Η αποχώρηση του Τζο Μπάιντεν από την κούρσα για τον Λευκό Οίκο και η ανάληψη της υποψηφιότητας από την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, δεν αλλάζει απλώς τα δεδομένα στο Δημοκρατικό Κόμμα και στις προοπτικές του για τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου, αλλά και τούτο είναι το σημαντικότερο, ανατρέπει τα πάντα στην προεκλογική εκστρατεία του αντιπάλου του Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό γιατί ο ιδιόρρυθμος πρώην πρόεδρος είχε επικεντρώσει όλα τα βέλη του αποκλειστικά στον πρώην αντίπαλό του και ιδίως στη σωματική και διανοητική αδυναμία του, που πλέον δεν μπορούν να αποτελέσουν το κύριο κι ακαταμάχητο επιχείρημά του. Απεναντίας, ενόψει και της έναρξης των προσωπικών τους τηλεμαχιών, η νέα αντίπαλος αρχίζει ακόμη και να τον φοβίζει.
Επί πολλούς μήνες, ο Τραμπ έμοιαζε να είχε βρει έναν εύκολο στόχο. Ο 81 ετών Μπάιντεν έδινε διαρκώς τροφή στην επιχειρηματολογία του πως ο νυν πρόεδρος είναι τελείως ακατάλληλος για το αξίωμα, πότε παραπατώντας στο κόκκινο χαλί, πότε να μοιάζει χαμένος στη σύνοδο των G7, πότε τραυλίζοντας ή συγχέοντας ονόματα -ακόμη και του ίδιου του Τραμπ με την αντιπρόεδρό του. Η εικόνα του αποσυντονισμένου Μπάιντεν έγινε στόχος για πολλούς χλευασμούς και στο ρεπουμπλικανικό Εθνικό Συνέδριο στο Μιλγουόκι, εκεί όπου ο ανακηρυγμένος συνυποψήφιος του Τραμπ για την αντιπροεδρία Τζ. Ντ. Βανς τον αποκάλεσε «ψευτο- Σκράντον Τζο» (σα μία πόλη που υπάρχει μόνο στην «πινακίδα»).
Στο εξής όμως, με την αποχώρηση του δημοκρατικού προέδρου, η εκστρατεία του Τραμπ θα πρέπει να τροποποιήσει τα σχέδιά της. Και σύντομα, καθώς η πρώτη τους αναμέτρηση στις 10 Σεπτεμβρίου, βρίσκεται κοντά και θα πρέπει επειγόντως ο Τραμπ να ετοιμάσει τα επιχειρήματά του. Κυρίως δε να τα ενσωματώσει στα προσωπικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του νέου αντιπάλου του, τη στιγμή που το momentum της Κάμαλα Χάρις λαμβάνει εντυπωσιακά δυναμικά χαρακτηριστικά. Το μεγάλο πρόβλημα όμως για τον Τραμπ είναι πως οι μειωτικές αναφορές, πχ στο βροντερό γέλιο της υποψήφιας αντιπάλου του ή όταν αμφισβητεί ότι είναι πράγματι «μαύρη» δεν ασκούν την ίδια εντύπωση, ενώ και η εμφανώς πιο δυναμική παρουσία της αρκετά νεώτερής του αντιπάλου δεν αφήνει περιθώρια για μη πολιτική κι επιχειρηματολογημένη αντιμετώπισή της -ένα πεδίο στο οποίο χωλαίνει αδιαμφισβήτητα ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος.
Το μόνο που έχει υποτονθορίσει μέχρι τώρα ο περίγυρος του Trumpworld , μέσω του Τζέισον Μίλερ, ενός από τους στενότερους συμβούλους του Τραμπ, είναι ότι η «ριζοσπαστικά φιλελεύθερη» Κάμαλα Χάρις φέρει την «ευθύνη για την αποτυχία καταστροφής της οικονομίας μας». Και φυσικά, μετά την επιλογή του Τιμ Γουόλτζ ως υποψήφιου αντιπρόεδρου, το στρατηγείο του Τραμπ έχει αρχίσει να ανησυχεί ιδιαίτερα, γιατί ο κυβερνήτης της Μινεσότα μπορεί να συσπειρώσει εκ νέου τα ριζοσπαστικά προοδευτικά στοιχεία των Δημοκρατικών που είχε αποξενώσει η πολιτική του Τραμπ -ιδίως στο Ουκρανικό και πολύ περισσότερο στα γεγονότα της Γάζας και τη στήριξη του σιωνισμού στο Ισραήλ. Κάτι που ο ίδιος ο Τραμπ και η ομάδα του έχουν αρχίσει να τονίζουν παίζοντας το χαρτί του «αντισημιτισμού» ενάντια στον κυβερνήτη της Μινεσότα για τις προοδευτικές απόψεις του. Και είναι φυσικό να είναι ιδιαίτερα ανησυχητική η σύγκριση του Γουόλτζ με τον επιλεγμένο αντιπρόεδρο του Τραμπ, τον Τζέι Ντι Βανς, ο οποίος διαρκώς απασχολεί με τα ολισθήματά του, όπως το τελευταίο που αποκαλύπτει τη εφημερίδα Washington Post για την επικοινωνία-ανταλλαγή απόψεων με ένα γνωστό ακροδεξιό τρολ, τον Τσακ Τζόνσον, που κάλυπτε θέματα από τα UFO (ναι, ναι!!!) ίσαμε την Ουκρανία («μάγκα μου, ούτε που θα σηκώνω το τηλέφωνο») και την «κλάψα της για τα F-16»).
