Η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρις απέκλεισε την Πέμπτη κατηγορηματικά το ενδεχόμενο να θεσπίσει αμερικανικό εμπάργκο όπλων στο Ισραήλ, καθώς αυτό συνεχίζει να διεξάγει καταστροφικό πόλεμο στην πολιορκημένη Λωρίδα της Γάζας.
«Είμαι κατηγορηματική και ακλόνητη στη δέσμευσή μου στην άμυνα του Ισραήλ και στην ικανότητά του να υπερασπιστεί τον εαυτό του, και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει», δήλωσε η Χάρις κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξής της αφότου έγινε υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία.
«Λέω σήμερα, το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του. Θα το κάναμε, και ο τρόπος με τον οποίο το κάνει αυτό έχει σημασία».
Ερωτηθείσα αν θα υποστήριζε μια αλλαγή στην πολιτική των ΗΠΑ που θα επηρέαζε τη στρατιωτική βοήθεια, η Χάρις είπε απλά: «Όχι».
Αναγνώρισε ότι «πάρα πολλοί αθώοι Παλαιστίνιοι έχουν σκοτωθεί», μια προφανής αναφορά στον απολογισμό των νεκρών στη Γάζα που έχει ξεπεράσει τους 40.000, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν γυναίκες και παιδιά.
Ο πραγματικός αριθμός των νεκρών φοβούνται ότι είναι σημαντικά υψηλότερος, καθώς πολλά πτώματα παραμένουν παγιδευμένα στα εκτεταμένα πεδία ερειπίων που έχουν προκύψει από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς. Περισσότεροι από 92.740 άλλοι Παλαιστίνιοι έχουν τραυματιστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, ο οποίος διανύει τον δέκατο μήνα του, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία.
Σχεδόν όλοι οι 2,3 εκατομμύρια κάτοικοι της Γάζας έχουν εκτοπιστεί.
Έπειτα δήλωσε:
Πρέπει να πετύχουμε μια συμφωνία. Ήμασταν στη Ντόχα. Πρέπει να κάνουμε μια συμφωνία. Αυτός ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει και πρέπει να πετύχουμε μια συμφωνία που θα αφορά την απελευθέρωση των ομήρων. Συναντήθηκα με τις οικογένειες των Αμερικανών ομήρων. Ας απελευθερώσουμε τους ομήρους. Ας κάνουμε την κατάπαυση του πυρός.
Ενώ πρόσθεσε πως:
Μια συμφωνία δεν είναι μόνο το σωστό πράγμα που πρέπει να γίνει για να τερματιστεί αυτός ο πόλεμος, αλλά θα ξεκλειδώσει πολλά από αυτά που πρέπει να γίνουν στη συνέχεια. Παραμένω προσηλωμένη από τις 8 Οκτωβρίου σε αυτό που πρέπει να κάνουμε για να εργαστούμε προς την κατεύθυνση μιας λύσης δύο κρατών, όπου το Ισραήλ θα είναι ασφαλές και, σε ίσο βαθμό, οι Παλαιστίνιοι θα έχουν ασφάλεια, αυτοδιάθεση και αξιοπρέπεια.
