Πολιτικά προκατειλημμένο και επιβάλλοντα «σκόπιμες διακρίσεις εις βάρος εκατομμυρίων ενοριτών της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας», χαρακτηρίζει το ρωσικό Υπουργείο Εξωτερικών τον πρόσφατο νόμο, που υιοθετήθηκε από τη Βερχόβνα Ράντα (Βουλή) της Ουκρανίας και απαγορεύει στις θρησκευτικές οργανώσεις να έχουν οποιεσδήποτε διασυνδέσεις με το εξωτερικό. Σύμφωνα με τον ειδικό εκπρόσωπο του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών για θέματα θρησκευμάτων Γκενάντι Ασκαλντόβιτς ο νόμος αυτός «δεν φέρνει την απελευθέρωση από την υποτιθέμενη “πνευματική εξάρτηση” από τη Μόσχα, όπως ισχυρίζονται οι συντάκτες του, αλλά εισάγει ακόμη μεγαλύτερο διχασμό στην ουκρανική κοινωνία».
Όπως υποστήριξε ο Ρώσος διπλωμάτης «σήμερα καθίσταται ολοφάνερο ότι μακροπρόθεσμος στόχος του καθεστώτος Ζελένσκι και των δυτικών καθοδηγητών του είναι η εξάλειψη της κανονικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία», ενώ η υιοθέτηση του εν λόγω «νομικά αβάσιμου» νόμου «χρησιμεύει για να δώσει τουλάχιστον κάποια νομιμοποίηση σε αυτή τη διαδικασία».
Κατά το ρωσικό ΥΠΕΞ τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη «μια διαδικασία αναγνώρισης της υπαγωγής των ενοριών της Ουκρανικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στο Πατριαρχείο Μόσχας», πράγμα, που θα ανοίξει το δρόμο «σε ακόμη μεγαλύτερη αυθαιρεσία και στην αύξηση των συγκρουσιακών καταστάσεων», καθώς και σε νέες διοικητικές ή ποινικές διώξεις με κατάληξη «την κατάσχεση της ακίνητης και κινητής περιουσίας της Εκκλησίας και, κατά συνέπεια, το κλείσιμο των ενοριών της».
Όπως δήλωσε ο Γκ. Ασκαλντόβιτς στο πρακτορείο ειδήσεων «Ρασία Σιβόντνια» (=Ρωσία Σήμερα) «δεν είναι αυτό που επιθυμούν εκατομμύρια ειλικρινά πιστών ανθρώπων», γιατί «τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Ουκρανοί (τότε ενιαίος λαός της Παλαιάς Ρωσίας) βαπτίστηκαν σε μία κολυμβήθρα, έχουν κοινή χριστιανική ιστορία και καμία καταστολή δεν θα μπορέσει να το εξαλείψει αυτό». Όπως ισχυρίστηκε ο Ρώσος διπλωμάτης «το καθεστώς του Κιέβου έχει πλέον ξεκινήσει έναν πιο ενεργό αγώνα κατά της κανονικής Ορθοδοξίας. Αυτό επιβεβαιώνεται από την πρόσφατη κατάληψη από ενόπλους και οπαδούς της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας (σ.σ. που ιδρύθηκε το 2018) του μεγαλύτερου ορθοδόξου ναού της χώρας, του καθεδρικού ναού του Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Τσερκάσι», με τη χρήση «δακρυγόνων, γκλομπ και άλλων αυτοσχέδιων υλικών, ενώ ασκήθηκε φυσική βία κατά των πιστών και του Μητροπολίτη Τσερκάσι και Κάνεφ Θεοδοσίου. Πρόκειται για μια εξωφρενική πράξη αυθαιρεσίας και βίας».
Αυτό, που συνέβη με τον καθεδρικό ναό στο Τσερκάσι και πολλές άλλες εκκλησίες δεν είναι «εκούσια μεταβίβαση της εκκλησιαστικής περιουσίας», δήλωσε ο Ρώσος διπλωμάτης, αλλά για «μια συνηθισμένη γκανγκστερική επιδρομή», που προκαλεί «μόνο διαμαρτυρία και αγανάκτηση για τέτοιου είδους ενέργειες».
