Χθες, ξεκίνησε η δίκη για την έκδοση του Τζούλιαν Ασάνζ (ενός Αυστραλού πολίτη που δεν έχει διαπράξει κανένα έγκλημα στις ΗΠΑ) από τη Βρετανία (στην οποία συνελήφθη μετά από επτάχρονη παραμονή στην πρεσβεία του Ισημερινού, από όπου εκδιώχθηκε με αντάλλαγμα τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης Μορένο από το ΔΝΤ), στις ΗΠΑ, για το έγκλημα της αποκάλυψης μερικών εκ των εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας που η υπερδύναμη έχει διαπράξει τα τελευταία χρόνια

Πρόκειται για υπόθεση που και μόνο η εκδίκασή της δείχνει το επίπεδο της ελευθερίας του τύπου στη Δύση – κάτι για το οποίο κρούει τον κώδωνα του κινδύνου και η Διεθνής Αμνηστία, το CJR, το EFF και όλος ο δημοκρατικός κόσμος που αντιλαμβάνεται το διακύβευμα της δίκης – και ας το θυμόμαστε κάθε που δυτικοί οργανισμοί γεωπολιτικής μόχλευσης και ψευδοδικαιωματικοί παπατζήδες κατακεραυνώνουν την ανελευθερία του τύπου σε χώρες-επίσημους εχθρούς της Δύσης.

Αν και δεν έχουμε σώνει και καλά εμπιστοσύνη στη Βρετανική δικαιοσύνη, ιδίως σε θέματα που αφορούν τις αμερικανικές υπηρεσίες, συνεχίζουμε να ελπίζουμε για τη δικαίωσή του, προκειμένου να αποτραπεί η παράδοση του Ασάνζ στις ΗΠΑ, και να τελειώσει το βασανιστήριο ενός ανθρώπου που επιτέλεσε παγκόσμια ευεργεσία πληροφόρησης, όταν αποκάλυψε τα εγκλήματα της υπερδύναμης (για τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, κανένας από τους δράστες τους δεν τιμωρήθηκε) και πλείστα όσα “μυστικά” των ισχυρών του πλανήτη.

Η υπόθεση θα ήταν γελοία (φανταστείτε την τύχη μιας δίκης στις ΗΠΑ όπου Ελλάδα π.χ. θα απαιτούσε την έκδοση ενός Αμερικάνου δημοσιογράφου επειδή αποκάλυψε Ελληνικά απόρρητα έγγραφα) αν δεν ήταν τρομακτική.

Δεν είναι τυχαίο πως τόσο η Ομάδα Εργασίας του ΟΗΕ για την αυθαίρετη κράτηση έχει καταδικάσει ως παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας τον αποκλεισμό του Ασάνζ στην πρεσβεία του Εκουαδόρ, αλλά και τη δικαστική διαδικασία μετά την αυθαίρετη σύλληψη και φυλάκισή του, όσο και ο ειδικός εισηγητής του ΟΗΕ για τα βασανιστήρια, ο οποίος έχει γράψει και ολόκληρο βιβλίο για το σκάνδαλο του βασανισμού και της συστηματικής κακοποίησης του Ασάνζ, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ευθέως πως προσπαθούν να καταστήσουν παράνομη την ερευνητική δημοσιογραφία, και επιμένοντας πως ο Ασάνζ είναι πολιτικός κρατούμενος.

Για τη μαρτυρική φυλάκιση του Ασάνζ χρειάστηκαν να συνεργήσουν πέντε χώρες: οι ΗΠΑ φυσικά (επί τριών Προέδρων), η Βρετανία, η Σουηδία που ξεκίνησε το κατασκευασμένο γαϊτανάκι των κατηγοριών που κατέληξε στην πρεσβεία του Εκουαδόρ, το Εκουαδόρ (ο Λένιν Μορένο ως πεμπτοφαλαγγίτης διάδοχος του Ραφαέλ Κορρέα) και η Αυστραλία (η χώρα της οποίας είναι υπήκοος ο Ασάνζ και η οποία δεν τον προστάτευσε στο παραμικρό). Το προπέρσινο σατιρικό βιντεάκι των έξοχων Juice Media παρουσιάζει νομίζω εναργώς τις βασικές παραμέτρους του θέματος