Για ακόμα μια φορά η Ακαδημία Αθηνών απέρριψε τον 94χρονο, πλέον, σπουδαίο ποιητή και μαχητή της αριστεράς, Τίτο Πατρίκιο, από το να γίνει μέλος της, παρά το γεγονός ότι η ίδια Ακαδημία τον είχε βραβεύσει για το σύνολο του έργου του το 2008.
Ο σπουδαίος ποιητής, έθεσε υποψηφιότητα για την έδρα της ποίησης της Ακαδημίας Αθηνών η οποία παραμένει κενή από τον θάνατο της Κικής Δημουλά, τον Φεβρουάριο του 2020. Η υποψηφιότητά του, ωστόσο, έλαβε συνολικά 13 ψήφους με αποτέλεσμα να μην συμπληρώνεται το απαραίτητο 50+1% των μελών της, δηλαδή 19 ψήφοι, και έτσι η ψηφοφορία κρίθηκε άγονη.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι η ίδια η ηγεσία της Ακαδημίας είχε καλέσει τον Τίτο Πατρίκιο να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα προκειμένου να διορθωθεί το λάθος που είχε γίνει κατά το παρελθόν, όταν επίσης δεν εξελέγη μέλος της.
Να σημειωθεί πως για την έδρα ποίησης τη Ακαδημίας Αθηνών είχαν θέσει υποψηφιότητα και οι ποιητές Νάσος Βαγενάς και Μιχάλης Γκανάς οι οποίοι επίσης δεν κατάφεραν να συγκεντρώσουν τις απαραίτητες ψήφους.
Ανάμεσα στα μέλη της Ακαδημίας Αθηνών συμπεριλαμβάνονται εξέχουσες προσωπικότητες από τους χώρους της επιστήμης και των γραμμάτων μεταξύ των οποίων οι Δημήτριος Νανόπουλος, Σταμάτιος Κριμιζής, Χρήστος Ζερεφός, Θανάσης Βαλτινός, Νικηφόρος Διαμαντούρος, Λουκάς Παπαδήμος, Μανώλης Κορρές, Λεωνίδας Καβάκος κ.α.
Λίγα λόγια για τον σπουδαίο ποιητή Τίτο Πατρίκιο:
Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 21 Μαΐου του 1928 και προέρχεται από οικογένεια με ιστορία στο χώρο της ελληνικής υποκριτικής. Πιο συγκεκριμένα, είναι γόνος των ηθοποιών Σπύρου Πατρίκιου και της Λέλας Σταματοπούλου, η οποία με τη σειρά της προερχόταν από οικογένεια ηθοποιών.
Το 1946 ο Τίτος Πατρίκιος αποφοίτησε από το Βαρβάκειο Γυμνάσιο και συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική Αθηνών, ασκώντας μάλιστα για κάποιο διάστημα το επάγγελμα του δικηγόρου.
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση με την ΕΠΟΝ και έπειτα, με τον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η εκτέλεσή του ματαιώθηκε τελευταία στιγμή, με αποτέλεσμα να εξοριστεί στη Μακρόνησο και ύστερα στον Άη Στράτη ως το 1953.
Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε Κοινωνιολογία στο Παρίσι, όπου μάλιστα συμμετείχε στις διαδηλώσεις εναντίον της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών στη χώρα μας. Αφότου εργάστηκε στην UNESCO και τη Διεθνή Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας, επέστρεψε στην Ελλάδα το 1975.
Το 2001 εκπροσώπησε μαζί με άλλους επιφανείς συγγραφείς την Ελλάδα στη «53η Διεθνή Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης», όπου η Ελλάδα ήταν η τιμώμενη χώρα. Μεταξύ άλλων έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών, ενώ έχει λάβει το Γαλλικό βραβείο ποίησης για την ανθολογία ποιημάτων του με τίτλο «Στο οδόφραγμα του χρόνου».
Η καλύτερη απάντηση για την απόφαση της Ακαδημίας Αθηνών, βέβαια, βρίσκεται στους στίχους του ίδιου του ποιητή:
