Θα μας τρελάνουν οι φίλοι μας του ΣΥΡΙΖΑ και μαζί θα τρελάνουν και τα εκατομμύρια των Ελλήνων πολιτών, που τους εμπιστεύτηκαν και τους ψήφισαν για να παρακολουθούν τώρα αυτό το άθλιο θέαμα, τη στιγμή που ο Μητσοτάκης και η ΝΔ έχουν λυσσάξει, εκμεταλλευόμενοι τη διάλυση της αριστεράς και βυσσοδομώντας κατά του ελληνικού λαού και του κράτους του.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του (γιατί τα μέλη του, η πραγματική βάση του και ιδίως τα προ 2015 ενταχθέντα, ανήκουν κατά πλειοψηφία στους εξαπατημένους από την κάτω του μετρίου ηγεσία του κόμματός τους, ορισμένοι μάλιστα τραβάνε κυριολεκτικά τα μαλλιά τους έχοντας αφιερώσει όλη τη ζωή τους στην αριστερά).
Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε ο Κασσελάκης, ως υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς κατόπιν αμερικανικού σχεδίου με τη συμβολή Ελλήνων εφοπλιστών, υποστήριξα ότι είναι παράλογο, ασύμβατο, εντελώς αδιανόητο να προτείνεται για υποψήφιος βουλευτής του κόμματος της «ριζοσπαστικής αριστεράς» ένα πρώην στέλεχος της Goldman Sachs, δηλαδή της κολοσσιαίας αμερικανοεβραϊκής τράπεζας που έπαιξε κομβικό ρόλο στην ελληνική καταστροφή μέσω των Μνημονίων και των Δανειακών. «Έ, ρε κατακαημένη Αριστερά, τι σού ‘μελλε να πάθεις» ήταν το συμπέρασμά μου από τον Μάρτιο του 2023, πολύ προτού προκύψει θέμα προεδρίας του ΣΥΡΙΖΑ από τον Κασσελάκη και προτού μάθω και τα υπόλοιπα στοιχεία του βιογραφικού του, όπως τη συνεργασία του με το CSIS, κέντρο διεθνών μελετών που συνδέεται άμεσα με το Πεντάγωνο, τις βιομηχανίες όπλων και τη CIA (!), ή τη νεοφιλελεύθερη αρθρογραφία του υπέρ των μνημονιακών μέτρων Μητσοτάκη.
Δεν απαγορεύεται να είναι κάποιος δεξιός ή φιλοαμερικανός, να εργάζεται σε τράπεζες όπως η Goldman Sachs ή να συνεργάζεται με τη CIA. Να τα κάνει όμως όλα αυτά και να θέλει να είναι ταυτόχρονα μέλος, πόσο μάλλον Πρόεδρος αριστερού κόμματος και μάλιστα «ριζοσπαστικού αριστερού» είναι μάλλον περίεργο, όπως θα ήταν περίεργο να γραφτεί ο Κουφοντίνας στη ΝΔ και να θέλει να βγει και Πρόεδρος του κόμματος. Το ίδιο το γεγονός ότι η υποψηφιότητά του έγινε δεκτή (στην πραγματικότητα άλλωστε ήταν ο ίδιος ο Τσίπρας που τον έφερε στον ΣΥΡΙΖΑ… Κύριος Οίδε γιατί και με ποιανού την παρότρυνση) συνιστούσε εκδήλωση ακραίας παραφροσύνης και ασυναρτησίας, αν όχι ξένης εξάρτησης. Η σχεδόν διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ που επήλθε ως αποτέλεσμα της εκλογής ήταν αναπόφευκτο αποτέλεσμα και, πιθανότατα, ο σκοπός μιας αμερικανικής «συνωμοσίας» που επεδίωκε, πολύ φυσιολογικά, είτε να διαλύσει και να ευνουχίσει ότι απέμενε από την ελληνική «ριζοσπαστική αριστερά», είτε να τη γελοιοποιήσει και να την εξευτελίσει.
