Η πρόσφατη αποκάλυψη του τραγικού θανάτου που είχε η 27χρονη φοιτήτρια Πινάρ Γκιουλτεκίν, από τα χέρια του πρώην συντρόφου της Τζεμάλ Μετίν Αβτζί, στην επαρχία Μούγλων της νοτιοδυτικής Τουρκίας, έφερε στο προσκήνιο το πρόβλημα γυνακοκτονιών, το οποίο αναμένεται να επιδεινωθεί, με την επιλογή του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, να αλλάξει την γειτονική χώρα στρέφοντας της προς την φανατική μουσουλμανική κουλτούρα. Η 27χρονη φοιτήτρια, βρέθηκε δολοφονημένη σε ένα δάσος. Χτυπημένη, στραγγαλισμένη, καμένη και τσιμεντωμένη, μέσα σε έναν κάδο σκουπιδιών. Ο 32χρονος δολοφόνος της, αρχικά αρνήθηκε ότι έχει σχέση με την δολοφονία της Πινάρ, ενώ όταν η αστυνομία του έδειξε ένα βίντεο με τον ίδιο να αγοράζει δύο μπιτόνια βενζίνης, υποστήριξε ότι το έκανε σε μια έκρηξη θυμού, όταν η 27 αρνήθηκε να είναι πλέον μαζί του. Η αγορά των μπιτονιών βενζίνης λίγες ώρες πριν την δολοφονία βέβαια, υποδεικνύουν ότι η δολοφονία δεν έγινε επάνω στην έκρηξη θυμού. Στην κατάθεσή του, κατέληξε να κατηγορεί το θύμα –μια κοινή πρακτική των θυτών σε περιπτώσεις γυναικοκτονίας– αναφέροντας πως τον απείλησε ότι θα μιλήσει στη γυναίκα του για τη σχέση τους και ότι του ζητούσε χρήματα. «Τη σκότωσα σε μια στιγμή θυμού», υποστήριξε αμετανόητος.
Σύμφωνα με την πλατφόρμα “We Will Stop Femicide”, μόνο φέτος, 27 γυναίκες δολοφονήθηκαν για παρόμοια κίνητρα ενώ, καταγράφηκαν και άλλα 23 ύποπτα περιστατικά δολοφονιών γυναικών στην Τουρκία. Ο Ερντογάν, με μια ανάρτηση του στο twitter, καταδίκασε την δολοφονία της Πινάρ, όμως οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών στην γειτονική χώρα, δεν πείθονται για τις προθέσεις του Τούρκου Προέδρου.
Με αφορμή την δολοφονία της Πινάρ, διοργανώθηκαν πορείες διαμαρτυρίας σε όλη την Τουρκία, οι οποίες όμως αντιμετωπίστηκαν βίαια από την αστυνομία, παρά το ότι ήταν ειρηνικές. Η Μελέκ Οντέρ, της πρωτοβουλίας «We Will Stop Femicide» δήλωσε στην DW ότι η τουρκική αστυνομία, η κυβέρνηση και οι κρατικοί αξιωματούχοι πρέπει να κάνουν πολύ περισσότερα για να προστατεύσουν τις γυναίκες που κινδυνεύουν, από ότι κάνουν μέχρι σήμερα. Η οργάνωση, διαπιστώνει, ότι η κυβέρνηση δεν έχει κάνει πολλά για την εφαρμογή της λεγόμενης “Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης”, η οποία στοχεύει στην αντιμετώπιση της βίας έναντι των γυναικών και της οικιακής κακοποίησης, καθώς και στην προώθηση της ισότητας των φύλων. Η πρωτοβουλία, ξεκίνησε από το Συμβούλιο της Ευρώπης το 2011 και η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που επικύρωσε τη συνθήκη ένα χρόνο αργότερα. Έκτοτε υιοθέτησε νομοθεσία που αντικατοπτρίζει τη συνθήκη.
Οι ακτιβιστές των δικαιωμάτων των γυναικών θεωρούν τη “Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης” ένα ισχυρό εργαλείο για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών. Ωστόσο, πολλοί κρίνουν, ότι η συνθήκη δεν εφαρμόζεται σωστά. Παρόλο που οι υπογράφουσες χώρες έχουν δεσμευτεί να το πράξουν, στην πραγματικότητα λίγες απο αυτές, εφαρμόζουν τις αρχές της σύμβασης. Υπάρχουν επίσης πολύ λίγα μέτρα που έχουν σχεδιαστεί για να βοηθήσουν και να προστατεύσουν τις απειλούμενες γυναίκες. Οι Τούρκοι διαδηλωτές ζήτησαν την πλήρη εφαρμογή της συνθήκης στη χώρα. Οι βαθιά θρησκευτικές δυνάμεις στην Τουρκία –οι οποίες έχουν δυναμώσει το τελευταίο διάστημα- θεωρούν τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης απειλή για τις παραδόσεις της χώρας και υπονομεύουν τις προσπάθειες για την εφαρμογή της. Ο Εμπρού Ασιλτούρκ, εκπρόσωπος των γυναικείων υποθέσεων στο ισλαμικό συντηρητικό κόμμα Saadet της Τουρκίας, σε ένα δημοσίευμα για τη συντηρητική εφημερίδα της Μίλι τον περασμένο Μάϊο, έγραψε ότι η συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, θα ήταν σαν μια «βόμβα» που καταστρέφει την παραδοσιακή οικογενειακή δομή της Τουρκίας. Υποστήριξε ότι θα απειλούσε την «οικονομική και ηθική ακεραιότητα των οικογενειών». Κατά την άποψή του, η σύμβαση παραβιάζει το άρθρο 41 του τουρκικού συντάγματος που κατοχυρώνει την προστασία και την ενότητα της οικογένειας. Προτρέπει επομένως την Τουρκία να εγκαταλείψει εντελώς τη συνθήκη.
