Οι παλαιοντολόγοι του Πανεπιστημίου του Σαράτοφ, ως μέρος μιας ρωσικής ερευνητικής ομάδας, κατάφεραν να διαπιστώσουν ότι οι πρόγονοι του μεγαλόδοντα ζούσαν στην περιοχή του Ροστόφ πριν από 47-41 εκατομμύρια χρόνια. Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στην επιθεώρηση Historical Biology.
Στην αρχή της Καινοζωικής Εποχής (πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια), το νότιο ευρωπαϊκό τμήμα της σημερινής Ρωσίας καλυπτόταν από ρηχές θάλασσες – τους βόρειους κόλπους του αρχαίου ωκεανού της Τηθύος. Απολιθωμένα υπολείμματα ζώων που ζούσαν σε αυτά μπορούν να βρεθούν σήμερα στην περιοχή του Βόλγα και στον ποταμό Ντον, δήλωσε το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Σαράτοφ που φέρει το όνομα του Ν. Γκ. Τσορνισόφκι.
Πρόκειται για ένα «από τα πιο ενδιαφέροντα δώρα των χαμένων θαλασσών», όπως αποκαλούν οι ειδικοί τα δόντια των αρχαίων χόνδρινων ψαριών-καρχαριών και σαλαχιών. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα ζώα αυτά (όπως και οι σύγχρονοι απόγονοί τους) έχασαν έως και αρκετές δεκάδες χιλιάδες δόντια κατά τη διάρκεια της ζωής τους.
Το πανεπιστήμιο εξήγησε ότι οι σκελετοί των καρχαριών και των σαλαχιών είναι διαφορετικοί από τους σκελετούς των οστέινων ψαριών και αποτελούνται από χόνδρινο ιστό, ο οποίος αποσυντίθεται πολύ γρήγορα, οπότε μόνο τα ισχυρά δόντια διατηρούνται μέχρι σήμερα. Πριν από δύο δεκαετίες, οι παλαιοντολόγοι άρχισαν να τα συλλέγουν στους αμμόλακκους της περιοχής Μοροζόφσκι της περιοχής Ροστόφ, αλλά μόλις τώρα άρχισαν να μελετούν τα ευρήματα.
Όπως ανέφερε ο Γιεβγκένι Ποπόφ, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Ιστορικής Γεωλογίας και Παλαιοντολογίας:
Ένας από τους λόγους για αυτό ήταν η φύση της ταφής αυτών των λειψάνων, τα οποία δεν σχηματίζουν συστάδες, αλλά είναι πολύ, πολύ σπάνια στην άμμο του Ηωκαίνου. Χρειάστηκαν 22 χρόνια για να συγκεντρώσουν οι παλαιοντολόγοι του Saratov μια σχετικά μικρή συλλογή (περίπου 740 λείψανα).
Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ροστόφ και του Ζωολογικού Ινστιτούτου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών έχουν διαπιστώσει ότι στα μέσα της Ηώκαινου εποχής (56-33 εκατομμύρια χρόνια πριν), η σημερινή περιοχή της στέπας κατοικούνταν από τουλάχιστον 30 είδη χόνδρινων ψαριών.
«Ταυτοποιήσαμε τα δόντια 12 ειδών λαμνοειδών καρχαριών, συμπεριλαμβανομένων των μεγαλύτερων αρπακτικών εκείνης της εποχής – Otodus auriculatus και Otodus sokolovi. Επιπλέον, βρήκαμε σαλάχια αετού (Myliobatidae) και ακόμη ένα είδος ψαριού χίμαιρας», δήλωσε ο επιστήμονας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον, σύμφωνα με τον ίδιο, παρουσιάζουν τα μεγάλα οδοντωτά δόντια. Ανήκαν στους προγόνους των μεγαλοδόντων – τα μεγαλύτερα αρπακτικά στην ιστορία του πλανήτη, των οποίων το μήκος σώματος, σύμφωνα με σύγχρονες εκτιμήσεις, ξεπερνούσε τα 15 μέτρα. Επιπλέον, η ανάλυση της συλλογής επέτρεψε όχι μόνο να διαπιστωθεί η ποικιλομορφία των ειδών της αρχαίας θαλάσσιας λεκάνης, αλλά και να επιβεβαιωθεί η ηλικία των θαλάσσιων ιζημάτων στην περιοχή αυτή. Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι άμμοι αποτέθηκαν κατά την εποχή Lutetian του Μέσου Ηώκαινου (47-41 εκατομμύρια χρόνια πριν).
Σημείωσε επίσης πως:
Η χρονολόγηση των δοντιών βοήθησε στην αποσαφήνιση της ηλικίας των θαλάσσιων ιζημάτων στα οποία βρέθηκαν αυτά τα δόντια, δηλαδή στην καλύτερη κατανόηση της γεωλογίας όχι μόνο της περιοχής του Ροστόφ, αλλά και ολόκληρου του νότιου τμήματος της ρωσικής πλάκας.
Πρόσθεσε ότι τα δεδομένα που θα προκύψουν σχετικά με το πώς πραγματοποιήθηκε η εξέλιξη της ζωής στη Γη πριν από εκατομμύρια χρόνια θα μας επιτρέψουν να προβλέψουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τις αλλαγές στον ζωικό κόσμο με τις επόμενες κλιματικές διακυμάνσεις.
