Ερωτήματα αλλά και δεύτερες σκέψεις, για τους πραγματικούς λόγους που βρίσκονται πίσω από την απόφαση μετεγκατάστασης του 1ου Διαπολιτισμικού Γυμνασίου και Λυκείου της Θεσσαλονίκης, δημιουργούνται μετά την απόφαση για την fast track διαδικασία μετεγκατάστασης του σχολείου που εξελίσσεται αυτές τις ημέρες.
Το Κοσμοδρόμιο ήρθε σε επαφή με εκπαιδευτικούς και γονείς ψάχνοντας την άκρη του νήματος αλλά και όλα τα πιθανά σενάρια που κρύβονται πίσω από μία τόσο σοβαρή απόφαση, η οποία μάλιστα λαμβάνεται εν μέσω της σχολικής χρονιάς με τραγικές συνέπειες τόσο και κύρια για τους μαθητές και τις μαθήτριες όσο και για τους/ τις εκπαιδευτικούς.
Μία αόριστη πρωτοβάθμια μελέτη για τις εγκαταστάσεις του σχολείου
Όλα ξεκίνησαν τον περασμένο Μάρτιο όταν μηχανικοί του Δήμου Θεσσαλονίκης πραγματοποίησαν μελέτη η οποία έκρινε τις εγκαταστάσεις του κτιρίου ως «αγνώστου επικινδυνότητας», ενώ τον Μάιο υπήρξε επαφή μεταξύ της Αντιδημάρχου Παιδείας με τη διεύθυνση του σχολείου η οποία έκανε πρώτη φορά λόγο για μεταφορά του σχολείου με αφορμή το συγκεκριμένο πόρισμα.
Από εκείνη τη στιγμή η Διεύθυνση του σχολείου, μάταια όπως φάνηκε, ζητούσε δευτεροβάθμια μελέτη των μηχανικών που θα έθετε εμπεριστατωμένα τα προβλήματα στις κτιριακές εγκαταστάσεις του.
Τους επόμενους μήνες, κατά τους οποίους το σχολείο παρέμενε κλειστό, έγινε γνωστό πως υπάρχει η βούληση έτσι ώστε και το Γυμνάσιο και το Λύκειο να μεταφερθούν στις εγκαταστάσεις του 3ου ΓΕΛ. Απόφαση για τη συγκεκριμένη μεταφορά δεν πάρθηκε τελικά ποτέ και έτσι η σχολική χρονιά ξεκίνησε κανονικά.
Σε επικοινωνία μεταξύ της Διεύθυνσης του σχολείου και των αρμόδιων φορέων στις 20 Σεπτεμβρίου και μετά από επίβλεψη του χώρου ο Διευθυντής του Λυκείου κύριος Γιώργος Νικολαΐδης, ενημέρωσε επίσημα πως πιθανή μετακίνηση στο 3ο ΓΕΛ είναι πρακτικά ανέφικτη καθώς ο νέος χώρος δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον αριθμό των μαθητών.
Στο σχετικό έγγραφο και μετά από μία τεκμηριωμένη καταγραφή των αναγκών των μαθητών και των καθηγητών, ανέφερε:
«Θα ήθελα να εκφράσω τους προβληματισμούς όλης της σχολικής κοινότητας του Διαπολιτισμικού ΓΕΛ για τον τρόπο με τον οποίο πρόκειται να πραγματοποιηθεί η μεταστέγαση κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς σε οποιονδήποτε χώρο και αν είναι αυτή. Πώς είναι δυνατόν από τη μία μέρα στην επόμενη να μεταφερθεί ολόκληρος ο εξοπλισμός του σχολείου σε νέο χώρο, να τοποθετηθεί ώστε να είναι άμεσα λειτουργικός και ταυτόχρονα να λειτουργεί το σχολείο με τους μαθητές του παρόντες; Ποια φυσικά πρόσωπα θα φροντίσουν για τη μεταφορά και την τοποθέτηση όλου του εξοπλισμού στις κατάλληλες θέσεις και με ποια καθοδήγηση; Πότε έχει προγραμματιστεί να γίνει η μεταφορά των κλιματιστικών που βρίσκονται και λειτουργούν εντός του σχολείου; Σε ποιον χώρο και πώς θα γίνει η εγκατάσταση του εργαστηρίου Πληροφορικής; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί την ασφαλή μεταφορά και μετακίνηση των υλικών του εργαστηρίου Φυσικών Επιστημών, όπου υπάρχουν διάφορα χημικά προϊόντα με άγνωστη για εμάς επικινδυνότητα και σε ποιον χώρο; Πόσο εφικτό είναι να συμμετέχουν ο Διευθυντής και οι ελάχιστοι εκπαιδευτικοί του σχολείου σε μια μετακίνηση όλου του υλικού του σχολείου και ταυτόχρονα να απασχολούνται με τα εκπαιδευτικά και διοικητικά τους καθήκοντα;».
Σαν να μην έφτανε αυτό, λίγες ημέρες αργότερα, υπήρξε περιστατικό με πτώση σοβάδων και μάλιστα κατά την ώρα του μαθήματος, στο 3ο ΓΕΛ. Την ίδια περίοδο νέες προτάσεις “έπεσαν στο τραπέζι”, με την τελευταία από αυτές να αναφέρει για μεταφορά του Λυκείου στο 3ο ΓΕΛ και του Γυμνασίου στις εγκαταστάσεις του 26ου Γυμνασίου.
Ένα μήνα μετά και συγκεκριμένα στις 21 Οκτωβρίου σε νέα επίσημη επικοινωνία με τους αρμόδιους φορείς η Διεύθυνση του Διαπολιτισμικού, ύστερα από μετατροπή ορισμένων χώρων εντός του 3ου ΓΕΛ που όμως δεν έλυναν τις βασικές ανάγκες που έπρεπε να καλυφθούν, επέμεινε στην αρνητική θέση τόσο της ίδιας, όσο και του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου καθώς και των μαθητών, σε πιθανή μετακίνηση.
Στο ίδιο έγγραφο μάλιστα, μεταξύ άλλων, ανέφερε πως δεν είναι αρνητική σε μία προσωρινή μετακίνηση του σχολείου αν αυτή κρίνεται αναγκαία αφού όμως «ακολουθήσει επανέλεγχος από δευτεροβάθμιο κλιμάκιο πολιτικών μηχανικών, ώστε να βρεθεί και να οριστεί το άγνωστο επίπεδο ασφάλειας, όπως παρουσιάζεται στο με υπ’ αριθμ. 196821/03-09-2024 έγγραφο του Δήμου Θεσσαλονίκης και εφόσον αυτό βρεθεί ικανοποιητικό να εξασφαλιστεί η παραμονή των σχολείων τουλάχιστον για τη φετινή σχολική χρονιά».
Τι θέση έχουν τα διλήμματα μέσα σε έναν «δημοκρατικό διάλογο»;
Η επιμονή των αρμόδιων φορέων για μετεγκατάσταση του Διαπολιτισμικού γίνεται ακόμα πιο αμφιλεγόμενη αν κανείς συνοπολογίσει τις καταγγελίες γονέων και καθηγητών του σχολείου πως τις τελευταίες εβδομάδες βρέθηκαν ουσιαστικά με την πλάτη στον τοίχο. Ο «διάλογος» που οι αρμόδιοι φορείς πρότειναν στον Σύλλογο Διδασκόντων έθετε ως δεδομένο ότι τα παιδιά θα όφειλαν να αλλάξουν άμεσα σχολικό περιβάλλον, ενώ πετούσε το μπαλάκι των ευθυνών στους ίδιους μόνο για το εξής θέμα:
Απέναντι στην τελική λύση του διαχωρισμού Γυμνασίου και Λυκείου και της μεταφοράς τους σε διαφορετικές σχολικές εγκαταστάσεις, τέθηκε ως προϋπόθεση της συνέχισης της συστέγασης Γυμνασίου και Λυκείου στις εγκαταστάσεις του Λυκείου, η διεξαγωγή των μαθημάτων από τις 14:00 και έως τις 20:00.
