Ο διάσημος ηθοποιός και πρωταγωνιστής των ταινιών Plein Soleil και Le Samouraï πέθανε, όπως ανακοίνωσαν τα παιδιά του.

Ο Αλέν Ντελόν, ο διάσημος ηθοποιός που πρωταγωνίστησε σε μια σειρά από κλασικές ταινίες όπως το Plein Soleil, το Le Samouraï και το Rocco and His Brothers, πέθανε σε ηλικία 88 ετών, δήλωσαν τα παιδιά του στα γαλλικά μέσα ενημέρωσης.

Όπως ανέφερε η οικογένεια σε ανακοίνωσή της:

Ο Αλέν Φαμπιέν, η Ανούσκα, ο Άντονι, καθώς και ο σκύλος του Λουμπό, με βαθιά θλίψη ανακοινώνουν τον θάνατο του πατέρα τους. Έφυγε ήρεμα από τη ζωή στο σπίτι του στο Ντουσί, περιτριγυρισμένος από τα τρία του παιδιά και την οικογένειά του.

Ταυτισμένος με την αναγέννηση του γαλλικού κινηματογράφου τη δεκαετία του 1960, ο Ντελόν έπαιξε μια σειρά από αστυνομικούς, εκτελεστές και όμορφα σμιλεμένους απατεώνες για μερικούς από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της χώρας, όπως ο Ζαν-Πιερ Μελβίλ, ο Ρενέ Κλεμάν και ο Ζακ Ντερέ. Έκανε επίσης ταινίες με δημιουργούς όπως ο Λουκίνο Βισκόντι, ο Λουί Μαλ, ο Μικελάντζελο Αντονιόνι και ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ – αν και ποτέ δεν κατάφερε να τα καταφέρει στο Χόλιγουντ.

Γεννημένος το 1935 στο Sceaux στα προάστια του Παρισιού, ο Ντελόν αποβλήθηκε από διάφορα σχολεία πριν φύγει στα 14 του για να εργαστεί σε ένα κρεοπωλείο. Μετά από μια θητεία στο ναυτικό (κατά τη διάρκεια της οποίας συμμετείχε στον αποικιακό πόλεμο της Γαλλίας στο Βιετνάμ), απολύθηκε ατιμωτικά το 1956 και στράφηκε στην υποκριτική. Τον εντόπισε ο παραγωγός του Χόλιγουντ David O Selznick στις Κάννες και υπέγραψε συμβόλαιο, αλλά αποφάσισε να δοκιμάσει την τύχη του στον γαλλικό κινηματογράφο και έκανε το ντεμπούτο του με έναν μικρό ρόλο στο θρίλερ του Yves Allégret «Στείλε μια γυναίκα όταν ο διάβολος αποτυγχάνει» το 1957.

Η έντονη ομορφιά του Ντελόν έκανε αμέσως εντύπωση και γρήγορα πέρασε σε πρωταγωνιστικούς ρόλους. Το 1958 βρέθηκε στο πλευρό της Romy Schneider στην ταινία Christine, ως ένας στρατιώτης και η κόρη ενός μουσικού που ερωτεύονται. Ο Ντελόν και η Σνάιντερ ξεκίνησαν ένα πολύ ενδιαφέρον ειδύλλιο εκτός γυρισμάτων, το οποίο επιβεβαίωσε την ανερχόμενη φήμη του Ντελόν ως σύμβολο του σεξ.

Το 1960 γύρισε δύο ταινίες που είχαν σημαντικό αντίκτυπο διεθνώς: τη διασκευή της Patricia Highsmith «Plein Soleil» (ή αλλιώς Purple Noon) και το Rocco and His Brothers. Η πρώτη, μια γαλλική εκδοχή του The Talented Mr Ripley, έκανε τον Ντελόν μεγάλο αστέρι, ενώ ο Rocco – ένα έπος για μια οικογένεια χωρικών της νότιας Ιταλίας που μετακομίζει στον ευημερούντα βορρά – τον έφερε στην τροχιά του Visconti, ενός από τους σημαντικότερους Ευρωπαίους δημιουργούς. Ένας άλλος Ιταλός δημιουργός, ο Αντονιόνι, τον έβαλε στο ρόλο ενός γλυκομίλητου χρηματιστή στην ταινία L’Eclisse του 1962. Ο Ντελόν ξανασυνδέθηκε με τον Βισκόντι το 1963 για την ταινία Η λεοπάρδαλη (ή αλλιώς Il Gattopardo), ένα μεγάλης κλίμακας έπος που διαδραματίζεται στη Σικελία του Risorgimento, διασκευασμένο από το διάσημο μυθιστόρημα του Λαμπεντούζα.

Το διεθνές προφίλ του Ντελόν ήταν τέτοιο που ξεκίνησε μια σοβαρή προσπάθεια να εισέλθει στον αγγλόφωνο κινηματογράφο, ξεκινώντας με έναν μικρό ρόλο στην ανθολογική κωμωδία The Yellow Rolls-Royce που σκηνοθέτησε ο Άντονι Άσκουιθ. Ο Ντελόν εμφανίστηκε στο Lost Command, με θέμα τους Γάλλους αλεξιπτωτιστές στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο γουέστερν Texas Across the River του Ντιν Μάρτιν και στο «Is Paris Burning?», ένα άλλο πολεμικό έπος με πρωταγωνιστή τον Κερκ Ντάγκλας. Ωστόσο, καμία από αυτές δεν ήταν αρκετά επιτυχημένη στο Χόλιγουντ για να τον καθιερώσει εκεί, και ο Ντελόν επέστρεψε στη Γαλλία.

