Κατάμεστη από κόσμο ήταν η πλατεία Μικρασιατών στο Ρέθυμνο στα πλαίσια της εκδήλωσης για την τραγωδία στα Τέμπη.
Όπως μεταδίδει το goodnet.gr πλήθος κόσμου από όλη την Κρήτη βρέθηκε στη συγκέντρωση, ζητώντας να αποκαλυφθεί η αλήθεια και να αποδοθούν ευθύνες για τον θάνατο 57 ανθρώπων.
Τον λόγο στην εκδήλωση έλαβαν τον λόγο οι γονείς θυμάτων της σιδηροδρομικής τραγωδίας Μαρία Καρυστιανού και Παύλος Ασλανίδης, ενώ παρέμβαση έκανε και ο πραγματογνώμονας-τεχνικός σύμβουλος των συγγενών των θυμάτων, Βασίλης Κοκοτσάκης.
Μ. Καρυστιανού: Θα φτάσουμε ως τα πέρατα, μέχρι να δικαιωθούμε
Μετά από 19 μήνες παρά τον πόνο και την κούραση, που επίμονα μάς επιβάλλεται παραμένουμε ακλόνητοι στις θέσεις και στο στόχο μας. Σταθεροί και με εμπιστοσύνη σε πείσμα του κακού.
Ζούμε με την εσωτερική δύναμη, με τη λογική αντίδραση που κάθε γονιός αναπτύσσει ενστικτωδώς όταν κινδυνεύει παιδί του. Συνήθως προλαμβάνει, σώζει το παιδί του. Εμείς δεν έχουμε αυτή την πολυτέλεια. Το παιδί δεν υπάρχει. Αυτός ο αγώνας που δίνουμε, για τη δικαίωση των νεκρών μας, είναι ό,τι μάς έχει απομείνει να κάνουμε. Η όποια δικαίωση έρχεται σιγά, αλλά σταθερά.
Κάθε μέρα ανακαλύψεις και τερατώδεις “συμπτώσεις”. Η δίκη δεν μας απασχολεί να ξεκινήσει βιαστικά. Επιμένουμε και πιέζουμε την ανακριτική διαδικασία να ολοκληρωθεί χωρίς να αρχειοθετηθεί τίποτα από ό,τι ενέχει αποδείξεις και μαρτυρά πρόσωπα και υψηλούς ενόχους, παρά την πολύ μεγάλη αντίσταση. Κάθε φορά που πλησιάζουμε σε μία ακόμη φρικιαστική αλήθεια, λυγίζουμε. Διότι αναβιώνουμε τη φρίκη που έζησαν τα παιδιά μας, έστω και για λίγο.
Αμέσως μετά επιβιώνουμε, με μόνη σκέψη να φτάσει στο εδώλιο και ο τελευταίος υπαίτιος. Μπορείτε να φανταστείτε πώς είναι η ζωή ανάμεσα σε αυτό το τερέν συναισθημάτων; Όμως, όλως παραδόξως καταφέρνουμε και στεκόμαστε όρθιοι.
«Το αίμα των παιδιών φτάνει για να ξεβρομίσει αυτός ο τόπος»
«Η σκέψη ότι τουλάχιστον κοντεύουμε όλο και πιο πολύ στην πηγή της αλήθειας δρα ανακουφιστικά» σημείωσε η Μ. Καρυστιανού και πρόσθεσε ότι «αυτός είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση βιάζεται να ξεκινήσει η δίκη – φοβούνται περισσότερες αποκαλύψεις. Δεν έχουν καταλάβει ότι αυτή τη φορά τα πράγματα δεν θα πάνε όπως τα φαντάζονται. Το αίμα αυτών των παιδιών είναι παραπάνω από αρκετό για να ξεβρομίσει αυτός ο τόπος».
«Πού πήγαν όλα αυτά τα εκατομμύρια που προορίζονταν για τα τρένα; Ποιος τα απολαμβάνει για να κοιμάται στο κρύο μάρμαρο η κόρη μου» αναρωτήθηκε η ίδια και πρόσθεσε ότι «ο κόσμος συνεχίζει και χρησιμοποιεί τα τρένα, από ανάγκη και όχι από εμπιστοσύνη. Όμως δεν είναι ανασφαλή. Όσο μπορείτε, αποφύγετέ τα».
«Δεν έχει αλλάξει τίποτα, σας κοροϊδεύουν. Και μαζί κι όλους τους υπαλλήλους που κινδυνεύουν κάθε φορά και αναλαμβάνουν οι ίδιοι να σώσουν τους εαυτούς τους, και τους επιβάτες μαζί, στα δρομολόγια του τρόμου, της τύχης και της κλεψιάς που διανύουν τα ελληνικά τρένα» επεσήμανε ο Μ. Καρυστιανού τονίζοντας ότι «η παθογένεια στο κράτος δεν είναι τωρινή. Το 41% έχει αποφασίσει πως το θέμα για τα Τέμπη έχει λυθεί. Τυπική διαδικασία η δίκη. Θα τιμωρηθούν μία χούφτα υπάλληλοι. Το 41% έχει αποφασίσει ότι ο κόσμος μπορεί να πεθαίνει περιμένοντας το ΕΚΑΒ. Το 41% έχει αποφασίσει πως όποιος διαφωνεί με την κυβέρνηση, του επιβάλλει τιμωρία. Μόνο ένα διαταραγμένο ανεπαρκές άτομο μπορεί να διακρίνει ευκαιρίες για βελτίωση μέσα από θανάτους και πόνο».