Οι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να ορίσουν το πρόγραμμα της καθημερινότητάς τους εκ νέου, αλλά τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα για τους μαθητές και τις μαθήτριες, οι οποίοι όντας ήδη μέλη μίας στιγματισμένης κοινωνικής ομάδας και έχοντας στην πλάτη τους τη βία των πολέμων και της προσφυγιάς, θα έπρεπε να βιώσουν έναν ακόμα διαχωρισμό τους από την πλειοψηφία της μαθητικής κοινότητας της χώρας. Τα πράγματα δε, γίνονται ακόμα χειρότερα, αν συνυπολογίσει κανείς το ότι πολλοί από αυτούς μένουν σε δομές φιλοξενίας προσφύγων αρκετά χιλιόμετρα έξω από την πόλη. Ενώ, μόνο ως κακόγουστη φάρσα μπορεί να εκληφθεί η πρόταση για παράδοση διαδικτυακών μαθημάτων σε παιδιά που έχουν μετά βίας τα απολύτως απαραίτητα για να ζήσουν, από τους καθηγητές τους που την ίδια περίοδο θα επιφορτιστούν και με την μετακόμιση από το ένα σχολείο στο άλλο.
Το τελεσίγραφο της Αντιδημαρχίας για οριστική απάντηση εκ μέρους του Συλλόγου Διδασκόντων του σχολείου μέχρι τις 12.00 της Τετάρτης 20 Νοέμβρη που συνέπεσε μάλιστα με την 24ωρη γενική απεργία είναι χαρακτηριστικό του τρόπου που γίνεται αντιληπτή η έννοια του διαλόγου από όσους πιέζουν για την άμεση υλοποίηση της διαδικασίας.
Οι ίδιοι οι καθηγητές αλλά και οι γονείς με τους οποίους ήρθαμε σε επαφή κρίνουν ότι η σχετική μελέτη με το αόριστο πόρισμα περί «επικινδυνότητας» δεν αποτελεί παρά μία πρόφαση και οι πραγματικές αιτίες της μετεγκατάστασης του σχολείου είναι άλλες.
Άλλωστε, η δέσμευση για προσωρινή μετεγκατάταση του σχολείου με ταυτόχρονη έναρξη εργασιών στον υπάρχοντα χώρο, φέρεται να καταρρίφθηκε εμμέσως πλην σαφώς, στην τελευταία συνάντηση με τη Διεύθυνση και τους εκπαιδευτικούς του Διαπολιτισμικού, η οποία πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 19 Νοέμβρη. Στη συνάντηση αυτή υπήρχε συμμετοχή του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης Κ. Μακεδονίας Αλέξανδρου Κοπτσή, της Διευθύντριας Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης Ζωής Βαζούρα και της Αντιδημάρχου Παιδείας και δια βίου μάθησης Έφης Θεοδωράκη, ενώ από αυτήν δεν έλειψε η κατάθεση των διαφωνιών του διδακτικού προσωπικού που πήραν ακόμα πιο έντονη χροιά όταν για πρώτη φορά έγινε η ενημέρωση πως το σχολείο στην Εθνικής Αμύνης θα κατεδαφιστεί και πως δεν προβλέπεται η ανέγερση νέων εγκαταστάσεων στον ίδιο χώρο.
Και η νέα αυτή συνθήκη καταφέρνει να εξηγήσει το ότι ακόμα δεν έχει σταλεί η έκθεση των υπηρεσιών του Δήμου για τη στατικότητα του κτιρίου αλλά και για το ότι δεν προχωράει ο δευτεροβάθμιος έλεγχος που έχουμε προαναφέρει.
Για τις τελευταίες εξελίξεις η Α´ ΕΛΜΕ εξέδωσε καυστική ανακοίνωση παίρνοντας σαφή θέση εναντίον της μετεγκατάστασης του σχολείου και στηλιτεύοντας μία σειρά γεγονότων των τελευταίων εβδομάδων:
«Καταγγέλλουμε την Διευθύντρια ΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, την αντιδήμαρχο Παιδείας του Δήμου Θεσσαλονίκης καθώς και τον Περιφερειακό Διευθυντή Εκπαίδευσης που κάλεσαν τους συναδέλφους του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου και Λυκείου σε ημέρα Πανελλαδικής-Πανεργατικής απεργίας 20 Νοεμβρίου να κάνουν απεργοσπασία προκειμένου να αποφασίσουν ποια από τις λύσεις να διαλέξουν, την κακή ή την χειρότερη! Προσπαθούν να αποσπάσουν εκβιαστικά τη συναίνεση των δύο συλλόγων διδασκόντων ώστε να επιλέξουν είτε να πάνε στο συγκρότημα του 3ου Γυμνασίου/ΓΕΛ στην Ολυμπιάδος σε απογευματινή βάρδια ανατρέποντας όλο τον οικογενειακό τους προγραμματισμό (οι παιδικοί σταθμοί και τα σχολεία δε λειτουργούν απόγευμα) ή να δεχθούν να στριμωχθούν σε απαράδεκτες συνθήκες σε πρωινή βάρδια με διαμοιρασμό στα συγκροτήματα των σχολείων της Κασσάνδρου και της Ολυμπιάδος.