Ο ειδικός εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ εξέφρασε τη δυσαρέσκεια της ρωσικής πλευράς γιατί οι αντιδράσεις της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι «υποτονική, ώστε να μην πληγεί πολύ η κυβέρνηση του Κιέβου», γι’ αυτό και η Μόσχα θα συνεχίσει να απαιτεί από τους διεθνείς οργανισμούς να καταδικάσουν «την κραυγαλέα αυθαιρεσία εναντίον μιας από τις πολυπληθέστερες ομολογίες του κόσμου», δεδομένου ότι «η ελευθερία του θρησκεύεσθαι είναι ένα από τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και δεν πρέπει να παραβιάζεται από κανένα κράτος στον κόσμο».
Σύμφωνα με τον Γκ. Ασκαλντόβιτς «οι ΗΠΑ εδώ και καιρό καταστρώνουν σχέδια για την εξάλειψη της κανονικής Ορθοδοξίας στην Ουκρανία. Με τη δική τους σιωπηρή παρασκηνιακή υποστήριξη και πίεση το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως συνέβαλε με κάθε τρόπο στη δημιουργία της σχισματικής Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας και της χορήγησε τον “Τόμο” της αυτοκεφαλίας. Η Ουάσιγκτον και το Φανάρι φέρουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης για το ορθόδοξο σχίσμα στην Ουκρανία».
Η κυβέρνηση της Ουκρανίας έχει ασκήσεις διώξεις εναντίον ιεραρχών και υποστηρικτών τής υπό τον παλαιό μητροπολίτη Κιέβου Ονούφριο Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, που παραμένει ευρύτατα αναγνωρισμένη διεθνώς από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, με κατηγορίες για «συνεργασία με τη Ρωσία και το Πατριαρχείο Μόσχας» και για «δικαιολόγηση των πράξεων του εισβολέα», τις οποίες η ίδια απορρίπτει, όπως είναι φυσικό. Οι υποστηρικτές της Εκκλησίας αυτής χαρακτηρίζουν τις μετεγγραφές ενοριών ως «βίαιη προσπάθεια υπαγωγής» τους στην σχισματική κατά τους ίδιους Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας υπό τον νεότερο μητροπολίτη Κιέβου Επιφάνιο, που υπάγεται στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και αναγνωρίζεται μόνο από τις Εκκλησίες Κύπρου, Ελλάδας, Αλεξανδρείας.
Κατά τον Ρώσο διπλωμάτη, παρόμοια πολιτική, που επιδιώκει την αποκοπή κάθε σχέσης με κάθε τι ρωσικό, εφαρμόζεται και από άλλες «μη φιλικές προς τη Ρωσία χώρες», όπως σε χώρες της Βαλτικής, όπου οι κυβερνήσεις τους απαιτούν από τις τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες «να αρνηθούν ακόμη και την παραμικρή αναφορά σε δεσμούς με τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, διαφορετικά απειλούν με τιμωρητικά μέτρα, μέχρι και το κλείσιμο και την κατάργηση των Εκκλησιών αυτών». Η Μόσχα δηλώνει «σθεναρά αντίθετη σε αυτή την πολιτική και απαιτεί να σταματήσει η ανομία και η παρέμβαση στις εκκλησιαστικές τους υποθέσεις», υποστηρίζοντας ότι «στα θρησκευτικά θέματα η σημερινή κυβέρνηση της Μολδαβίας αντιγράφει απερίσκεπτα τις χειρότερες πρακτικές του εγκληματικού καθεστώτος του Κιέβου». «Όπως είναι γνωστό, η Ορθόδοξη Εκκλησία της Μολδαβίας είναι αυτοδιοικούμενο τμήμα της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και είναι φυσιολογικό να διατηρεί δεσμούς με το Πατριαρχείο Μόσχας», σημείωσε ο Ρώσος διπλωμάτης, καλώντας την κυβέρνηση του Κισινάου «να σταματήσει να παίζει με τα θρησκευτικά αισθήματα του 70% των κατοίκων της χώρας που συνενώνει η Ορθόδοξη Εκκλησία της Μολδαβίας και να σταματήσει να τροφοδοτεί τη ρωσοφοβία στη μολδαβική κοινωνία».
