«Το κράτος λειτούργησε», ενημέρωσε ο επικεφαλής του αναβαθμισμένου σε υπουργείο φορέα Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδης και προχώρησε στην ανάγνωση ενός καταλόγου με περιστατικά ελλιπούς ή και καθόλου λειτουργίας.

Η απέλπιδα προσπάθεια της κυβέρνησης εν μέσω (ακόμη μιας κρίσης) να πείσει τους πολίτες ότι υπάρχει ελπίδα, εξανεμίστηκε την ίδια στιγμή που κατεβλήθη…

Και προκαλεί κλαυσίγελο.

Το δόγμα «με τις πυρκαγιές καιγόμαστε, με τον χιονιά αποκλειόμαστε, με τις βροχές πνιγόμαστε και με τον σεισμό… προσευχόμαστε», το οποίο έχει μεγαλώσει πολλές γενιές Ελλήνων (σαν το καλό γάλα, ένα πράγμα), παραμένει πάντα θλιβερά επίκαιρο.

Έναν χρόνο μετά την τραγική κατάσταση που επικράτησε όταν η χώρα επλήγη από την κακοκαιρία «Μήδεια», λίγους μήνες μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού, η κυβέρνηση κατάφερε το ακατόρθωτο: Να προκαλέσει για τρίτη φορά μέσα σε έναν χρόνο την έντονη αντίδραση των πολιτών από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη.

Χρειάστηκαν μόλις λίγες ώρες χιονόπτωσης προκειμένου να θαφτεί κάτω από τις νιφάδες η ελπίδα ότι οι αρμόδιοι διδάχθηκαν έστω και ελάχιστα από τα πρόσφατα λάθη τους και τις διαχρονικές αδυναμίες του κρατικού μηχανισμού.

Εδώ και τουλάχιστον πέντε μέρες γνώριζαν με σαφήνεια τι πρόκειται να αντιμετωπίσει η χώρα.

Την περασμένη Παρασκευή, μετά την πραγματοποίηση ευρείας συντονιστικής σύσκεψης, ο υπουργός Χ. Στυλιανίδης δήλωνε ότι όλοι οι φορείς θα βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα νυχθημερόν καθ’ όλη τη διάρκεια εκδήλωσης των φαινομένων και υπογράμμισε ότι το σύνολο του μηχανισμού, σε πλήρη επαγρύπνηση, θα κάνει τα πάντα για να διατηρηθεί η χώρα λειτουργική και τυχόν προβλήματα εξαιτίας της κακοκαιρίας να επιλύονται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Στα επίκαιρα σημεία (κεντρικές οδικές αρτηρίες και πλατείες) είχαν τοποθετηθεί τα «σιδερένια άλογα», τα τεράστια εκχιονιστικά και άλλα οχήματα, ένδειξη της ετοιμότητας και της πυγμής του κρατικού μηχανισμού.

Με τα ελαφρά κλίση στα χοντρά λάστιχα τους, έτσι «καγκούρικα» για να φαίνονται επιβλητικά και συνήθως ανάλογες ονομασίες: Δίας, Άτλαντας, Αίαντας, Τιτάνας κ.ά.

Πώς αλλιώς;

Θα μπορούσαν οι ονομασίες τους να αποτελούνται από απλούς σειριακούς αριθμούς ή ακόμα χειρότερα να φέρουν ονομασίες αποκομμένες από το μεγαλείο του κράτους και των δυνάμεων του; Θα μπορούσε ένα επιβλητικό όχημα να λέγεται «Μαρίτσα»; Όχι, η ονομασία αυτή ανήκει σε ψαροκαϊκό…

Και τελικά, επικράτησε χάος.

Εγκλωβισμένοι οδηγοί στην Αττική οδό, σοβαρά προβλήματα στις εθνικές οδούς, απροσπέλαστοι κεντρικοί δρόμοι σε αρκετούς δήμους, διακοπές ηλεκτροδότησης, απόσυρση λεωφορείων και τρόλεϊ από την κυκλοφορία, διακοπή των δρομολογίων του ηλεκτρικού σιδηροδρόμου από την Ειρήνη έως την Κηφισιά, αδυναμία μετακίνησης των ασθενοφόρων.

Εργαζόμενοι, οι οποίοι προστατεύονται από … «ισχυρή σύσταση» του υπουργείου Εργασίας για τηλεργασία.

Το επιχείρημα της κυβέρνησης, στον ίδιο ρόλο με το αλάτι που με καθυστέρηση έπεσε στους δρόμους.

Να «νοστιμίσει» την άνοστη, αχώνευτη για τους πολίτες εικόνα εγκατάλειψης τους, στο έλεος της κακοκαιρίας: «Η κατάσταση δεν ήταν χειρότερη».

Αντίστοιχο του «σώθηκαν οι ανθρώπινες ζωές» που αναδυόταν από τις στάχτες και τα αποκαΐδια των καλοκαιρινών πυρκαγιών.

Σαν το παιδί που συλλαμβάνεται με τα σοκολατάκια για τους επισκέπτες στο χέρι: «Ναι, αλλά έχουν μείνει κι άλλα»…

Δικαιολογίες, όχι επιχειρήματα.

Οι αρμόδιοι κοιτάζοντας την κάμερα με βλέμμα απλανές να επαναλαμβάνουν ρομποτικά, μονότονα «ο κρατικός μηχανισμός βρίσκεται σε πλήρη ετοιμότητα» , «δίνουμε σκληρή μάχη» και «το κράτος λειτούργησε».

Τελικά, το μόνο που μπορεί να απομείνει λειτουργικό, είναι η διαδρομή του αποκλεισμένου πολίτη από την κρεβατοκάμαρα στην τουαλέτα (εφόσον δεν διακοπεί η ηλεκτροδότηση).