Επιπλέον, αν ισχύει πως η κα. αντιδήμαρχος δήλωσε ότι δεν είναι στα σχέδια του Δήμου να χτιστεί σχολείο για τα Διαπολιτισμικά στην ίδια θέση, επιβεβαιώνονται οι φόβοι που είχαμε από την αρχή ότι το σχολείο φεύγει εσπευσμένα εξ αιτίας του ξενοδοχείου που χτίζεται δίπλα.
Να θυμίσουμε όμως ότι μετά και από την πίεση του εκπαιδευτικού και γονεϊκού κινήματος, ο δήμαρχος κ. Αγγελούδης δεσμεύτηκε ότι θα εντάξει στον προϋπολογισμό και στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου για το 2025 το έργο της ανέγερσης νέου διδακτηρίου για τα Διαπολιτισμικά σχολεία στον ίδιο χώρο με κρατική χρηματοδότηση.
Γνωρίζουμε επίσης πολύ καλά ότι οι λύσεις που υποσχέθηκε η κα Βαζούρα για του χρόνου, και οι οποίες προς το παρόν δεν είναι ανακοινώσιμες (!), περνάνε μέσα από τη συρρίκνωση, μεταφορά και συγχώνευση και άλλων σχολείων που είναι και ο διακαής της πόθος. Η Διευθύντρια ΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης δεν παραιτείται από τον διακηρυγμένο στόχο του Υπουργείου και τον δικό της για συγχωνεύσεις σχολείων, για τμήματα μεγάλα και για εξοικονόμηση εκπαιδευτικού προσωπικού.
Επίσης ανέφεραν, στα πλαίσια της κατανόησης που δείχνουν (!), ότι για διευκόλυνση όσων συναδέλφων δεν μπορούν να πάνε στην απογευματινή ζώνη, θα εξετάσουν μεμονωμένα τις περιπτώσεις ώστε να τοποθετηθούν αλλού (δεσμεύτηκε μάλιστα ο κ. Κόπτσης να βοηθήσει την κα Βαζούρα!) η οποία με τη σειρά της δεσμεύτηκε να βγάλει επίσημα πρόσκληση, για όσους εκπαιδευτικούς θελήσουν να μετακινηθούν από άλλα σχολεία στο Διαπολιτισμικό σε απογευματινή ζώνη, ώστε να γίνουν κάτι σαν αμοιβαίες μετακινήσεις!
Χρυσώνουν το χάπι στους συναδέλφους προκειμένου να αποσπάσουν τη συναίνεσή τους. Σαν να μη γνωρίζουμε το ποιόν του Ανατολικού ΠΥΣΔΕ στις τοποθετήσεις και τις μετακινήσεις συναδέλφων. Κι αν δε βρεθούν εθελοντές με τα προσόντα που απαιτούνται στο Διαπολιτισμικό;
Η μόνη πραγματική λύση που είναι προς όφελος μαθητών και εκπαιδευτικών είναι να παραμείνουν τα σχολεία για φέτος στις εγκαταστάσεις τους και ο Δήμος, αφενός να προχωρήσει άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες για την ανέγερση νέου κτιρίου για τα διαπολιτισμικά σχολεία στο ίδιο οικόπεδο, όπως δεσμεύτηκε δημόσια, και αφετέρου να αξιοποιήσει μέρος από τα ακίνητα που διαθέτει, να διεκδικήσει χώρους της ΔΕΘ ή ακόμα και να προχωρήσει με έκτακτη επιχορήγηση στη λύση της μίσθωσης κάποιου κατάλληλου χώρου μέχρι να χτιστεί το νέο σχολείο».
