάτα, αποδεικνύουν ότι το ΝΑΤΟ συνολικώς δεν μπορεί ούτε κατά διάνοια (ακόμα τουλάχιστον) να εμπλακεί επιτυχώς σε μια τόσο μεγάλης έκτασης σύγκρουση.
Τι θα συμβεί λοιπόν αν το Ισραήλ υλοποιήσει τις απειλές του; Θα δούμε εμπλοκή σε σημαντικότερο ακόμα βαθμό των ΗΠΑ. Τα αεροπλανοφόρα των ΗΠΑ θα φυλάνε τα «νώτα» του Ισραήλ. Θα δούμε ορισμένα εντυπωσιακά χτυπήματα σε υποδομές στο Λίβανο, ούτως ώστε να φέρουν ένα τμήμα της κοινωνίας του Λιβάνου σε άμεση αντιπαράθεση με τη Χεζμπολάχ. Θα δούμε ασφυκτική πίεση για επίσημη εμπλοκή του Ιράν στον πόλεμο.
Κάτι όμως μας λέει (ή μάλλον πολλά) ότι θα δούμε ακόμα εντυπωσιακότερα γεγονότα από την άλλη πλευρά. Ο πόλεμος θα κλιμακωθεί με όλη την αντίσταση, επομένως σε μια πολύ μεγάλη γεωγραφική έκταση, με εκτεταμένο στρατηγικό βάθος. Η Χεζμπολάχ και η αντίσταση ευρύτερα θα χρησιμοποιήσουν το πλήρες οπλοστάσιό τους ενώ ενδεχομένως θα πραγματοποιηθούν χερσαίες επιχειρήσεις μέσα στα εδάφη του Ισραήλ. Η αντίσταση θα χτυπήσει μια σειρά από στρατηγικές υποδομές του Ισραήλ προκειμένου να αποδιοργανώσει τις στρατιωτικές του δυνατότητες, να πλήξει πολιτικές λειτουργίες και να επιδεινώσει περισσότερο την πολιτική κατάσταση.
Κυρίως όμως: η αντίσταση έχει μαζί της τα στοιχεία της έκπληξης, των εφεδρειών, της ανάπτυξης του μετώπου και του στρατηγικού βάθους. Ή για να το θέσουμε από την ανάποδη, ποτέ το Ισραήλ δεν ήταν τόσο προβλέψιμο, με τόσους λίγους προθύμους να αντέξουν έναν μακρόχρονο πόλεμο φθοράς, με τόσο καταστροφική ηγεσία και τόσο απελπισμένα γαντζωμένο σε μια άκρη των ακτών της Μεσογείου.
Μέσα σε όλη αυτή τη συγκυρία είναι σίγουρο ότι ένα χτύπημα το οποίο θα επιχειρηθεί εναντίον της αντίστασης θα προέλθει μέσα από τις εξελίξεις στο Ιράν. Οι επερχόμενες ιρανικές προεδρικές εκλογές, ιδίως αν δεν αναδείξουν μεταρρυθμιστή στην προεδρία, θα χρησιμοποιηθούν από πλευράς ΗΠΑ προκειμένου να προκληθεί εσωτερική αναταραχή μέσα στο Ιράν. Θα δούμε μια οργανωμένη εκστρατεία ένδοθεν αμφισβήτησης της πολιτικής σταθερότητας στις χώρες και στις δυνάμεις που συνθέτουν την αντίσταση.
Σε κάθε περίπτωση η κλιμάκωση του πολέμου βρίσκεται μπροστά μας. Του πολέμου που αλλάζει τη Μέση Ανατολή/Δυτική Ασία και τον πλανήτη.
