Επιστήμονες απομόνωσαν και αποκωδικοποίησαν για πρώτη φορά το DNA ενός ατόμου που υποτίθεται ότι αναφέρεται στο σκανδιναβικό έπος για τα γεγονότα του τέλους του 13ου αιώνα. Εκεί, το πτώμα του χρησιμοποιήθηκε πιθανότατα ως βιολογικό όπλο, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό iScience.

Όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, στο «Έπος του Σβέρριρ», το οποίο αφηγείται την ιστορία του Νορβηγού βασιλιά Σβέρριρ Σίγκουρντσον, αναφέρεται ότι μετά την επίθεση των αντιπάλων του βασιλιά στο Σβέρρερμποργκ -το κάστρο των συμμάχων του- έριξαν το πτώμα ενός άγνωστου άνδρα στο πηγάδι του κάστρου με πόσιμο νερό και το γέμισαν με πέτρες. Το 1938, κατά τη διάρκεια αρχαιολογικών ανασκαφών στα ερείπια του Σβέρρερμποργκ, βρέθηκε ένα πτώμα κάτω από ένα στρώμα χώματος και λίθων, αλλά τότε η τεχνολογία δεν επέτρεψε την ανάσυρσή του. Αυτό έγινε το 2016, μετά την οποία οι επιστήμονες πραγματοποίησαν ραδιοανάλυση με άνθρακα σε ένα θραύσμα της πλευράς του σκελετού και αποκωδικοποίησαν το πυρηνικό γονιδίωμα των λειψάνων.

Όπως αναφέρει ο Μάικλ Μάρτιν, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης και ειδικό στην εξελικτική γονιδιωματική στο μουσείο του Νορβηγικού Πανεπιστημίου Φυσικών και Τεχνικών Επιστημών:

Είναι η πρώτη φορά που τα λείψανα ενός προσώπου ή ενός χαρακτήρα που περιγράφεται σε ένα παλαιοσκανδιναβικό έπος έχουν ταυτοποιηθεί με ακρίβεια. Πρόκειται επίσης για τα παλαιότερα λείψανα ενός συγκεκριμένου προσώπου που αναφέρεται σε μεσαιωνικό κείμενο, από το οποίο μπορέσαμε να πραγματοποιήσουμε πλήρη αλληλούχιση του γονιδιώματος.

Σύμφωνα με τη μελέτη, ο αποθανών έζησε πριν από περίπου 800 χρόνια, δηλαδή ακριβώς την εποχή που εκτυλίσσονταν τα γεγονότα του «Έπους του Σβέρριρ». Είναι πολύ πιθανό να είχε γαλάζια μάτια και ανοιχτά ή ανοιχτά καστανά μαλλιά και οι πρόγονοί του πιθανότατα ζούσαν στη νοτιότερη περιοχή της Νορβηγίας, απ’ όπου προέρχονταν οι άνθρωποι που επιτέθηκαν στο Σβέρρερμποργκ. Προηγουμένως, πίστευαν ότι ο άνδρας προερχόταν από τις κεντρικές περιοχές της χώρας, όπου ζούσαν οι ηττημένοι σύμμαχοι του βασιλιά.

Σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης, ο σκοπός της ρίψης του πτώματος στο πηγάδι, πιθανότατα, ήταν η μόλυνση της πηγής πόσιμου νερού στο κάστρο και, ενδεχομένως, η μόλυνση, εάν το άτομο του οποίου το πτώμα ρίχτηκε στο πηγάδι, είχε νοσήσει από κάτι κατά τη διάρκεια της ζωής του. Έτσι, αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως μια προσπάθεια χρήσης αυτού που σήμερα ονομάζεται βιολογικά όπλα.