Το 1967 γύρισε την κλασική ταινία Le Samouraï με τον σκηνοθέτη Jean-Pierre Melville, στην οποία υποδύθηκε έναν εκτελεστή με αδιάβροχο- η εγχώρια επιτυχία της ταινίας αυτής έδωσε το έναυσμα για μια σειρά από αστυνομικές ταινίες, όπως Η Σικελική Φυλή στο πλευρό του Jean Gabin, το Borsalino που διαδραματίζεται στη Μασσαλία σε σκηνοθεσία Deray και ένα άλλο κλασικό έργο του Melville, Ο Κόκκινος Κύκλος. Ο Delon βρήκε επίσης χρόνο να εμφανιστεί απέναντι από τη Marianne Faithfull στην ταινία Girl on a Motorcycle, στην οποία η Faithfull με δερμάτινα ρούχα διασχίζει με μια μηχανή την Ευρώπη, καθώς και στην ταινία La Piscine, απέναντι από την πρώην αγαπημένη του Schneider – η οποία ξαναγυρίστηκε το 2016 ως A Bigger Splash με την Tilda Swinton και τον Ralph Fiennes.

Το La Piscine συνέπεσε επίσης με ένα τεράστιο δημόσιο σκάνδαλο, την «υπόθεση Markovic», η οποία έφτασε μέχρι τα ανώτατα κλιμάκια της Γαλλίας, αφού ο σωματοφύλακας του Ντελόν, Stefan Markovic, βρέθηκε νεκρός σε μια χωματερή το 1968. Ο Φρανσουά Μαρκαντονί, διαβόητη φιγούρα του υποκόσμου και παλιός φίλος του Ντελόν, κατηγορήθηκε για τη δολοφονία, αλλά οι κατηγορίες τελικά αποσύρθηκαν. Η πλοκή πύκνωσε όταν αποκαλύφθηκαν συμβιβαστικές φωτογραφίες που ανήκαν στον Μάρκοβιτς και στις οποίες φέρεται να απεικονίζονταν μέλη της γαλλικής ελίτ, συμπεριλαμβανομένης της συζύγου του υποψήφιου προέδρου Ζορζ Πομπιντού. Τελικά, τίποτα δεν αποδείχθηκε, αλλά η στενή σχέση του Ντελόν με μια γκαλερί δυσάρεστων χαρακτήρων έγινε ευρέως γνωστή.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 ο Ντελόν συνέχισε να γυρίζει ταινίες με σταθερό ρυθμό, χωρίς όμως να έχει την ίδια απήχηση που είχε τις προηγούμενες δεκαετίες. Ο Monsieur Klein κέρδισε το Σεζάρ καλύτερης ταινίας το 1977, όπου ο Ντελόν υποδύθηκε έναν έμπορο τέχνης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, του οποίου η ταυτότητα συγχέεται με έναν Εβραίο φυγά με το ίδιο όνομα- το 1985 κέρδισε το Σεζάρ καλύτερου ηθοποιού για το σουρεαλιστικό παραμύθι Notre Histoire του Bertrand Blier. Ο Ντελόν επεκτάθηκε επίσης, παράγοντας μια σειρά ταινιών με τη δική του εταιρεία, κάνοντας το σκηνοθετικό του ντεμπούτο το 1981 με την ταινία Pour la Peau d’un Flic, και προωθώντας την πυγμαχία και σχεδιάζοντας έπιπλα.

Ο Ντελόν άρχισε να επιβραδύνει την παραγωγή του τη δεκαετία του 1990, αφού έπαιξε διπλό ρόλο στην ταινία Nouvelle Vague του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ. Το 1997 ανακοίνωσε την απόσυρσή του από την υποκριτική , αλλά επέστρεψε το 2008 για να υποδυθεί τον Ιούλιο Καίσαρα στη γαλλική live action επιτυχία Asterix at the Olympic Games.

Ο Ντελόν είχε μια περίπλοκη προσωπική ζωή, που περιελάμβανε εκτεταμένες σχέσεις με τη Σνάιντερ, τη Μιρέιγ Νταρκ (από την οποία χώρισε το 1982 μετά από 15 χρόνια σχέσης) και τη Ροζαλί φαν Μπρίμεν, ένα ολλανδικό μοντέλο με την οποία απέκτησε δύο παιδιά και από την οποία χώρισε το 2002. Ήταν παντρεμένος με τη Nathalie Delon από το 1964 έως το 1968- απέκτησαν ένα παιδί, τον Anthony, το 1964. Το 1962, η τραγουδίστρια και μοντέλο Νίκο γέννησε έναν γιο, τον Κρίστιαν- η Ντελόν αρνήθηκε την πατρότητα, αλλά το παιδί υιοθετήθηκε από τη μητέρα της Ντελόν.