Την εντεινόμενη επέλαση της φτώχειας σε μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, παρά τις θριαμβολογίες και τα «κουπόνια» τύπου pass της κυβέρνησης,  καταδεικνύουν τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ σε ό,τι αφορά το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης των νοικοκυριών στην Ελλάδα.

Όπως αποδεικνύεται τουλάχιστον το 26,3% του πληθυσμού (δηλαδή πάνω από 2,722 εκατομμύρια άτομα) ζουν σε συνθήκες άσχημης φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού. Το ποσοστό είναι μεγάλο ακόμη και εάν είναι κατά 2% μικρότερο σε σχέση με τα στοιχεία του 2021 (ήταν 28,3%).

Ωστόσο, τα στοιχεία αυτά βάζουν την Ελλάδα την προτελευταία θέση με τις χειρότερες επιδόσεις στην καταπολέμηση της φτώχειας με τη Βουλγαρία να διατηρεί το αλγεινό «ρεκόρ».

Το κατώφλι της φτώχειας για σπιτικό με ένα άτομο ανέρχεται στο ποσό των 5.712 ευρώ ετησίως και σε 11.995 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Η φτώχεια ορίζεται επίσης στο 60% του διάμεσου συνολικού ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, το οποίο εκτιμήθηκε σε 9.520 ευρώ, ενώ το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών της χώρας εκτιμήθηκε σε 18.563 ευρώ.

Περισσότερο φτωχοί οι έφηβοι…

Μεγαλύτερη είναι επίσης η φτώχεια που μαστίζει τους εφήβους έως 17 ετών (αφορά το 28,1% των εφήβων έως αυτή την ηλικία).

Ειδικότερα, βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας 17 ετών και κάτω (28,1%), με το ποσοστό τους ωστόσο να εμφανίζεται μειωμένο κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2021 (32,0%). Το ποσοστό πληθυσμού ηλικίας 18-64 ετών που διαβιοί σε νοικοκυριά με χαμηλή ένταση εργασίας υπολογίστηκε σε 10,9% επί του συνόλου του πληθυσμού αυτής της ομάδας ηλικιών, υποχωρώντας κατά 2,7 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το έτος 2021.

Το ποσοστό για τους άνδρες ανερχόταν σε 9,9% και για τις γυναίκες σε 12,0%.

Από την έρευνα της ΕΛΣΤΑΤ για τον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, προκύπτουν επίσης τα εξής:

• Τα νοικοκυριά που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμώνται σε 742.235 σε σύνολο 4.049.102 νοικοκυριών, και τα μέλη τους σε 1.945.199 στο σύνολο των 10.399.329 ατόμων του εκτιμώμενου πληθυσμού της χώρας που διαβιεί σε ιδιωτικά νοικοκυριά.
• Σε πέντε περιφέρειες (Κρήτη, Αττική, Νότιο Αιγαίο, Ήπειρος και Θεσσαλία) καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της χώρας, ενώ στις υπόλοιπες οκτώ περιφέρειες (Ιόνια Νησιά, Βόρειο Αιγαίο, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Δυτική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα, Κεντρική Μακεδονία και Ανατολική Μακεδονία και Θράκη) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα.
• Ο κίνδυνος φτώχειας εκτιμάται σε 25,9% για όσους έχουν ολοκληρώσει προσχολική, πρωτοβάθμια και το πρώτο στάδιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, σε 18% για όσους έχουν ολοκληρώσει το δεύτερο στάδιο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μεταδευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, και σε 7,2% για όσους έχουν ολοκληρώσει το πρώτο και το δεύτερο στάδιο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
• Ο κίνδυνος φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού είναι υψηλότερος στην περίπτωση των παιδιών ηλικίας 17 ετών και κάτω (28,1%), μειωμένος κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με το 2021 (32,0%).

Η γεωγραφία της φτώχειας

Σε ό,τι αφορά την εικόνα ανά Περιφέρεια, βάσει των στοιχείων της ΕΛΣΤΑΤ, σε Κρήτη, Αττική, Νότιο Αιγαίο, Ήπειρος και Θεσσαλία καταγράφονται ποσοστά κινδύνου φτώχειας χαμηλότερα από αυτό του συνόλου της χώρας.

Στις υπόλοιπες οκτώ Περιφέρειες (Ιόνια Νησιά, Βόρειο Αιγαίο, Δυτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Δυτική Μακεδονία, Στερεά Ελλάδα, Κεντρική Μακεδονία και Ανατολική Μακεδονία και Θράκη) τα αντίστοιχα ποσοστά είναι υψηλότερα.

Το μεγαλύτερο ποσοστό καταγράφηκε στη Δυτική Ελλάδα (26,7%).