«Μόνο η δική μας συλλογική φωνή μπορεί να τους σταματήσει» συνέχισε η κα Καρυστιανού τονίζοντας ότι «η αλήθεια είναι ακραία και μακρά πιο σιχαμερή από αυτή που υποθέτετε. Εμπιστευτείτε την καθαρότητα του σκοπού μας, ότι δεν υπερβάλλουμε. Κι εμείς έχουμε εκπλαγεί από το μέγεθος της ασυδοσίας και των προστατευτικών μηχανισμών που έχουν εφεύρει για να μην αγγίζονται εντός κι εκτός χώρας. Όλα όμως κάποια στιγμή θα βγουν στο φως. Όλα».
«Η δίκη των Τεμπών θα συμβεί σε πολλά και διαφορετικά δικαστήρια. Έχουμε δρόμο, θα φτάσουμε ως τα πέρατα. Μέχρι το τέλος. Όχι μόνοι μας. Μαζί με εσάς. Ο καθένας μέσα από τη θέση του. Καθένας οφείλει να σταθεί στην καθαρή πλευρά της ιστορίας. Να συμμετέχει στην προσπάθεια κάθαρσης που έχει ξεκινήσει. Η κατάσταση δεν επιδέχεται άλλη καθυστέρηση. Για κάποιους έχει ήδη τελειώσει η ζωή»
«Έχουμε φτάσει σε σημείο που ή θα αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, ή αμέτοχοι και δειλοί θα περιμένουμε το επόμενο κακό να συμβεί. Το δεύτερο δεν είναι καν επιλογή για εμένα» τόνισε η μητέρα θύματος της τραγωδίας και εξέφρασε τη σιγουριά ότι «δεν θα τολμήσουν να τα βάλουν με τους γονείς και τις μάνες. Θα ηττηθούν, το γνωρίζουν. Θα κάνουμε ό,τι περνά από το χέρι μας, με τη βοήθεια όλων των δυνάμεων που έχουμε για ευλογία για να σώσουμε τα παιδιά και τη χώρα μας. Θα αποκαλύψουμε την αλήθεια. Η αλήθεια είναι φως, κι όπου πέφτει φως δεν υπάρχει σαπίλα».
«Παραμένουμε, όμως, σταθεροί και πιέζουμε όπως πρέπει. Είμαστε αισιόδοξοι ότι τελικά θα καταφέρουμε και θα τα αποκαλύψουμε όλα, οπότε αναγκαστικά δεν θα μπορέσει παρά να έχει αίσιο τέλος η υπόθεσή μας, με το να αποδοθούν πλήρως σε όλους όσοι εμπλέκονται σε αυτό το έγκλημα οι ευθύνες που τους αναλογούν. Δεν θα σταματήσουμε ποτέ, εάν δεν δικαιωθούμε. Ό,τι βγαίνει από το στόμα μας, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Δεν είμαστε τίποτα γι’ αυτούς. Είμαστε μονάχα μία ψήφος που επιθυμούν κάθε τέσσερα χρόνια. Αυτό θα καταλάβουν πως δεν ισχύει πλέον» διεμήνυσε η Μ. Καρυστιανού.
Τέλος η Μ Καρυστιανού εξαπέλυσε τα βέλη της προς όσους προσπαθούν να αμαυρώσουν τον αγώνα κάνοντας λόγο για «σκόπιμες μικρότητες».
«Ακούω συχνά και διαβάζω ακόμη συχνότερα: Στο Μάτι, δεν κάηκαν άνθρωποι; Κάηκαν: Και στο Μάτι, και στα Τέμπη, και αλλού. Το δικό μου παιδί είχε τον ίδιο μαύρο και φρικτό θάνατο με τα παιδάκια και τους ανθρώπους στο Μάτι. Εμένα μου έτυχαν τα Τέμπη. Αλίμονο στους τιποτένιους, που τολμούν να ζυγίζουν αυτόν τον ανθρώπινο πόνο. Είναι χιλιόμετρα μακριά μας. Χιλιόμετρα από οτιδήποτε ανθρώπινο, ιερό και όσιο! Ας ζυγίζουν λοιπόν, όσοι κρατάνε ζυγαριές και δίνουν μαθήματα σωστού πένθους. Εμείς σφίγγουμε αγκαλιά τα παιδιά μας, τις φωτογραφίες τους. Και πάμε μπροστά. Όλοι οι γονείς μαζί. Ένα, προς το φως».
