Χρησιμοποιώντας νέα δεδομένα από το Παρατηρητήριο ακτίνων Χ Chandra της NASA και το Παρατηρητήριο Swift του Neil Gehrels, καθώς και το XMM-Newton της ESA, μια ομάδα ερευνητών σημείωσε σημαντική πρόοδο στην κατανόηση του πώς – και πότε – μια υπερμεγέθης μαύρη τρύπα αποκτά και στη συνέχεια καταναλώνει υλικό, όπως περιγράφεται στο τελευταίο δελτίο τύπου.
Οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι ένα αστέρι βρίσκεται σε εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα στο AT2018fyk, έτσι ώστε το σημείο της πιο απομακρυσμένης προσέγγισής του από τη μαύρη τρύπα να είναι πολύ μεγαλύτερο από το πιο κοντινό του. Κατά τη διάρκεια της πλησιέστερης προσέγγισής του, οι παλιρροϊκές δυνάμεις από τη μαύρη τρύπα έλκουν κάποιο υλικό από το άστρο, παράγοντας δύο παλιρροϊκές ουρές από «αστρικά συντρίμμια».
Η εικόνα δείχνει ένα σημείο της τροχιάς αμέσως μετά τη μερική καταστροφή του άστρου, όταν οι παλιρροϊκές ουρές βρίσκονται ακόμη σε κοντινή απόσταση από το άστρο. Αργότερα στην τροχιά του άστρου, το διασπασμένο υλικό επιστρέφει στη μαύρη τρύπα και χάνει ενέργεια, οδηγώντας σε μια μεγάλη αύξηση της φωτεινότητας των ακτίνων Χ που εμφανίζεται αργότερα στην τροχιά (δεν φαίνεται εδώ). Η διαδικασία αυτή επαναλαμβάνεται κάθε φορά που το άστρο επιστρέφει στο σημείο πλησιέστερης προσέγγισής του, δηλαδή περίπου κάθε 3,5 χρόνια. Η εικόνα απεικονίζει το άστρο κατά τη διάρκεια της δεύτερης τροχιάς του και τον δίσκο αερίου που εκπέμπει ακτίνες Χ γύρω από τη μαύρη τρύπα, ο οποίος παράγεται ως υποπροϊόν της πρώτης παλιρροϊκής συνάντησης.
Όταν το υλικό από το κατεστραμμένο αστέρι πλησίασε κοντά στη μαύρη τρύπα, θερμάνθηκε περισσότερο και παρήγαγε ακτίνες Χ και υπεριώδες (UV) φως. Αυτά τα σήματα στη συνέχεια εξασθένησαν, συμφωνώντας με την ιδέα ότι δεν είχε απομείνει τίποτα από το αστέρι για να το χωνέψει η μαύρη τρύπα.
Ωστόσο, περίπου δύο χρόνια αργότερα, οι ακτίνες Χ και το υπεριώδες φως από τον γαλαξία έγιναν και πάλι πολύ πιο φωτεινά. Αυτό σήμαινε, σύμφωνα με τους αστρονόμους, ότι το αστέρι πιθανότατα επέζησε της αρχικής βαρυτικής αρπαγής από τη μαύρη τρύπα και στη συνέχεια μπήκε σε μια εξαιρετικά ελλειπτική τροχιά με τη μαύρη τρύπα. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης κοντινής προσέγγισής του στη μαύρη τρύπα, αποσύρθηκε περισσότερο υλικό και παρήγαγε περισσότερο φως ακτίνων Χ και υπεριώδους ακτινοβολίας.
Με βάση όσα είχαν μάθει για το άστρο και την τροχιά του, μια ομάδα αστρονόμων προέβλεψε ότι το δεύτερο γεύμα της μαύρης τρύπας θα τελείωνε τον Αύγουστο του 2023 και ζήτησε χρόνο παρατήρησης από το Chandra για να το ελέγξει. Οι παρατηρήσεις του Chandra στις 14 Αυγούστου 2023, έδειξαν πράγματι το αποκαλυπτικό σημάδι ότι η σίτιση της μαύρης τρύπας έφτανε στο τέλος της με μια ξαφνική πτώση των ακτίνων Χ. Οι ερευνητές απέκτησαν επίσης μια καλύτερη εκτίμηση του χρόνου που χρειάζεται το άστρο για να ολοκληρώσει μια τροχιά και προέβλεψαν τις μελλοντικές ώρες γεύματος της μαύρης τρύπας.