Τι θέλουν οι Αμερικανοί από την αριστερά
Τους Αμερικανούς δεν τους απασχολεί, ούτε τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά τη συνθηκολόγησή του το 2015. Όπως υπογράμμισα σε άρθρο μου τον περασμένο Ιούλιο, αυτό που τους ενδιαφέρει είναι «να μην υπάρχει καμιά αντιπολίτευση στον Μητσοτάκη κι αν υπάρχει να είναι Μητσοτάκης Νο2. Για να μην ξανασηκωθεί ποτέ στο μέλλον ο ελληνικός λαός να διεκδικήσει τα δίκια του. Για να μην μπορέσει ποτέ ξανά να πιστέψει πάλι στον εαυτό του. Για να σταματήσει επιτέλους αυτή η ελληνική «ανορθογραφία» για όλη τη Δύση, μιας αριστεράς (αλλά και τμημάτων της δεξιάς) που κάποτε στεκόταν δίπλα στους Παλαιστίνιους και ήταν αντίθετη στους Αμερικανούς και το ΝΑΤΟ, τις δυνάμεις δηλαδή που έβαλαν την Τουρκία στην Κύπρο. Για να ξευτιλιστεί η ίδια η έννοια της αριστεράς και των αξιών της ελευθερίας και της ισότητας που φέρει (όσο παραμένει ασφαλώς αριστερά).
Δεν τους έφτασε η εξευτελιστική συνθηκολόγηση του Τσίπρα το 2015. Δεν τους έφτασαν όλες οι τεράστιες παραχωρήσεις που έκανε στη συνέχεια ως Πρωθυπουργός στις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Θέλουν να διαλύσουν και να ολοκληρώσουν, να πάνε μέχρι το τέρμα της τη διαδικασία εξευτελισμού και εκπόρνευσης του ΣΥΡΙΖΑ, όχι τόσο, όπως είπαμε, γιατί τους απασχολεί ή τους ανησυχεί ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί θέλουν να τιμωρήσουν παραδειγματικά και να ξευτελίσουν εντελώς το κόμμα που κάποτε είπε ‘Όχι στον ευρωπαϊκό νεοφιλελευθερισμό, ‘Όχι στα Μνημόνια, ‘Όχι στην καταστροφή της Ελλάδας και της ευρωπαϊκής Δημοκρατίας. Θέλουν να το έχουν και να το περιφέρουν, με τον Στέφανο και τον φίλο του επικεφαλής, όπως οι αρκουδιάρηδες τις αρκούδες στα πανηγύρια. Το «τέλος της μεταπολίτευσης» σημαίνει όμως, στις σημερινές συνθήκες, το τέλος της Ελλάδας».
Τώρα, μετά από όλες αυτές τις περιπέτειες με τον Κασσελάκη, εμφανίστηκε ένας ακόμα βετεράνος της Goldman Sachs να διεκδικήσει την Προεδρία όχι της ΝΔ, αλλά του ΣΥΡΙΖΑ! Πρόκειται για τον Νικόλαο Φαραντούρη. Εργάσθηκε και αυτός στη διαβόητη τράπεζα, μια «λεπτομέρεια» που αναφέρει μεν στο βιογραφικό του στο ιστολόγιο του Πανεπιστημίου Πειραιώς, την αφαίρεσε όμως από το δικό του ιστολόγιο, αφού επισημάναμε την προϋπηρεσία του αυτή σε πρόσφατο άρθρο μας για άλλο θέμα.
Διερωτώμεθα μήπως, υπό τις συνθήκες αυτές, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πρέπει να γίνει καλύτερα ΣΥΡΙΖΑ-Goldman Sachs. Πόσο μάλλον που, αν πιστέψουμε μη διαψευσθέντα δημοσιεύματα του τύπου, η φιλάνθρωπη αυτή τράπεζα είχε οργανώσει και τις περιοδείες του Νίκου Παππά στις ΗΠΑ και τη Βρετανία το 2016 και τις εκεί συναντήσεις του με τους «επενδυτές» (ενδεικτικά εδώ).
H «προσέγγιση» ΣΥΡΙΖΑ με Goldman Sachs συμπίπτει εξάλλου, και πως αλλιώς να συνέβαινε, με την προσέγγιση των ηγετών της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» με την Ουάσιγκτον και το Ισραήλ, κάτι που εξηγεί ίσως και τη σχεδόν απόλυτη σιωπή των Αλέξη Τσίπρα και Νίκου Παππά (όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας των υπολοίπων Ελλήνων πολιτικών), τόσο για την εγκατάσταση σε όλη την Ελλάδα αμερικανικών βάσεων, όσο και για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη.