Χώρια το γεγονός πως και οι σημαντικοί υποψήφιοι του Τραμπισμού δεν πάνε καλά: η πρώην δικηγόρος του Τζένα Έλις δέχθηκε συμβιβασμό με το Ανώτατο Δικαστήριο του Κολοράντο για τα έργα κι ημέρες της στην προσπάθεια του Τραμπ να ανατρέψει το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020, μετά και την ενοχή που παραδέχθηκε ένας «ψευδο-εκλέκτορας» του πρώην προέδρου στην υπόθεση. Για να μην πούμε για την Κάρι Λέικ -πρωτοστάτιδα του κινήματος MAGA- η οποία υπολείπεται αισθητά του Δημοκρατικού αντιπάλου της Ρούμπεν Γαγιέγο στην Αριζόνα.
Η Κάμαλα Χάρις ήδη από το πρώτο 10ήμερο της ανάδειξής της ως σημαιοφόρου των Δημοκρατικών για την ανακατάληψη του Λευκού Οίκου έχει βελτιώσει όλες τις καταρρέουσες με τον Μπάιντεν στατιστικές ενδείξεις για την αναμέτρηση. Σε κάποιες από τις δημοσκοπήσεις είτε προηγείται του Τραμπ, είτε μειώνει αισθητά ή κλείνει το μεγάλο χάσμα με τον Ρεπουμπλικανό αντίπαλό της στις αμφίρροπες Πολιτείες.
Όμως τη μεγαλύτερη ζημιά, η Χάρις την καταφέρνει στον Τραμπ μέσα στο ίδιο του το κόμμα, συσπειρώνοντας γύρω από την υποψηφιότητά της ακόμη και γνωστά ονόματα Ρεπουμπλικανών ή ακόμη και πρώην συνεργάτες του. Γύρω από την πρωτοβουλία «Republicans for Harris», τρανταχτά ονόματα του ρεπουμπλικανικού χώρου, όπως ο Τζεφ Ντάνκαν, πρώην κυβερνήτης της Τζόρτζια, ο Τζον Τζάιλς, δήμαρχος της Μέσα, της τρίτης μεγαλύτερης πόλης της Αριζόνα , οι πρώην αξιωματούχους του Λευκού Οίκου επί Τραμπ, Στέφανι Γκρίσαμ και Ολίβια Τρόου, πρώην κυβερνήτες, αλλά και γνωστοί πρώην βουλευτές (πχ ο Έινταμ Κίνζιγκερ) ή γερουσιαστές (Κιμ Βανς), εξέφρασαν την υποστήριξή τους στη Δημοκρατική υποψήφια για την προεδρία. Και δεδομένου ότι την πρωτοβουλία στηρίζουν και πολλά άλλα ονόματα Ρεπουμπλικανών που έχουν ασκήσει ήδη κριτική στον Τραμπ (πχ ο πρώην Ρεπουμπλικανός κυβερνήτης της Μασαχουσέτης Μπιλ Γουέλντ ή η πρώην γραμματέας Τύπου της κυβέρνησης Τραμπ, Στέφανι Γκρίσαμ) και αρκετά στελέχη του Grand Ole’ Party που στήριξαν τη διεκδικήτρια Νίκι Χέιλει, το ερώτημα είναι: Θα ακολουθήσουν σύντομα κι άλλοι Ρεπουμπλικάνοι;
Άλλωστε η ίδια η Κάμαλα Χάρις έχει εξαγγείλει μία «εκστρατεία μέσα στην εκστρατεία» για τη «μεταστροφή» και την προσέλκυση εκείνων των Ρεπουμπλικανών που πιστεύουν ότι η εκλογή Τραμπ τροφοδοτεί την «τοξικότητα» στην πολιτική και διχάζει την κοινωνία. Οι μνήμες από την εισβολή της 6ης Ιανουαρίου στο Καπιτώλιο εξακολουθούν να προκαλούν ρίγη σε εκείνους τους Ρεπουμπλικανούς που πιστεύουν στα ιδεώδη της Δημοκρατίας και χαρακτηρίζουν (όπως πχ ο Κίσινγκερ) τον Τραμπ «άμεση απειλή για τις θεμελιώδεις αμερικανικές αξίες. Νοιάζεται μόνο για τον εαυτό του και την επιδίωξή του για εξουσία». Και υποστηρίζουν τη Χάρις ως έσχατο καταφύγιο «για να ενωθούμε όλοι για να σώσουμε τη δημοκρατία μας και να νικήσουμε τον Ντόναλντ Τραμπ για τελευταία φορά». Οι Ρεπουμπλικανοί που υποστηρίζουν τον Χάρις θα εμφανιστούν μάλιστα και σε εκδηλώσεις της αντιπροέδρου, όπως ανέφεραν πηγές του προεκλογικού της στρατηγείου. Άλλωστε και στην προηγούμενη εκστρατεία που κατέληξε στην εκλογή του Μπάιντεν αρκετοί σημαίνοντες Ρεπουμπλικανοί (όπως το εξέχον στέλεχος της κεντρικής επιτροπής του κόμματος Ρ. Μαχόνεϊ) είχαν συστρατευθεί με τους Δημοκρατικούς για να εκπαραθυρωθεί ο ιδιόρρυθμος και επικίνδυνος Τραμπ.
