ΑΘΗΝΑ
01:30
|
08.09.2024
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης μας μιλάει για το πρώτο του βιβλίου και τον Νίκο Μαρκάτο, τον ήρωα μιας ιστορίας για αναλογικούς έρωτες σε μια ψηφιακή εποχή.
«Ματαδόρ», Βαγγέλης Μαρινάκης (φωτ. Ασπασία Κουλύρα)
Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω

Πάνω στην οδική άσφαλτο, μέσα στα μεσογειακά νερά, σε μια έκταση οριοθετημένη από την Πελοπόννησο μέχρι τη Στερεά και από τα τουριστικά θέρετρα της Magna Grecia έως το οικιακό ταβάνι ο Νίκος Μαρκάτος -κεντρικός ήρωας του «Ματαδόρ»- δεν διστάζει να αναμετρηθεί με τα γονικά συμπλέγματα εκείνου και της αλλόκοτης γυναικείας θεότητας η οποία τον συνοδεύει βασανιστικά σε μια πόλη που εκποιείται και ξεφτίζει, μέρα τη μέρα. Μια ιστορία για την αποθέωση και την κατάρρευση, για τη σάρκα του έρωτα και την ονείρωξη της ευτυχίας που αυτός παράγει. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης στο πρώτο του διάλειμμα από τα διεθνή ύδατα της ειδησεογραφίας και του πολιτιστικού ρεπορτάζ, μπήκε με το «Ματαδόρ» (Κάπα Εκδοτική) στην αρένα του βιβλίου…  

Το να γράφεις ένα βιβλίο για πρώτη φορά είναι σαν…

Μαθηματική πράξη, γιατί σε έναν βαθμό θα πρέπει να διαλέξεις τι θα κρατήσεις για μετασχηματισμό από εμπειρίες δικές σου ή άλλων και τι θα πρέπει να αφαιρέσεις. Η εκλογή της πρώτης ύλης -τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση- υπήρξε το πιο δύσβατο σκέλος. Όπως γράφω σε ένα από τα κεφάλαια του βιβλίου: «φορτώνεις μνήμες, τις διαιρείς, τις προαυλίζεις, βγάζεις βόλτα όσες δαγκώνουν».

Ο «Ματαδόρ»… γεννήθηκε την ώρα της αποθέωσης ή της κατάρρευσης;

Οι διχοτομήσεις συχνά είναι απαραίτητες αλλά αφήνουν πολλά προς διευκρίνιση. Τι σημαίνει εν προκειμένω αποθέωση και κατάρρευση; Κάθε στάδιο εμπεριέχει το άλλο, η κατάρρευση δεν θα είχε σημασία δίχως τη διαρκή υπόμνηση της αποθέωσης και η αποθέωση θα ήταν μια ανούσια ρουτίνα αν δεν γνώριζαν όσοι μετέχουν σε αυτή ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ζήσουν το τέλος της γιορτής. Η εξαίρεση της πτήσης, ο φόβος της πτώσης, η προσμονή και το άγχος, να ποια είναι τα συστατικά στοιχεία που τροφοδοτούν την κατάσταση εκείνη που ονομάζουμε έρωτα.

Είναι η Αθήνα, η αρένα μιας ίσης ή άνισης μάχης;

Άνισης, αν αναλογιστεί κανείς πως η πόλη βιώνει την εξέλιξή της σε έναν τόπο αφιλόξενο εξαιτίας του υπερτουρισμού, της κλιματικής αλλαγής, της κορύφωσης κάθε είδους ανισοτήτων. Ok, η Αθήνα παραμένει μια πόλη ενδιαφέρουσα και ζωντανή πόλη, με αρκετά όμορφα σημεία, αλλά όταν τα νοίκια είναι στον Θεό, το πράσινο αποτελεί εξαίρεση και μια σειρά συμπολιτών μας (ανάπηροι, ηλικιωμένοι) είναι αποκλεισμένοι από τα στοιχειώδη της δημόσιας ζωής δεν είναι να απορείς που όλοι όσοι μπορούν φεύγουν έστω και για δύο ημέρες από το διαβόητο κλεινόν άστυ.