Η Ελλάδα ως αποικία της Goldman Sachs
Το θέμα δεν αφορά, ειρήσθω εν παρόδω, μόνο την Αριστερά. Και ο άνθρωπος που κατέστρεψε την Ελλάδα εφαρμόζοντας το διαβόητο PSI, επικεφαλής μιας κυβέρνησης που στήριξαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ, ο τραπεζίτης Λουκάς Παπαδήμος «βετεράνος» της Goldman Sachs ήταν κι αυτός. ‘Οσο για τον Κυριάκο Μητσοτάκη άρχισε την πορεία του προς την κορυφή με μια ευρωπαϊκή τουρνέ το 2016, που την κανόνισε η Goldman Sachs και η Deutsche Bank. Το φθινόπωρο του 2019 η κόρη του σημερινού Πρωθυπουργού προσελήφθη στη Goldman Sachs για να μεταπηδήσει το 2021 στο αμερικανικό CVC που αγοράζει -κατ’ άλλους λεηλατεί- τα πάντα στη χώρα.
Τότε, δηλαδή το 2021, η εφημερίδα Documento του κ. Βαξεβάνη είχε δημοσιεύσει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο για το πως η Goldman Sachs φτιάχνει τα «βιογραφικά των γαλάζιων παιδιών», με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Τι κρύβεται πίσω από τις μεγάλες καριέρες των γαλάζιων γόνων» (Τι κρύβεται πίσω από τις μεγάλες καριέρες των «γαλάζιων» γόνων-Documento ). Ο συντάκτης του μάλλον δεν φανταζόταν ότι, δύο χρόνια αργότερα, θα υπήρχε και ένας «ροζ» πολιτικός γόνος, το τερατώδες κατ’ ορισμένους, προϊόν της διασταύρωσης του ΣΥΡΙΖΑ με την παγκόσμια υπερτράπεζα.
Από το… προλεταριάτο στους εφοπλιστές!
Αλλά δεν είναι μόνο με τη Goldman Sachs που ανακατεύτηκε ο κ. Φαραντούρης. Υπήρξε επίσης «ειδικός σύμβουλος» του ΕΛΙΑΜΕΠ, think tank του (φιλελεύθερου και νατοϊκού) σημιτικού «εκσυγχρονισμού». Υπήρξε επίσης μέλος της Νομικής Επιτροπής της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών! Φαίνεται ότι για τη «σύγχρονη αριστερά», όπως ήθελε να την ονομάσει ο Κασσελάκης, ο εφοπλισμός παίζει πλέον τον ρόλο του… προλεταριάτου!
Ο υποψήφιος Πρόεδρος της «ριζοσπαστικής Αριστεράς» διετέλεσε επίσης νομικός σύμβουλος του Υπουργείου Ναυτιλίας επί κυβερνήσεων Σημίτη και Καραμανλή, διορίστηκε σε μεγάλους κρατικούς επιχειρηματικούς ομίλους επί κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμα και έκανε μια άψογη καριέρα σε υψηλότατες θέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. ‘Αψογη για έναν που διεκδικεί μια θέση στο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, δύσκολα συμβατή με κάποιον που θέλει να διεκδικήσει την ηγεσία της αριστεράς! Και βεβαίως, το βιογραφικό του δεν αναφέρει καμία σχέση με την αριστερά, με πολιτικούς, κοινωνικούς ή συνδικαλιστικούς αγώνες. Δεν θα ήταν άλλωστε εύκολο να δίνει ταυτόχρονα νομικές συμβουλές και στους εφοπλιστές και στους ναυτεργάτες!
Πρέπει βέβαια να πω ότι το βιογραφικό Φαραντούρη υστερεί κάπως του βιογραφικού Κασσελάκη. Πρώτον, από πουθενά δεν τεκμαίρεται, εξ όσων γνωρίζουμε, συνεργασία του κ. Φαραντούρη με τη CIA και τις αμερικανικές πολεμικές βιομηχανίες, όπως συμβαίνει με τον κ. Κασσελάκη. Αν υπάρχει τέτοια συνεργασία, δεν την αναφέρει το βιογραφικό. Δεύτερο, δεν έχει δηλώσει ΛΟΑΤΚΙ+. Και τα δύο τον φέρνουν ασφαλώς σε μειονεκτική θέση εν σχέσει με τον καθαιρεθέντα Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και μας αναγκάζουν να αναφωνήσουμε: Πού πας ρε Καραμήτρο!
Αυτά δεν αφορούν μόνο την αριστερά, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Αφορούν εν τέλει τη χώρα και τη σοβαρότητά της, χωρίς την οποία οδεύουμε όλοι μαζί (αν και όχι οι εφοπλιστές ασφαλώς) σε πολύ μεγάλη καταστροφή.