Αναμένοντας τις τελικές αποφάσεις και παραμένοντας πονηρεμένοι σε μία κοινωνία που το κέρδος έχει τον πρώτο λόγο
Δεν είναι η πρώτη φορά που, μέσω της ανακοίνωσης της Α’ ΕΛΜΕ, ανοίγει το θέμα της ανέγερσης ξενοδοχείου στο οικόπεδο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Τσιμισκή και Εθνικής Αμύνης, ακριβώς δίπλα από το οικόπεδο που σήμερα στεγάζεται το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο-Λύκειο. Το 2023 μάλιστα υπήρξαν και κινητοποιήσεις από κατοίκους της Θεσσαλονίκης και δημοτικές κινήσεις έτσι ώστε το συγκεκριμένο οικόπεδο να δοθεί ως χώρος για να υπάρξει νέα σχολική στέγη.
Καμία ανάγκη όμως των κατοίκων αυτής της πόλης δεν ιεραρχείται ψηλότερα από τις ανάγκες που συνεπάγεται η ταχεία τουριστικοποίησή της αλλά και η σταδιακή ερήμωση ολόκληρων περιοχών της (με πρώτο το κέντρο) προς όφελος των μερίδων του κεφαλαίου που επενδύουν στον τουρισμό αλλά και τη βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων.
Έτσι, το συγκεκριμένο οικόπεδο το οποίο ανήκει στην Εκκλησία πέρασε στα χέρια του ομίλου Electra Palace για 99 χρόνια με σκοπό την δημιουργία ενός πεντάστερου ξενοδοχείου, δέκα ορόφων και 165 δωματίων, με υπόγειους χώρους στάθμευσης και φυτεμένο δώμα σε μία επένδυση η οποία αναμένεται να ξεπεράσει τα 30 εκατομμύρια ευρώ.
Μπορεί κάποιος να μας πει κακοπροαίρετους, αλλά θα θέλαμε να ακούσουμε και από επίσημα χείλη, πως δεν είναι η ανέγερση ενός πεντάστερου ξενοδοχείου αυτή που, άμεσα ή έμμεσα, αποτελεί την αιτία ή έστω την αφορμή για να φύγει ένα σχολείο που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο εργοτάξιο στο οποίο πραγματοποιούνται εντατικές εργασίες.
Θα θέλαμε να μάθουμε εν ολίγοις πως δεν είναι το ξενοδοχείο, που αναμένεται να λειτουργήσει το 2026, ο λόγος για την άρον-άρον μετακίνηση δεκάδων μαθητών και την κατεδάφιση των εγκαταστάσεων του σχολείου τους που θα αφήσει ένα ακόμα κενό οικόπεδο-φιλέτο προς αξιοποίηση σε δεύτερο χρόνο από αυτούς που θέλουν να μετατρέψουν τη Θεσσαλονίκη σε έναν όλο και πιο ελκυστικό τουριστικό προορισμό εις βάρος των κατοίκων της και των αναγκών τους.
Θα θέλαμε τέλος, να υπάρξει εκ νέου και υπεύθυνα μία επίσημη ενημέρωση πως όλα αυτά τα σενάρια που συζητούν εκπαιδευτικοί, μαθητές, γονείς αλλά και χιλιάδες κάτοικοι της Θεσσαλονίκης δεν ευσταθούν. Πως τα παιδιά που ζουν και μεγαλώνουν στη Θεσσαλονίκη, ιδιαίτερα αυτά που ήρθαν σε αυτήν αναζητώντας ένα μέλλον μακριά από τη φρίκη των πολέμων που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν, όχι μόνο δεν χαλάν την εικόνα που προσπαθούν να της χτίσουν όσοι την αντιλαμβάνονται απλά ως ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας, αλλά αποτελούν ένα ευαίσθητο κομμάτι του πληθυσμού. Ένα κομμάτι του πληθυσμού, το οποίο η τοπική, τουλάχιστον, εξουσία όχι μόνο δεν κρίνει ως τροχοπέδη για το ένα ή το άλλο επιχειρηματικό πλάνο, αλλά τολμά να προτεραιοποιεί.
Όσο αυτές οι διαβεβαιώσεις λείπουν, η συζήτηση για τη χειρότερη μορφή ρατσισμού, η συζήτηση για τον θεσμικό ρατσισμό –που μπορεί να μην κρατάει μαχαίρια, αλλά έχει τη δύναμη, εκτός των άλλων, να κλείνει σχολεία που φοιτούν προσφυγάκια- θα συνεχίσει να υφίσταται.
