*Το παρών κείμενο αποτελεί αναδημοσίευση από τον ιστότοπο ThePressProject
Η πρώτη προειδοποίηση από το Facebook στη Λαμπρινή Θωμά ήρθε την περίοδο της απεργίας πείνας του Δημήτρη Κουφοντίνα. Τότε, όπως και σε πολλούς ακόμη – μεταξύ των οποίων και ο Κωνσταντίνος Πουλής – έλαβε προειδοποιήσεις για τα «ενάντια στους κανόνες της κοινότητας» του Facebook, περί προαγωγής «επικίνδυνων ανθρώπων και οργανώσεων».
Η δεύτερη προειδοποίηση ήρθε μετά το πρόσφατο άρθρο της για την σχεδιαζόμενη από τη CIA δολοφονία του Τζούλιαν Ασάνζ. Τέσσερα άρθρα της ή μεταφράσεις της κατέβηκαν (“μόνο εσείς μπορείτε να δείτε τη δημοσίευσή σας”), για τον ίδιο λόγο, «περί επικινδύνων προσώπων και οργανώσεων».
Από τα τέσσερα άρθρα, τα οποία είχαν δημοσιευτεί όλα στο ΤΡΡ, το ένα ήταν το ιατρικό ανακοινωθέν του κ. Ζδούγκου, γιατρού επιλογής του Δημήτρη Κουφοντίνα και ένα ακόμη ήταν άρθρο Αμερικάνου ακαδημαϊκού που είχε στον τίτλο τη λέξη «τρομοκρατία» και αφορούσε στα εγκλήματα των Ισραηλινών και ειδικά του Αριέλ Σαρόν στο Λίβανο, με αποκορύφωμα τη σφαγή σε Σάμπρα και Σατίλα. Τα άρθρα είχαν δημοσιευτεί το 2020, πριν ένα χρόνο, και αυτό, προφανώς, σημαίνει ότι όποιος τα «εξέταζε» εξέταζε την παρουσία στο μέσο μιας επαγγελματία δημοσιογράφου και αποφάσιζε, και διέτασσε, το μέλλον των δημοσιευμάτων της στο κοινωνικό μέσο δικτύωσης.
Μετά από αυτή την δεύτερη προειδοποίηση, η έρευνα του ελεγκτικού μηχανισμού συνεχίστηκε, σήμερα, με δύο ακόμη δημοσιεύσεις. Η μία, μάλιστα, αποτελεί και “ύμνο‘ στην συνάδελφο Ρόζυ Βουδούρη, με την οποία είχα παλαιότερα την χαρά και την τιμή να συνεργαστώ. Το παραθέτω εδώ, για να γίνει κατανοητό σε ποιό σημειο έχουν φτάσει οι απρόσωποι αυτοί που αποφασίζουν για το τι, που και πως θα δημοσιεύσουμε:
«Την εποχή της σύλληψης των μελών της 17Ν δούλευα (και) για την ελληνική υπηρεσία του BBC, με διευθύντρια την και αγαπημένη φίλη και σεβαστή δημοσιογράφο, Ρόζυ Βουδούρη. Στα ελληνικά ΜΜΕ και τον οχετό της εποχής τα ρεπορτάζ πολλές φορές ήταν πραγματικά κατάπτυστα (με στοιχειώνει ακόμη η μορφή του Κακαουνάκη κι οι τότε αθλιότητες). Η πρώτη διόρθωση που μου έκανε η Ρόζυ ήταν: «Δεν θα γραφεις ο Κουφοντίνας, θα γράφεις ο κύριος Κουφοντινας». Αυτός που θα καθόταν στο εδώλιο ήταν ένας πολιτης και άνθρωπος, άξιος σεβασμού όσο και οποιοσδήποτε άλλος. Η Ρόζυ Βουδούρη είναι θυγατέρα του Τάκη Βουδούρη, που υπήρξε στέλεχος της ΝΔ, υφυπουργός Εξωτερικών επί Ράλλη. Και είναι και οπαδός του Άρη. Θεωρητικώς, μας χωρίζει άβυσσος. Η Ρόζυ Βουδούρη είναι φωτεινός άνθρωπος, έντιμος βαθιά δημοσιογράφος, άνθρωπος αρχών. Από το είδος των ανθρωπων που δεν έχει να επιδείξει πια η ελληνική αστική ταξη. Την εκτιμω και την αγαπώ κάθε μέρα περισσότερο.»
Το δεύτερο ήταν άρθρο- συνέντευξη από αποστολή που πραγματοποιήσαμε στο Λίβανο, με κορυφαίο Πανεπιστημιακό της χώρας εκεί (στο αμερικάνικο Πανεπιστήμιο της Βηρυτού), που αφορούσε το ρόλο και τη θέση της Χεσμπολάχ στην κοινωνία του Λιβάνου. Το ακόλουθο:
Μετά από το «κατέβασμα» και των δύο αυτών δημοσιευμάτων στο fb (που τα έψαξαν από τον Αύγουστο του 2020, ας το επαναλάβουμε), ειδοποίησαν την δημοσιογράφο του ΤΡΡ ότι για 90 ημέρες, τρεις μήνες, δεν έχει δικαίωμα να κάνει ζωντανή μετάδοση ούτε να διαφημίσει οτιδήποτε (ενα αρθρο της, ας πουμε) στην πλατφόρμα του Facebook και παράλληλα την προειδοποίησαν ότι αν ..συνεχίσει (να δημοσιογραφεί; ) θα έχει και άλλες συνέπειες.
Κι εδώ το ερώτημα είναι πολύ απλό: Ποιά «κριτήρια της κοινότητας», άγνωστα στους πολλούς, μπορούν να υπερισχύουν του κώδικα δημοσιογραφικής δεοντολογίας, και να εφαρμόζονται από αγνώστους, χωρίς διαδικασία «απολογίας» και «έφεσης», εις βάρος επαγγελματιών δημοσιογράφων, στερώντας τους την πρόσβαση από ένα προνομιακό στις μέρες μας δίαυλο δημοσιοποίησης;
Ήδη, η δημοσιογράφος του ΤΡΡ έχει ζητήσει να τοποθετηθούν επί του θέματος οι Ενώσεις Συντακτών της χώρας. Και θα συνεχίσουμε, γιατί το ζήτημα μας αφορά όλους. Και, κυρίως, αφορά το μέλλον της ελευθερίας του Τύπου στη χώρα. Κι αυτό, για το ΤΡΡ, είναι και προσωπικό ζήτημα.