Είναι ο έρωτας του «Ματαδόρ» εξαγριωμένος ή καταδικασμένος;

Ναι και όχι.

Ναι γιατί η εξαγρίωση προκύπτει από τη ματαίωση, την αίσθηση του πρόωρου τέλους. Ο ήρωας του βιβλίου μας το «κρατάει μανιάτικο», είναι προφανές ότι έχει τα θέματά του με το παρελθόν. Επίσης καταδικασμένος γιατί δίνοντάς μας τα στοιχεία μας ψηλαφεί την ιστορία ενός κοριτσιού εύφλεκτου, κάθε εμπειρία μαζί της φαντάζει βομβιστική ύλη, η ανατίναξη (της σχέσης, του εαυτού του) μοιάζει ζήτημα χρόνου.

Υπάρχει όμως κι ένα μεγάλο όχι. Γιατί στο δίπολο που θέτεις αφαιρείται η αγάπη και η ελπίδα. Ο Νίκος Μαρκάτος εξαγριώνεται ακριβώς επειδή ερωτεύεται. Παράλληλα, συνεχίζει να ελπίζει, γιατί κάθε καψούρης κρύβει μέσα του έναν άβακα.

Πελοπόννησος, Αθήνα, Magna Grecia και ένα σύμβολο της Ισπανίας. Είναι το «Ματαδόρ» μια ιστορία έρωτα του ευρωπαϊκού Νότου;

Σαφώς. Αυτά τα μέρη μού είναι με τον έναν ή άλλο τρόπο οικεία. Φυσικά στον κόσμο της λογοτεχνίας το πεδίο της πραγματικότητας με αυτό της φαντασίας συμφύρονται, δεν γράφεις πάντα όσα είσαι ή αισθάνεσαι. Φτιάχνοντας ωστόσο την υπόθεση του βιβλίου ένιωσα την ανάγκη να καταθέσω σκέψεις και εικόνες για μέρη που κουβαλάνε μνήμες πάσης φύσεως. Η Αθήνα, η Πελοπόννησος και η Σικελία είναι μέσα μου διαρκώς, ένιωσα χρέος σε μένα πρώτα και κύρια να αποτελέσουν το «σκηνικό». Επιπλέον, όταν περιγράφεις κόσμους γνώριμους κάπως κατορθώνεις να αφαιρέσεις το άγχος από τη γραφή την ίδια. Έχοντας γνώση του ντεκόρ σου μένουν λίγα πράγματα προς διερεύνηση. Ή τουλάχιστον έτσι νομίζεις στην αρχή.

– – – –

Για το «Ματαδόρ» συνεργάστηκαν:
Επιμέλεια κειμένου: Χαριτίνη Ξύδη
Σχεδιασμός Έκδοσης: Ιωάννης Κ. Τσίγκας
Διορθώσεις: Σωτηρία Αποστολάκη
Εκδόσεις: Κάπα Εκδοτική

O Βαγγέλης Μαρινάκης μεγάλωσε στην Κόρινθο και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε Πολιτική Επιστήμη και Διεθνείς Σχέσεις στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Από το 2020 εργάζεται ως δημοσιογράφος στον ηλεκτρονικό και έντυπο Τύπο καλύπτοντας διεθνές και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ. Το «Ματαδόρ» είναι το πρώτο του βιβλίο.

Διαβάστε επίσης:

Το μοιράζομαι:
Το εκτυπώνω
ΣΥΝΑΦΗ

Μια άλλη, ξεχωριστή και ρηξικέλευθη Mostra πριν 60 χρόνια

Ξεκινά το 52ο Φεστιβάλ Βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως

Φεστιβάλ Κολωνού: Συναυλίες, θέατρο, χορός από 7 έως 30 Σεπτεμβρίου

Τρωάδες του Ευριπίδη και κόμικς σε μία έκθεση στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Γραφτείτε συνδρομητές
Ενισχύστε την προσπάθεια του Κοσμοδρομίου με μια συνδρομή από €1/μήνα